‘แม่รักผมมั้ยครับ’ เสียงปริศนาธรรมของเด็กผู้ชายคนเดิมดังขึ้น ถามคนเป็นแม่ที่กำลังจะเข้านอน
‘รักครับ’ ฉันตอบกับไป
‘ถ้าผมทำดี แม่รักมั้ยครับ’ ลูกชายถามคำถามใหม่
‘รักครับ’ ฉันตอบกับไปอีกครั้ง
‘ถ้าผมทำไม่ดี แม่รักมั้ยครับ’ ลูกชายถามคำถามอีกครั้ง
‘รักครับ’ ฉันตอบกับไป พร้อมกับรู้สึกหงุดหงิด อะไรกันนักกันหนา
‘ทำไมถึงผมทำดี และไม่ได้แม่ก็รักครับ’ ลูกชายตั้งปริศนาธรรมข้อใหม่
‘เพราะความรักของแม่ที่มีต่อลูกไม่มีเงื่อนไข ไม่ว่าลูกจะดีหรือเลวแม่รักหมด และไม่ว่าลูกจะมีความสุขหรือมีความทุกข์ ลูกต้องคิดไว้เสมอว่ายังมีแม่ที่ยังรักลูกอยู่เสมอ’ ฉันตอบกับไปอีกครั้ง เพื่อให้เขาเกิดความคิดว่า ไม่ว่าเขาจะเป็นอย่างไรก็ยังมีพ่อแม่ที่ยังรักเขาอยู่เสมอ
‘ถ้ารัก แล้วทำไมไม่ตามใจผมบ้าง เช่น ไม่ไปโรงเรียน ให้เล่นเกม ทำนองเนี่ย’ มาแล้วผลลัพธ์ที่ต้องการของที่มาของคำถามที่ลูกชายตั้งขึ้นตั้งแต่แรก
‘รักกับการตามใจแตกต่างกัน ถึงแม่ตามใจหรือไม่ตามใจลูก ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่รักหรือไม่รัก ถ้าแม่ไม่ตามใจหมายความว่าแม่ต้องการปรับพฤติกรรมลูกให้อยู่ในทางที่ถูก เช่น ถ้าแม่ตามใจลูกไม่ให้ลูกไปโรงเรียน ลูกก็จะเสียคน โตขึ้นก็ไม่มีความรู้ แม่ทนไม่ได้หรอกที่เห็นเด็กที่แม่รัก กลายเป็นเด็กที่ไม่มีความรู้ กลายเป็นคนโง่ เพราะฉะนั้นความรักย่อมมาพร้อมกับความปรารถนาให้คนที่รักประสบความสำเร็จในชีวิตด้วย เพราะการตามใจ ไม่ใช่เหตุผลว่าแม่ไม่รัก ที่นี่เข้าใจแล้วยัง..’
‘คร๊าบ.........’ ลูกชายตอบแบบแกมประชดเล็กน้อย
‘ในหลวง รักทุกคนในประเทศไทยแบบไม่มีเงื่อนไข ไม่ว่าคนๆนั้นจะยากดีมีจน เป็นคนจนหรือคนรวย ในหลวงรักหมด และปรารถนาให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น เพราะฉะนั้นลูกก็ควรมีความรักให้กับเพื่อนและปราถนาดีกับเพื่อนด้วยเช่นกัน เพราะจะทำให้เขาและเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข และมีความเจริญไปด้วยกัน’
‘คร๊าบ.........Zzzzz’
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
