อุบัติเหตุให้ได้ไปเที่ยวเมืองตรัง
หวัดดีจ้า น้องดี
ไม่ได้เจอกันตั้งนาน สบายดีเหรอจ๊ะ ตอนนี้อากาศที่นั่นเป็นอย่างไรบ้าง คงกำลังเย็นสบายดีนะ เจ๊มีเรื่องจะเล่าให้ฟังนะ ก็คุณพ่อน้องมุกสิ อยู่ดี ๆ อยากไปเที่ยวทะเล อยากไปดำน้ำ หลังจากที่ไปเที่ยวทะเลกันครั้งสุดท้ายนะ (ทะเลไกล ๆ น่ะ) ก็ที่ตะรุเตา เมื่อปี 2531 โห นานมากใช่มั้ย ก็มันเมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว แล้วคุณชายเธอ ก็ creative มาก ๆ คือ นึกได้ตอนวันที่ 1 พฤษภาคม (ก็วันแรงงานนั่นแหละ) แต่อยากไปพรุ่งนี้เลย อะไรทำนองเนี้ย พี่ก็บอกว่า เดือนนี้จะเข้ามรสุมแล้วนะ ภาคใต้ฝั่งอันดามัน มีพายุเข้า ไม่น่าเที่ยวหรอก เดี๋ยวเจอฝน อากาศก็หมองทั้งวันด้วย เพราะตอนที่ไปเที่ยวตะรุเตาเมื่อปี 2531 น่ะ ขากลับ เกือบตาย เจอพายุตลอดทางเลยแหละ
คุณชายของพี่เค้าก็ไม่ยอมไงจ๊ะ ก็เลย โอเค โทรไปเช็คเที่ยวบินของการบินไทย กับที่พักที่ เกาะไหงรีสอร์ท กว่าจะได้เที่ยวบินกับที่พักให้ลงล็อกกัน ก็โน่น ไปหลังวันที่ 5 พฤษภาคม ก็คือว่า ไปตอนเค้ากลับกันไงจ๊ะ เพราะไม่มีที่นั่งบนเครื่อง กับ บ้านพักเต็ม (นี่แหละ เค้าเรียกไม่วางแผนก่อน สมน้ำหน้า ต้องลางาน)
ก่อนถึงวันเดินทาง น้องดีก็รู้ดีนี่จ๊ะ ว่าพี่เป็นนักดำน้ำ ฉะนั้น เรื่องความปลอดภัยสำคัญที่สุด ก็ต้องไปซื้อเสื้อชูชีพให้ลูกสาวสุดที่รัก เพราะพี่ไม่มั่นใจว่า ที่รีสอร์ทจะมีเสื้อชูชีพไซต์เด็ก ลงทุนเพื่อชีวิตลูกสาว ไม่เสียหลาย (อันนี้ ขอมอบเป็นอุทาหรณ์ให้คุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ เวลาจะเที่ยวทางทะเล อย่าไปหวังน้ำบ่อหน้าค่ะ เพราะบางทีบ่อข้างหน้าไม่มีน้ำค่ะ - ฝากน้องดีเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังด้วยค่ะ)
พอถึงวันเดินทาง พวกเราสามคน พ่อ แม่ ลูก ก็เดินทางไปสนามบินแต่เช้า เพื่อออกเดินทางไปตรัง ก็ไปถึงตรังประมาณ 10 โมงเช้าได้ ก็มีรถของรีสอร์ท มารับที่สนามบิน แล้วก็ไปถึงท่าเรือปากเม็ง เพื่อเตรียมลงเรือไปรีสอร์ท ปรากฎว่า มีกลุ่มนึงเค้ามาทั้งครอบครัวประมาณ 22 คน แล้วก็มีกลุ่มพี่เอง 3 คน อีกกลุ่มมาจากไพร้ซ์ วอเตอร์ เฮ้าส์ ประมาณ 6 คนได้ กลุ่มแรก เค้าก็เรียกลงเรือ speed boat ส่วนที่เหลือเค้าไม่ให้ลง เค้าบอกให้รอลำหลัง เราก็เออ.. เด็กดีงัย ว่าไงว่ากัน (ตอนแรกนึกว่าเรือเต็ม) ก็รอไปจนถึงเกือบเที่ยง เจ้าหน้าที่เรือก็มาตามไปลงเรือ โห...ประทับใจมาก เป็นเรือเล็ก ๆ มาซื้อกับข้าวที่ฝั่ง ขนาดพวกเรา13 คนยังไม่ลงเรือ (อีก 4 คน เป็นคนตรัง เค้ามา 4 คน พ่อแม่ลูกแฝดสอง) ขอบเรือยังปริ่มน้ำเลย พอลงเรือไปเราก็ท่องนะโม สังโฆ กันทั้งเรือ เลยแหละ เสื้อชูชีพก็ไม่มี ก็มีแต่เด็ก 3 คน นี่แหละที่มีเสื้อชูชีพประจำตัว ตอนนั้น พี่ก็คิดนะ คิดว่า ถ้าเรือล่ม ตายหมดเรือแน่ ยกเว้นเด็ก ๆ แต่ถามจริงเถอะ ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ เด็ก ๆก็คงไม่อยากมีชีวิตอยู่เหมือนกัน แถมยังมีฝนตกปรอย ๆ อีก
ไปถึงเกาะไหงรีสอร์ท ก็เที่ยงกว่า น้องดีทายซิ เกิดอะไรขึ้น มีหรือแม่น้องมุกจะไม่โวย โวยค่ะ โวยแหลกที่หน้าห้องการเงินนั่นแหละ ก็แหมพอขึ้นฝั่งปุ้บ เรียกเก็บเงินส่วนที่เหลือปั้บ ก็ไปว่าเค้าเลยว่า ไหนตอนแรกบอกว่าเป็น speed boat ไง แล้วเราก็จองแบบจ่ายเต็มที่ไม่ต่อ คิดเท่าไหร่ก็คิดไป เป็น package บ้านบังกะโลริมทะเล ซึ่งแพงสุดด้วย แต่ให้เรามาเรือขนข้าวเนี่ยนะ แถมเรือก็วิ่งช้า (ปกติ speed boat ใช้เวลา 20 นาที จากฝั่งมาเกาะ แต่นี้ใช้เวลาไปชั่วโมงครึ่ง แต่อีกครอบครัวใหญ่ 22 คนให้ลง speed boat ทั้ง ๆ ที่ speed boat รับได้ถึง 30 คน เงินเราก็เสียเท่ากัน เอ๊ย ไม่ใช่ พี่จ่ายแพงกว่าสิ แถมเรือที่มารับก็ไม่มีเสื้อชูชีพเลยทั้งลำ เค้าก็เช็คไปเช็คมา ปรากฎว่า เค้าสื่อสารกะคนมารับผิด คนมารับนึกว่าพี่มาพักแบบ พักคืนเดียว ไม่ได้เป็น package (ซึ่งก็คือครอบครัวชาวตรังนั่นแหละที่จองแบบนี้มา แต่เรากลับต้องมาร่วมรับกรรมกะพวกเค้า) รู้สึกถูกเอาเปรียบยังไงก็ไม่รู้
พอน้องกลุ่มไพร้ซ วอเตอร์ เฮ้าส์ ได้ยินพี่โวย ขนาดเค้าจ่ายตังเสร็จแล้วนะ ยังหันมาบอก โห.. พี่กล้าโวยด้วย งั้นพวกผมโวยด้วยคน
สุดท้าย เค้าก็ขอโทษพวกเราที่จองเป็น package แล้วก็เร่งให้เราเข้าที่พักเก็บของแล้วรีบมาทานข้าว คราวนี้ละน้องดีเอ๋ย เหมือนขึ้นสวรรค์เลย พวกเจ้าหน้าที่ก็จะคอยตามดูแลพวกเราอย่างดี ขนาดพี่มา 3 คน เค้าจัดอาหารให้แยกโต๊ะ เป็นโต๊ะเดี่ยว ริมหาดเลยแหละ แล้วตัวผู้จัดการก็คอยมาคุย แต่อาหารก็อร่อยนะ มื้อนึงมีตั้ง 6 อย่างแนะ ก็เลยบอกเค้าว่า ตักมาอย่างละหน่อยก็ได้ ทานไม่ไหว เดี๋ยวจุก
เดี๋ยวฉบับหน้าจะเล่าเรื่องไปเที่ยวทะเล ดำน้ำให้ฟังนะจ๊ะ สนุกมากเลยแหละ
รัก และคิดถึง
แม่น้องมุก
ปล.ส่งรูปหาดหน้าบ้านพักกะรูปน้องมุกริมหาด เห็นทรายขาว ๆ มาให้ดูจ้า
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
- ตอนที่ 1 : อุบัติเหตุให้ได้ไปเที่ยวเมืองตรัง
