สุภัทร

ผู้เขียน : สุภัทร

อัพเดท: 27 ก.พ. 2008 04.48 น. บทความนี้มีผู้ชม: 56673 ครั้ง

เชิญอ่านบทกวีเริงระบำธรรมชาติ หากชอบโปรดช่วยโหวตด้วยนะครับ ขอบคุณครับ


น้ำ

น้ำ

บนปฐพีแห่งนี้ที่ชุ่มชื้น

แมกไม้ยืนเขียวชอุ่มเป็นพุ่มไสว

หมู่นกกาบินหยอกล้อต่อสายใย

เพราะน้ำไหลหลากล้นบนธาตรี

แต่พื้นที่บางแห่งกลับแล้งน้ำ

ป่าไม้ช้ำถูกทำลายแล้วหน่ายหนี

เพราะขาดน้ำหลากไหลในนที

ทุกชีวีกลับเหี่ยวแห้งเพราะแล้งเกิน

อยากให้ดินชุ่มฉ่ำน้ำไหลหลาก

เพื่อฝังฝากชีวิตสัตว์ไม่ขัดเขิน

ให้ทุกที่เขียวสล้างตามทางเดิน

อย่าเผชิญกับความแล้งบนแหล่งดิน

ป่าไม้งามเพราะน้ำไหลได้หล่อเลี้ยง

หากป่าเกลี้ยงดินกลับกลายคล้ายดังหิน

เพราะป่างามฝนจึงหล่นบนธรณิน

ทุกสรรพสิ่งต่างเอื้อเกื้อกูลกัน

ฟ้าส่งฝนหล่นไกลเป็นสายน้ำ

ดินชุ่มฉ่ำป่าเขียวขจีมีสีสัน

ทุกชีวิตยืนหยัดได้อีกหลายวัน

เพราะค่ามหันต์ของน้ำที่ฉ่ำเย็น

ส.จันทร์เพ็ญเสมอ..


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที