ใครไม่อ่าน...ก็ไม่รู้นะจ๊ะ

          โคดม  เจ้ากรุงสาเกต  ไม่มีธิดาโอรส  มีความเบื่อหน่ายในสมบัติออกบวชเป็นฤาษี  นั่งบำเพ็ญฌานตั้งสองพันปี  จนหนวดยาวปรกตัก  มีนกกระจาบผัวเมียเข้าไปทำรังที่หนวดและคุยกันว่า ฤาษีมีบาปเพราะไม่มีลูก  ฤาษีกลัวบาปจึงเสกผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นมาสมสู่ด้วยชื่อว่านางกาลอัจนา  มีลูกหญิงด้วยกันคนหนึ่งชื่อ สวาหะ   อยู่ต่อมาฤาษีเข้าป่า  พระอินทร์สบโอกาสลงมาทำชู้กับนางกาลอัจนา  มีลูกด้วยกันคนหนึ่งสีกายเขียวเหมือนพ่อ  ฤาษีก็เข้าใจว่าเป็นลูกของตน  อีกคราวหนึ่งฤาษีไม่อยู่  พระอาทิตย์ลงมาสมพาสกับนางกาลอัจนา มีลูกชายสีการแดงเหมือนพ่อ  ซึ่งพระฤาษีก็สำคัญว่าเป็นลูกของตน  วันหนึ่งพระฤาษีพาเด็กทั้งสามไปสรงน้ำคงคา  มือขวาอุ้มลูกเล็ก  คนกลางขี่หลัง  มือซ้ายจูงลูกหญิงเดินไป  นางสวานะห้อยใจพ่อ  เดินบ่นว่า ที่ลูกเขาละก็อุ้มชูให้ขี่    ส่วนลูกของตัวให้เดิน  พระฤาษีสงสัยซักถามนางสวาหะ  นางก็บอกเรื่องทั้งหมดที่แม่เป็นชู้กับชายอื่นให้พ่อฟัง  ฤาษีโกรธมากจึงตั้งสัตยาธิษฐานว่า จะโยนเด็กทั้งสามลงกลางแม่น้ำ ถ้าคนใดเป็นลูกให้ว่ายน้ำกลับมา  ถ้าเป็นลูกชู้ให้กลายเป็นลิงป่าไป สิ้นคำอธิษฐานฤาษีก็ประจักษ์แก่ตา  ลิงสีเขียวคือพาลี   ลิงสีแดงคือสุครีพ