khwanjai

ผู้เขียน : khwanjai

อัพเดท: 10 ม.ค. 2017 22.34 น. บทความนี้มีผู้ชม: 90364 ครั้ง

ในบรรดาหนังสือประเภท How to ที่ฉันได้อ่านมา ไม่สามารถเปรียบเทียบกับคุณค่าที่ได้รับจากอ่านหนังสือ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เลย ที่ผ่านมาฉันอยู่ในภาวะใกล้เกลือกินด่าง ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่ตัวเองมี จนกระทั่งวันที่ 13 ตุลาคม 2559 เป็นวันที่ปวงชนชาวไทยได้สูญเสีย กษัตริย์ผู้ที่เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของชาวไทยทั้งประเทศ
การเริ่มต้นศึกษาถึงเรื่องราว ชีวประวัติ และคำสั่งสอนของพระองค์ท่านอย่างจริงจัง ทำให้ฉันค้นพบว่า เราไม่จำเป็นต้องหา How to ที่ไหนเลย เพราะ How to ที่แท้จริงอยู่ในจิตใจของคนไทยทั้งประเทศอยู่แล้ว พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างให้กับคนไทยทุกด้านทั้งการ คิด พูด ทำ ....แต่ทำไมตัวฉันถึงไม่ทำ
คนโง่ คือ คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองบกพร่องตรงไหน เพราะถ้าไม่รู้ว่าเราบกพร่องตรงไหน เราก็ไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
คนฉลาด คือ คนที่รู้ว่าตัวเองบกพร่องตรงไหน และพยายามแก้ไขข้อบกพร่องหรือพัฒนาปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น
คนทุกคนเคยผ่านความโง่มาก่อนที่จะเป็นคนฉลาด ที่ผ่านมาฉันเคยโง่มาก่อน ไม่รู้ว่าคุณค่าที่แท้จริงที่พระมหากษัตริย์ไทยทรงให้กับประชาชนมีคุณค่ามหาศาลมากมายขนาดไหน ศาสนาพุทธสอนไว้ว่า “ธรรมใดก็ไร้ค่า ถ้าไม่ลงมือทำ”
การเริ่มต้นเดินทางของฉันนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ใคร่ขออุทิศตนในการศึกษาเรื่องราว วิธีคิด การดำเนินชีวิตของพระองค์ท่าน ผ่านการจัดทำหนังสือส่วนตัวภายใต้ชื่อ “เรียงร้อยพันเรื่องราวรอยพระบาท” โดยมีเป้าหมายทำ ‘10 เล่ม เล่มละ 100 เรื่องราวรอยพระบาทที่พระองค์ทรงทำ’ โดยใช้ความเพียรที่พระองค์ท่านสอน และเป็นแบบอย่างให้ดูตลอดระยะเวลา 70 ปีที่ผ่านมา อาจจะไม่รู้จุดจบที่แน่นอน แต่มีจุดเริ่มต้นที่ชัดเจน และทำทุกวันเพื่อถวายแด่องค์ราชันย์มหาราชของคนไทยทุกคน

Website เจ้าของผลงาน www.2b2train.com
Facebook: https://www.facebook.com/ebook4ookbee/
Storylog: https://storylog.co/khwanjai/book/581a5bfd9d526ab1781f27ba

ท่านใดต้องการติดต่อให้เป็นนักเขียนประจำคอลัมภ์ หรือลงวารสาร
ติดต่อได้ที่ email: linpootsm3@gmail.com หรือ Tel 0897333790 (หลิน)


คำนิยามของความดี

‘แม่ครับ วันนี้ผมจะกวาดบ้าน และถูพื้นให้แม่คร๊าบ’ เสียงลูกชายคนเดียวของฉันดังขึ้นในเช้าวันเสาร์ที่อากาศสดใส

              ‘ดีมากเลยครับ วันนี้แม่ได้เบาแรงหน่อย มีงานอื่นที่ต้องทำอีกตั้งเยอะ’ ฉันพูดตอบกลับไป พร้อมในใจที่คิดว่าต้องมีอะไรอีกแน่เลย วันนี้มาแนวใหม่ ปกติเช้าวันเสาร์ต้องรีบตื่นขึ้นมา เพื่ออยู่หน้าทีวี เหมือนกันฉันตอนสมัยเด็กที่ต้องรีบตื่นขึ้นมาเพื่อดูการ์ตูน ดาร์กอนบอล ทางช่อง 9

‘ก่อนจะทำงานช่วยแม่ ต้องทำอะไรก่อนครับ’ ฉันพูดเตือนเขา เพื่อให้รู้สึกว่าก่อนที่จะ

ไปดูแลใคร ต้องมีหน้าที่ดูแลตัวเองให้ดีก่อน

‘1…2…3..4..5..6..7…100 …….1…2…3..4..5..6..7…200’ เสียงกระโดดตบ ดังขึ้น 100 ครั้งต่อด้วยการปั่นจักรยานในบ้าน 200 ครั้ง และตามด้วยเสียงบ่น ‘เหนื่อยๆๆๆ’

              เสร็จสิ้นกิจกรรมออกกำลังกายยามเช้า พร้อมกับการนั่งพักดูการ์ตูนหน้าทีวี เพื่อให้หายเหนื่อยประมาณ 15 นาที เสียงนี้ก็ดังขึ้น

              ‘แม่ครับ เดี๋ยวผมกวาดบ้านถูพื้นเสร็จแล้ว แม่ให้เล่มเกมใช่มั้ยครับ’ เสียงเงื่อนไขที่ฉันคิดไว้ตั้งแต่ต้นมาแล้ว

‘ลูกยังโดยทำโทษ งดเล่นเกม 1 อาทิตย์ในฐานะที่ไม่ทำการบ้านส่งครู’ ฉันพูดด้วยสีหน้าเงียบเฉย พยายามไม่ใช้อารมณ์

‘ก็ผมอยากเล่นเกม ผมพยายามช่วยแม่กวาดบ้านถูพื้นแล้ว’ เสียงโวยวายตามประสาเด็กดังขึ้น

‘แบบนี้เค้าเรียกว่า การทำดีเพื่อหวังผลใช่มั้ย การที่จะทำดีออกจากใจ เขาไม่ต้องหวังผลหรอก’ ฉันพูดเสียงดังขึ้น เผื่อเค้าจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง

               ‘อีกตั้ง 1 อาทิตย์ กว่าจะได้เล่น’ เถียงคำไม่ตกฟาก ตามประสาเด็กสมัยนี้ ที่ปะทะ กับคนสมัยก่อน

              ‘การที่จะทำดี มันต้องมีความเพียรพยายาม มันถึงจะเห็นผล  ถ้าไม่มีความเพียรพยายาม บางครั้งการทำดีก็สูญเปล่า การทำดีมีทั้งที่ต้องใช้ความเพียร และไม่ความเพียร เช่น ย่าทำอาหารที่มีประโยชน์มาให้กิน ลูกต้องเพียรพยายามอ้าปากในการกินอาหารดีๆมั้ย?…..‘ไม่คร๊าบ’……แล้วการที่ลูกทำดี 1 อาทิตย์ และพ่อแม่ก็อนุญาตให้เล่มเกม ต้องใช้ความเพียรพยายามมั้ย?…..‘ใช่คร๊าบ’……ดีแล้ว งั้นลูกต้องมีความเพียรพยายามในการทำความดีอย่างต่อเนื่อง เมื่อแม่เห็นความดีของลูกอย่างน้อย 1 แม่ก็จะให้ลูกเล่นเกมได้’

‘ความดีที่ยิ่งใหญ่ ที่มากับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ บางครั้งก็ต้องใช้ความเพียรพยายามและความอดทนอย่างมาก ในหลวงใช้ความดีควบคู่กับความเพียรมาตลอดระยะเวลา 70 ปี ที่ครองราชย์ ซึ่งสามารถสร้างคุณประโยชน์ให้กับประเทศไทยอย่างมหาศาล ไหนลองยกตัวอย่างที่ในหลวงทำมาหน่อยสิ มีอะไรบ้าง’ ฉันถามเขาอีกครั้งเพื่อประเมินการรับรู้ของเขา

       ‘ฝนเทียม กังหันน้ำ’ เด็กน้อยตอบอย่างประชดและไม่มีหางเสียง

       ‘รู้มั้ย ฝนเทียม ทำกี่ปี’ ฉันถามอีก ถึงแม้จะรู้สึกว่าเขาเริ่มเข้าใจและเริ่มรำคาญฉันแล้ว

       ’14 ปี นานมั้ย?’ ฉันถามอีกครั้ง เพื่อจะให้เขารับรู้ว่า ความดีที่ต้องใช้ความเพียร ต้องใช้ความอดทนร่วมด้วย

‘นาน!’ เสียงประชดจากเด็กชายเริ่มดังขึ้น

‘รู้ไว้ก็ดีแล้ว ตัวเองต้องเพียรพยายาม และความอดทนในการทำความดีตลอดอาทิตย์นี้ แล้ว

เสาร์หน้าถ้าทำดีอย่างต่อเนื่องได้ทุกวัน แม่ก็จะอนุญาตให้เล่นเกมได้’ ฉันพูดเพื่อสรุปบทสนทนาในครั้งนี้

       ‘ทำไมแม่ ไม่เหมือนคนอื่นบ้าง? แม่คนอื่นเขาไม่ว่าลูก. ตามใจลูก.’บทสนทนาบทใหม่เริ่มต้นขึ้นอีกแล้ว

       ‘แม่ผิดมั้ย? ที่ต้องใช้ความเพียรพยายามในการสอนลูกให้เป็นคนดี โดยไม่ใช้ไม่แขวนเสื้อ ไม้มะยมตีลูกเหมือนบ้านคนอื่นเค้า แม่ต้องใช้ความอดทนมั้ย? เวลาที่ลูกทำผิดโดยไม่ตีลูก และพยายามหาเหตุผลดีๆมาสอนลูก’ ฉันเริ่มพูดด้วยอารมณ์แล้ว เมื่อเขาพยายามหาเหตุผลอย่างอื่น เพื่อให้ตัวเองดูดีขึ้น

       ‘การทำความดีหลายอย่าง ต้องใช้ความเพียรอย่างมากเลยลูก แค่เรื่องเล็กๆถ้าเรามีความเพียรพยายามทำให้สำเร็จตั้งแต่เด็ก โตขึ้นเรื่องใหญ่ๆ เราก็มีความเพียรพยายามในการทำให้สำเร็จเช่นกัน ในหลวงท่านทรงสอนและทำให้คนไทยดูตลอดระยะเวลา 70 ปี ว่า.......’

 

“จงไม่ย่อท้อในสิ่งดีงาม.....สิ่งที่ดีงามนั้นทำมันน่าเบื่อ....บางทีเหมือนว่าไม่ได้ผล.....การทำดีควรต้องมีความอดทน เวลาข้างหน้าจะเห็นผลแน่นอน” พระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช

 

 


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที