การให้ที่มีคุณค่ามากที่สุดคือการให้ชีวิต การให้ชีวิต ใช่ว่าเราจะฆ่าตัวตายแล้วเอาวิญญาณเราไปให้เขา มันไม่ใช่ แต่การให้ชีวิตคือ การให้ในสิ่งที่เขาขาดและต้องการ
การบริจาคเลือดก็เป็นการให้ชีวิตเช่นกัน ดั่งที่โรงเรียนบางลี่วิทยา โรงเรียนจะตั้งอยู่ตรงข้ามกับโรงพยาบาลสมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๑๗ เมื่อทางโรงพยาบาลขาดเลือดที่จะต้องให้ผู้ช่วย ทางโรงพยาบาลก็จะโทรศัพท์มาแจ้งให้ท่านอาจารย์มนต์ วงษ์วิจารณ์ ได้รับทราบ ทางอาจารย์มนต์ก็จะหาเด็กนักเรียนชั้น ม.๕ และ ม.๖ ที่มี อายุ น้ำหนัก ไม่มีโรคประจำตัว ไปบริจาคเลือด ทั้งนี้ ต้องขึ้นอยุ่กับความสมัครใจของเด็กนักเรียน ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เชื่อได้ว่า "เด็กบางลี่วิทยาไม่เคยแล้งน้ำใจ "
ส่วนตัวหนูเองนั้น กลัวเข็ม เป็นชีวิตและจิตใจ มีอยู่ครั้งหนึ่ง อาจารย์มนต์ ท่านเดินมาบอกว่า ให้ไปบริจาคเลือดด้วย ตัวหนูเองก็ตั้งใจเกินร้อยที่จะไปบริจาค เพราะในใจคิดว่า คนอื่นบริจาคได้ หนูก็ต้องบริจาคได้เช่นกัน แต่เชื่อไหมค่ะว่า พอหนูไปถึงห้องบริจาคเลือด พอหนูเห็นเข็มฉีดยาเท่านั้นเอง ใจเต็มร้อยของหนูที่หนูมี มันลดจนติดลบหนึ่งร้อยเลยก็ว่าได้
ดูเพื่อนๆบริจาคกันคนละถุง เราก็นั่งกินปักกิ่งและนมที่คุณหมอเตรียมไว้ให้ผู้ที่บริจาคเลือดเสร็จแล้วได้กินกันก่อนกลับ (ไม่บริจาคแล้วยังจะไปกินของเขาอีก) แต่ถึงยังไง ถึงหนูจะไม่กล้วบริจาคเลือด หนูก็ได้ช่วยคุณหมอดูแลคนไข้ ในโครงการ " จิตอาสา " ของทางโรงพยาบาล (ถือว่าแทนการบริจาคเลือดก็แล้วกันนะค่ะ)
การให้เหล่านี้ เป็นสิ่งที่ผู้คนอีกจำนวนมากต้องการ ทุกคนเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าต่อสังคม ถ้ารู้จักกระทำหรือปฏิบัติตนให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อสังคม
ทิ้งท้ายด้วยคำถามที่ว่า " กลัวเข็มจะทำยังไงดีค่ะ "