"ชีวิตมัธยมปลายก้าวไกลไปกับเทคโนโลยี"
คำว่า เทคโนโลยี(technology) มีความหมายค่อนข้างกว้าง ซึ่งโดยทั่วไปหมายถึง สิ่งที่มนุษย์พัฒนา ขึ้นมา เพื่อช่วยในการทำงานหรือแก้ไขปัญหาต่างๆ ดังนั้น เทคโนโลยีจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น และมีความสำคัญต่อคนทุกคนเป็นอย่างมาก หากเติมคำว่า สารสนเทศ(information) ซึ่งหมายถึงข้อมูลต่างๆ ที่แสดงให้ทราบถึงรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้นๆ มาต่อท้ายคำว่า เทคโนโลยี ลงไปแล้วละก็ จะได้คำใหม่คือคำว่า เทคโนโลยีสารสนเทศ ซึ่งหมายถึง ข้อมูลต่างๆที่แสดงให้ทราบถึงรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่มนุษย์พัฒนาขึ้น เทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าที่สุด และคนทั้งโลกให้ความสำคัญมากสุด เทคโนโลยีสารสนเทศที่เรารู้จักกันดี ก็คือ คอมพิวเตอร์นั่นเอง
ปัจจุบันเทคโนโลยีเป็นที่สนใจของคนทั่วทุกมุมโลก ทุกสาขา ทุกแขนงเทคโนโลยีจึงเป็นที่แพร่หลายและถูกนำมาใช้ในการทำงานและการดำเนินชีวิตในชีวิตประจำวัน ตลอดจนการเรียน การศึกษา ซี่งเห็นได้จาก ในสมัยนี้มีหลักสูตรที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีด้วย ซึ่งเราจะกล่าวได้ว่าปัจจุบันไม่ว่าเราจะมองไปทางไหนก็ตาม จะมีอะไรที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีสารสนเทศอยู่เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็น โทรศัพท์มือถือ อินเทอร์เน็ต คอมพิวเตอร์ และล่าสุดมีไอพอด (i-pod) ไอโฟน (i-phone)ออกมาใหม่อีกด้วย จะเห็นได้ว่า เทคโนโลยี มีความเกี่ยวข้องกับคนเราเป็นปัจจัยหนึ่งในชีวิตของคนเราไปโดยปริยาย (อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้) สงสัยว่า ณ ตอนนี้เทคโนโลยีคงจะเป็นปัจจัยที่ 5 ของดิฉัน และของใครหลายๆคนไปแล้วกระมัง
เอาละ! มาเข้าเรื่องชีวิตมัธยมปลายบ้างดีกว่า... มัธยมปลาย (มัธยมศึกษาตอนปลาย) คือ อยู่ในช่วงระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ถึง 6 ซึ่งขณะนี้ ดิฉันกำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียน พนัสพิทยาคาร ในปีหน้า ดิฉันก็จะกลายเป็นพี่ใหญ่ของโรงเรียนแล้ว (แก่ๆ อิอิ) ช่วงนี้ (ม.4-ม.6) โดยเฉพาะช่วง ม.6 เป็นช่วงโค้งอันตราย เพราะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต เป็นช่วงที่สำคัญที่สุดของชีวิต ในการที่จะเข้าศึกษาต่อยังมหาวิทยาลัยที่ต้องการ เพื่อให้ได้มาซึ่งความสำเร็จอันน่าภาคภูมิใจ ทุกคนที่ถึงช่วงนั้น ต้องพยายามทุกวิถีทาง อดหลับอดนอน สรรหาวิธีต่างๆที่จะทำให้ตนได้เข้าไปอยู่ในมหาวิทยาลัยนั้นๆได้อย่างสมเกียรติ ว่าแล้วก่อนอื่นเราก็จะต้องรู้ข้อมูล ตารางกิจกรรมการเปิดรับสมัคร รวมถึงการสอบต่างๆทั้ง O-Net และA-Net รวมถึงการสอบตรง สอบโควตาต่างๆ แต่ว่าจะไปหาได้ที่ไหนล่ะ หนังสือกว่าจะเปิดเจอ วิทยุเหรอ โอ้ย! ช้าไม่ทันใจ ฉะนั้น ต้องนี่เลย วิธีนี้ เจ๋งสุด เข้าเน็ตไง (อินเตอร์เน็ต) อินเตอร์เน็ตนี่แหละดีสุด เทคโนโลยีใกล้ตัวสุด หาได้ง่าย และมีอยู่ทั่วไป อินเตอร์เน็ตทำให้ดิฉันได้ทราบข้อมูลต่างๆได้อย่างรวดเร็ว และไม่ต้องเหนื่อยเลย ฉะนั้นทุกวันนี้ไม่ว่าจะมีงานไหนเข้ามา จะพิมพ์งาน หางาน ทำรายงาน หาข้อมูล ดิฉันไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย แค่ใช้เทคโนโลยีที่ได้ชื่อว่า คอมพิวเตอร์ และ อินเตอร์เน็ต แค่นี้งานทุกอย่างก็เสร็จอย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องลงทุน ลงแรงอะไรมากเลย ไม่เพียงแค่นี้ ตลอดการเรียนรู้ของทุกคน ทุกคนต้องเรียนคอมพิวเตอร์อย่างแน่นอน ดิฉันเรียนคอมพิวเตอร์ทุกวันอังคาร ในคาบเรียนที่ 5 และ 6 ของทุกสัปดาห์ ห้องคอมฯ เรียนคอมฯ ก็ต้องใช้คอม จริงไหมคะ? โรงเรียนของดิฉันมีห้องคอมฯหลายห้องมาก ประมาณ 3-4 ห้องได้ ซึ่งบางห้องก็มีเครื่องคอมอยู่ไม่ต่ำกว่า 80 เครื่องได้ (ไม่รวมเครื่องของอาจารย์) เท่านั้นยังไม่พอ เวลาเรียน การเรียนการสอนของอาจารย์สอนคอมฯ
อาจารย์ เอ้ย คุณครูก็จะมีปากกาไวท์บอร์ดหนึ่งด้ามเพื่อไว้เขียนบรรยายให้เด็กเข้าใจ (แต่ก็นะคะ อธิบายอย่างไรก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ^^) ฉะนั้นครูจึงลากไอ้แผ่นใหญ่ๆสีขาวๆลงมา มันก็คือโปรเจคเตอร์นั่นเอง ดิฉันก็คิดเลยว่า เอ้อ!โรงเรียนเรา ไฮเทคจังเลย (hi-technology) มีโปรเจคเตอร์กับเขาด้วย แถมมี e-learning สื่อการสอนอิเล็กทรอนิกส์ ทันสมัยซะไม่มี แต่การสอนแบบนี้ทำให้เข้าใจมากขึ้นกว่าการสอนปากเปล่าที่ไม่มีสื่อประกอบเป็นไหนๆ นอกจากห้องคอมฯจะมีเทคโนโลยีที่ทันสมัยแล้ว ห้องสมุดของโรงเรียนดิฉันก็ทันสมัยเช่นเดียวกัน กล่าวคือ ห้องสมุดของโรงเรียนดิฉันมีด้วยกัน 3 ชั้น(ความจริงก็ไม่ใช่ชั้นอะไรหรอกค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะสื่ออย่างไรถึงจะเข้าใจ ดิฉันก็เลยขอใช้คำว่า ชั้น เพื่อสื่อถึงลักษณะของห้องสมุดที่แบ่งส่วนต่างๆออกเป็นสัดส่วน จะได้เข้าใจได้ง่าย)
ชั้นล่างของห้องสมุดเป็นชั้นค้นคว้าหาหนังสือ ส่วนชั้นบนเป็นชั้นที่ไว้สำหรับอ่านหนังสือ และชั้นบนอีกชั้นหนึ่ง (ชั้น2)มีห้องถ่ายเอกสารแยกออกมาจาก ห้องอีกห้องหนึ่ง ซึ่งห้องนี้เป็นห้องที่ทันสมัย คือมีอินเตอร์เน็ตไว้คอยบริการแก่นักเรียนด้วย นอกจากนี้ยังมี โทรทัศน์ วิทยุ และเครื่องเล่นแผ่นต่างๆไว้บริการอีกด้วย ซึ่งเราเรียกห้องสมุดชั้นบนสุดนี้ว่า ห้องสมุดอิเล็กทรอนิกส์
ทุกวันนี้ คงไม่มีใครปฎิเสธว่า เทคโนโลยีไม่สำคัญ ไม่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิต หรือชีวิตความเป็นอยู่ของเราอย่างแน่นอน เพราะไม่ว่าจะเป็นเด็ก วัยรุ่น หรือแม้แต่กระทั่งผู้ใหญ่ ก็ล้วนแล้วแต่ต้องอาศัยเทคโนโลยีต่างๆเพื่ออำนวยความสะดวกสบายให้แก่ตนเอง ดิฉันซึ่งเป็นเด็กมัธยมปลาย ก็เห็นด้วยเช่นกันค่ะว่า เด็กมัธยมปลายอย่างดิฉันก็ต้องอาศัยเทคโนโลยีในการดำเนินชีวิตเช่นกัน
(1) 
(2) 
(3) 
(4)
*คำอธิบายรูปภาพ
(1) รูปเจ้าของผลงาน
(2) รูปอาคารเฉลิมพระเกียรติ 48 พรรษา เป็นอาคารที่เป็นห้องเรียนของพวกเรา 5/4
(3) รูปเพื่อนๆในกลุ่มเราเองค่า
หมายเหตุ: ชายชุดดำมะช่ายนะคร้า อ้อ!คนที่ถือกล้องอ่า เค้าเองจ้า ^o^ "
(4) รูปสุดท้ายเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองของอ.พนัสนิคม เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของชาวอ.พนัสนิคม (แถมๆ จะได้รู้จัก อ.พนัสนิคม มากยิ่งขึ้น)
น.ส.วงศ์ปิยะ วงศ์สุนพรัตน์
ระดับชั้น ม.5 โรงเรียนพนัสพิทยาคาร
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
