ทุกวันนี้เรานั่งเล่นนอนเล่นเรานอนแต่ร่างกายแต่จิตใจเราอาจไม่ได้นอนส่งผลให้บางครั้งเรารู้สึกไม่เฟลซอย่างเต็มที่ พักแต่กายแต่ใจคิดโน้นคิดนี่ไปเรื่อยๆ เรามาทำหลักใจดีกว่าเช่นเปิดเพลงที่ฟังสบายๆให้กับจิตใจ หรือ ภาวนาบริกรรมในใจเช่น พุทโธ พุทโธ ไปเรื่อยๆสักพักร่างกายจะเริ่มนิ่งใจจะเข้าความเคลิ้มๆคล้ายจะหลับถ้าเราปล่อยให้หลับไปก็ได้ หรือ มีกำลังสติตามรู้ตามดูนั้นก็ดีพอใจสงบรวมเป็นหนึ่งจะเกิดสมาธิ ที่เรียกว่าจิตตั้งมั่น เมื่อจิตตั้งมั่นตรงนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเจริญปัญญา เพราะจิตตั้งมั่นอยู่กับเนื้อกับตัว สติจะรู้ร่างกายหายใจออกร่างกายหายใจเข้า จิตตั้งมั่นเป็นคนดู ทุกอย่างเคลื่อนไหวเกิดดับ ไม่คงที่เกิดไตรลักษณ์ เกิดวิปัสสนาญาน จะเห็นว่าการเปลี่ยนการนอนเล่นเป็นฌานเป็นเรื่องดีที่นอกจากจะได้พักแล้วยังได้ปัญญาด้วย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
