วันนี้จะเล่าเรื่องอีปุย ...... ฉันสมัครใจที่จะเรียกมันว่าอีปุย ซะมากกว่าค่าที่มัน ๖๖ ร ด เหลือใจ และฉันก็ไม่ค่อยชอบมันหรอกเพราะพอเจอมันทีไรฉันเป็นแพ้น็อคมันทุกที ( หมัดหมาไง ไม่ใช่หมัดคน รู้จักป้ะ ) เวลามันมา หน้าบ้านฉันทีไรฉันก็มักเอาก้อนหินขว้างมัน ใจร้ายละซิ เปล่าหรอกเป็นก้อนหิน ก้อนเล็ก ๆ และบางทีก็หินลม หินลม งงงงงงงงงงงงง ก็หินหลอกหมาไง. งงงงงง...เออ....งงงงงงไปเหอะ................. ใกล้ค่ำแล้วหลังจากออกกำลังกายที่หน้าบ้านแล้วนั่งพักให้เหงื่อที่ไม่ค่อยมีแห้ง และถือโอกาสรับลมหนาวต้นฤดูกำลังพอสบาย ๆ อีปุยเดิน กลับบ้านพร้อมครูดวง เขาเปิดประตูเข้าบ้านโดยไม่ทักทายกับฉันเพราะไม่มีธุระอะไรว่างั้นเถอะ ฉันกำลังนั่งยองๆ กับพื้นรับลมหน้าโรงรถ และมองดูโน่นดูนี่เพลิน ๆ พลันอีปุยก็วิ่งออกมาจากพงต้นไม้บ้านของมัน ( ทำต้องพงต้นไม้นะ ) วิ่งตรงมาใกล้ฉัน คราวนี้มันไม่เห่าไม่แฮ่ใส่ฉัน แล้วมันก็หยุด ตาจ้องเป๋งไปที่พื้นเบื้องหน้าของมัน ฉันมองตาม ไอ้คก ( ห้ามเรียกอีคกเพราะมันหยาบคายในความคิด ) มาจากไหนตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ กระโดดหยองๆ แหยง ๆ อีปุยมองด้วยความสงสัยสัย !!!!! ทันใดนั้นพอไอ้คก กระโดดปั๊บ อีปุยตะครุบปุ๊บ อีปุยปล่อยปิ๊บ ไอ้คกกระโดด ??????? คิดเองนะ ............ สักพักไอ้คกนิ่ง อีปุยปล่อย ไอ้คกกระโดด อีปุยตะปบ ฉันคิด เอาละซิเวรของมึงแล้วไอ้คกเสือกออกมาเจอหมาเด็ก ๆ เข้าพอดี มันเล่นเอาเถิดเจ้าล่อกันได้สักหน่อย ฉันก็ทนไม่ได้กลัวว่าอีปุยจะเล่นไอ้คกเฉาตายซะก่อน ฉันอยากให้ไอ้คกมาบ้านของฉันมากกว่าอีปุยเพราะไอ้คกช่วยกินแมลงที่มารบกวนต้นไม้ เนื่องจากฉันมักเป็นศัตรูกับสารเคมีแทบทุกชนิด ฉันจึงพูดห้ามอีปุย อีปุยหยุดเลยนะมึงไม่รู้จักเขตบ้านใครซะแล้ว อีปุยมันไม่ตอบคำถามฉัน มันได้แต่จ้องมองตาฉัน ทันใดนั้นอย่างไม่คาดฝันว่าหมาอย่างมันจะทำได้ มันเอาฝ่าตีนของมันตะปบลงไปบนหัวไอ้คกแล้วขยี้เบา ๆ มัน !!!งานนี้ไม่ต้องจินตนาการเห็นกับสองลูกกะตา ขยี้จริงๆ พร้อมกับมองหน้าฉันเหมือนจะถามว่ามีไรป้ะ เท่านั้นแหละสติแตกฉันแหกปากดังลั่น อีปุย อีอีอีอี++++++++++++++ แล้วมันก็วิ่งกลับบ้านมันไป ฉันได้แต่มองดูไอ้คกที่นอนสงบนิ่งและสัพเพสัตตาให้มันไป ชั่วเวลาอีกสองกระพริบตาเท่านั้นไอ้คกค่อย ๆ โก่งตัวขึ้นและกระโดดต่ำ ๆ ( ต่ำกว่าปกติ ) ช้า ๆ เข้าไปใต้ท้องรถเพื่อหลบภัย ฝ่ายอีปุยสักพักมันก็เคาะประตูบ้าน ครูดวงก็เปิดบ้านรับมันเข้าไป ....................ฉันไม่กล้าฟ้องครูดวงหรอกว่าอีปุยหมาของเขารังแก ไอ้คกของฉัน ....ฉันกลัวเขาว่า บ้า จริงไหมล่ะ อย่าว่างั้นงี้เลยนะ คุณก็เหมือนกันแหละ อ่านอยู่ได้ ....................คราวหน้าอ่านเรื่องอีดำนะคะ
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที