ในตัวเรามีสิ่งวิเศษอยู่สิ่งหนึ่งสิ่งนั้นอยู่กับเราตลอดเวลาและพร้อมจะทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่เรานึกคิด แต่สิ่งหนึ่งสิ่งนั้นถูกปกคลุมด้วย ตัณหา อุปทาน และ อวิชชา เราจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดนั้นอยู่กับตัวเรา เมื่อผมพยายามใช้สิ่งนี้นั้นก็พบกับปัญหานานับประการเพราะปกติแล้วใจของผมถูกบดบังไปด้วยเมฆหมอกแห่ง อวิชชา ตัณหา และอุปทาน ผมจึงทำการเคลียร์จิตด้วยการมองดูจิตที่ว่างปราศจากสิ่งเจือปน เมื่อมองยิ่งมองเท่าไหร่ความว่างยิ่งปรากฏตัวขึ้นชัดเท่านั้น เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ อวิชชา ตัณหา และอุปาทานสลายตัวออกไปแล้ว จิตก็ใสคล้ายแก้วแข็งแกร่งคล้ายเพชร คิดนึกสิ่งใดก็สมดังปรารถนา
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
