เราจะมีลมหายใจเพื่อ..........
ภาพเหงื่อไหลท่วมตัว หน้าที่เริ่มซีด หัวใจที่เต้นเร็วแรงมาพร้อมกับอาการที่เจ็บหน้าอกด้านซ้ายที่กำลังเกาะกุมหัวใจด้วยมือที่กำแน่น ภาวนาในใจไม่ให้เจ็บไปมากกว่านี้ ลำไส้ที่เริ่มบิดเหมือนกับผ้าเปียกที่ซักด้วยน้ำและใช้มือบิดแห้งก่อนนำขึ้นตาก ลำไส้เล็กเริ่มบิดที่มาพร้อมกับลำไส้ใหญ่ที่พยายามบิดขับถ่ายของเสียที่เป็นน้ำออกจากร่างกาย พร้อมๆกับกระเพาะอาหารที่พยายามขย้อนอาหารออกทางปากที่กำลังพวยพุ่งออกมาก ฉันนึกถึงความตายทุกครั้งที่อาการอาหารเป็นพิษเริ่มกำเริบ ใน 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา มีอาการ 2 ครั้งแล้ว มีบางคนบอกว่า ถ้ามีอาการถ่ายเหลวเป็นสลับกับอาการท้องผูกให้นึกถึงโรคมะเร็ง....แต่ฉันคิดว่าจะไปนึกถึงให้เป็นทุกข์ทำไมในเมื่อถ้ารู้ว่าถ้าเป็นมะเร็ง ความทุกข์ในตัวก็จะเพิ่มขึ้นไปอีกเหลือคณานับ สู้มีความสุขกับการมีโอกาสได้หายใจในขณะนี้ไม่ดีกว่าหรือ
สถิติต่างๆได้ออกมากยืนยันผ่านทางหนังสือที่ชื่อว่า ‘อย่าให้หมอฆ่าคุณ’ ของ Kondo Makoto บอกว่าสถิติการรอดชีวิตของผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งที่ได้รับการรักษาจากแพทย์ และที่ไม่ได้รับการรักษา อัตราการตายไม่แตกต่างกัน ดีไม่ดีไม่ได้รับการรักษา โอกาสที่จะมีชีวิตยืนยาวนานกว่าคนที่เข้ารับการรักษาและมีความสุขมากกว่าคนที่เข้ารับการรักษา การที่จะบรรยายถึงความทุกข์ในการรักษามะเร็งด้วยการฉายแสงหรือเคมีบำบัด คงจะไม่มีใครสามารถรู้ซึ้งได้ดีเท่ากับคนที่เคยผ่านประสบการณ์ด้านนี้มาแล้ว เพื่อนของฉันคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า ความสุขในชีวิตที่คิดว่าจะหายจากได้รับจากการรักษาโรคมะเร็งได้มลายหายสิ้น ได้แปรเปลี่ยนเป็นความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสก่อนที่จะถึงวาระสุดท้ายของชีวิต อาหารที่แถบจะกินไม่ได้จากอาการแสบร้อนผ่าวในลำไส้และลำคอ อาการผมร่วงที่แทบจะไม่เหลือภาพลักษณ์ดีๆให้คนภายนอกหรือรู้จักเห็น อาการอาเจียนที่แสนจะทรมานมากกว่าอาการที่เกิดจากอาหารเป็นพิษหลายเท่า และถ้าเมื่อมะเร็งรุกลามจนถึงระยะแพร่กระจาย ความปวดอย่างแสนสาหัสที่ตรงลึกเข้าไปยังในกระดูก มีมากกว่าความเจ็บปวดจากการถอนฟันเหลือคณานับ หลายครั้งที่คนป่วยเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการปวด หมอที่เข้าใจก็จะให้ยาระงับความปวดและความทรมานในชีวิต แต่หมอที่ไม่เข้าใจก็จะไม่ให้เนื่องจากกลัวว่าคนไข้จะติดยา ไม่มีใครจะเจอกับภาวะนี้ แต่ถ้าต้องเจอสภาวะเช่นนี้ สิ่งที่แทบทุกคนจะคิดถึงคือ...ความตาย...
หลายคนคิดว่าความตายเป็นสิ่งที่หน้ากลัว แต่จริงๆแล้วความตายหาใช่สิ่งที่หน้ากลัวไม่ บางตำราบอกว่าเมื่อถึงในวาระ ณ จุดสุดท้ายของชีวิต ระบบประสาททั้งหมดแทบจะไม่รับรู้สิ่งอันใดอีกแล้ว แม้กระทั่งความเจ็บป่วย ความปวด ความทรมาน ที่เกิดขึ้น บางครั้งความสุขมหาศาลอาจจะเกิดขึ้น ณ จุดเวลานี้ด้วยซ้ำ และเมื่อเวลานี้มาถึง....สิ่งที่เหลือไว้คือการที่เขาคนนั้นได้เข้าไปอยู่ในดวงใจใครสักคน
ดังนั้นถ้าวันนี้คุณยังมีลมหายใจ จงทำสิ่งดีๆให้เกิดขึ้นในชีวิต และความสุขในชีวิตก็จะเกิดขึ้น คุณเบสท์ อรพิมพ์ นักพูดร้อยศพได้บอกว่าพระมหากษัตริย์ ได้มีลมหายใจของตนเองเพื่อให้มีพละกำลังและแรงกาย ในการสร้างความสุขให้กับคนในชาติ และถ้าขณะนี้เรายังมีลมหายใจอยู่ เราจะมีลมหายใจเพื่อ...........................
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
