จิราภรณ์

ผู้เขียน : จิราภรณ์

อัพเดท: 08 ก.พ. 2008 19.16 น. บทความนี้มีผู้ชม: 5190 ครั้ง

การให้..ที่ยั่งยืน


การให้...ที่ยั่งยืน

โครงการการ์ตูนเพื่อน้องผู้กำพร้า

                         โครงการการ์ตูนเพื่อน้องผู้กำพร้า  เป็นโครงการที่หนูและเพื่อนๆในโรงเรียนบางลี่วิทยา ได้รวมกลุ่มกันจัดขึ้น  ร่วมกับ โครงการส่งเสริมการให้เพื่อสังคม  ได้เชิญชวนนักเรียนทั่วประเทศในเครือข่ายการให้เพื่อสังคม มาร่วมวาดการ์ตูน  นำไปให้น้องๆผู้กำพร้าจังหวัดลพบุรี   ถามว่า  ทำไมต้องวาดด้วย  ไปซื้อเลยดีกว่าไหม?  ตอบได้ทันทีเลยว่า  ซื้อได้  แต่การที่เราจะให้อะไรใครสักคนหนึ่ง  เราก็ควรที่จะให้ด้วยความตั้งใจของเราเอง   ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง ใส่ทั้งใจทั้งกายลงไป   แม้นเป็นหนังสือเล่มเล็กๆ  ไม่สวยเลิศหรูอะไรมากมาย  แต่หนังสือเล่มนั้น จะมีคุณค่าทางจิตใจ ระหว่างผู้ให้และผู้รับมาก และถ้าถามอีกอีกว่า  ทำไมไม่บริจาคเป็นเงินละ  น้องๆจะได้นำไปซื้อของที่จำเป็น   ก็จะถามกลับไปด้วยน้ำเสียงอันไพเราะเพราะพริ้งเลยว่า  คำว่าเงินคำนี้ มีค่าแค่ไหนสำหรับคุณ ?   เงิน สามารถซื้อความสะดวกสบายได้จริง  แต่เงินไม่สามารถซื้อความสุขทางใจที่ยั่งยืนได้ 

                          ในการจัดโครงการการ์ตูนเพื่อน้องผู้กำพร้า มีนักเรียนมารวมกลุ่มทั้งหมด  8 จังหวัดทั่วประเทศ  ซึ่งจัดทำโครงการที่โรงเรียนบางลี่วิทยา  อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี  ได้ความอนุเคราะห์จาก   นายประจักษ์  ปานอินทร์  ผู้อำนวยการโรงเรียนบางลี่วิทยา  (ที่พวกเราเรียกว่าคุณพ่อ)    น้องๆที่มาวาดการ์ตูนต่างมีความตั้งใจจริง   แบ่งกลุ่มวาดการ์ตูน  3 คน ต่อ 1 เล่ม   เห็นน้องๆช่วยกันลงแรงลงใจวาดเขียนจนถึงขั้นเย็บเล่มหนังสือการ์ตูนอย่างตั้งใจ ก็มีกำลังใจที่จะจัดโครงการดีๆต่อไป      ส่วนตัวของหนูเองได้ทำหนังสือการ์ตูน 1 เล่ม ชื่อว่า  อมยิ้มมหาภัย    กว่าจะทำเสร็จ เล่นเอาสมองปั่นป่วนหน้าดู  เพราะต้องวางโครงเรื่อง  วาด  เขียน ระบายสี  ในที่สุดก็เย็บเป็นหนังสือการ์ตูนเล่มเล็กๆ  พร้อมที่จะนำไปให้น้องๆที่จังหวัดลพบุรี 

                   เมื่อไปถึงบ้านเด็กกำพร้าจังหวัดลพบุรี   เห็นเด็กๆแล้วรู้สึกอยากจะเอาหนังสือที่ทำมาไปให้เต็มที  แต่ต้องอดใจรอเวลา  น้องๆที่ร่วมกันทำหนังสือการ์ตูน  ต่างตื่นเต้น เพราะจะนำเอาหนังสือที่   ใส่ใจของพวกเขา   มอบให้แก่น้องๆ   เมื่อถึงเวลามอบ  รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขของเด็กๆ  ทั้งผู้ให้และผู้รับ ก็เกิดเป็นภาพที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง  หาดูที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว    น้ำตาค่อยๆซึมออกมา  มันช่างน่าปลื้มใจเมื่อน้องๆผู้กำพร้าถามว่า   หนังสือพี่สวยจัง  ( น่าจะชมว่า คนทำก็สวย!!!! ) 

                 ซึ่งการให้เหล่านี้  เราสามารถทำได้ด้วยตนเอง  มากกว่าที่จะหยิบยื่นเพียงเงิน  เราลองเอาหัวใจยื่นให้ด้วย แล้วจะมีความสุขทั้งผู้รับและผู้ให้     สุขที่มองได้ด้วยสายตา  และสัมผัสได้ด้วยหัวใจ  


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที