สถานการณ์การส่งออก

สถานการณ์การนำเข้าส่งออกสินค้าอัญมณีและเครื่องประดับไทยปี 2557

โดย ศูนย์ข้อมูลอัญมณีและเครื่องประดับ สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน)

ในภาพรวมมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับของไทยขยายตัวร้อยละ 5.79 ขณะที่มูลค่าการนำเข้าลดลงถึงร้อยละ 45.26 โดยเครื่องประดับแท้เป็นสินค้าส่งออกรายการสำคัญ ส่วนทองคำที่ยังมิได้ขึ้นรูปหรือทองคำกึ่งสำเร็จรูปเป็นสินค้าหลักในการนำเข้า แต่หากพิจารณามูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับไทยไม่รวมทองคำฯ จะพบว่าขยายตัวจากปีก่อนหน้าร้อยละ 13.43 อย่างไรก็ตาม มูลค่าการส่งออกในปี 2558 มีแนวโน้มเติบโตในอัตราลดลงจากปี 2557 แม้เศรษฐกิจสหรัฐจะฟื้นตัวแต่จากปัจจัยลบทางเศรษฐกิจของประเทศคู่ค้าสำคัญชะลอตัวลง และค่าเงินสกุลหลักของโลกที่ผันผวนสูง

มูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับไทยตามพิกัดอัตราศุลกากรตอนที่ 71^* ในปี 2557 เพิ่มขึ้นร้อยละ 5.79 (ลดลงร้อยละ 0.24 ในหน่วยของเงินเหรียญสหรัฐ) จากเดิมในปี 2556 ที่มีมูลค่า 305,820.06 ล้านบาท (10,084.78 ล้านเหรียญสหรัฐ) มาอยู่ที่ 323,533.73 ล้านบาท (10,060.99 ล้านเหรียญสหรัฐ) นับเป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญในอันดับที่ 4 และคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 4.42 ของสินค้าส่งออกโดยรวมของไทย อย่างไรก็ตาม หากนำมูลค่าการส่งออกดังกล่าวข้างต้นหักออกด้วยการส่งออกทองคำที่ยังมิได้ขึ้นรูปซึ่งส่วนใหญ่เป็นสินค้าเพื่อการลงทุน ในสัดส่วนราวร้อยละ 28 พบว่า การส่งออกสินค้าอัญมณีและเครื่องประดับที่แท้จริงมีมูลค่า 233,850.46 ล้านบาท (7,281.44 ล้านเหรียญสหรัฐ) ขยายตัวเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้าร้อยละ 13.43 (ร้อยละ 6.89 ในหน่วยของเงินเหรียญสหรัฐ)

ส่วนมูลค่าการนำเข้าสินค้าดังกล่าวปรับตัวลดลงร้อยละ 45.26 (ลดลงร้อยละ 48.55 เมื่อพิจารณาในหน่วยเงินเหรียญสหรัฐ) จากมูลค่า 562,833.95 ล้านบาท (18,456.32 ล้านเหรียญสหรัฐ) มาอยู่ที่ 308,114.99 ล้านบาท (9,495.89 ล้านเหรียญสหรัฐ)

ทั้งนี้ หากพิจารณาดุลการค้าสินค้าอัญมณีและเครื่องประดับพบว่าในปี 2557 ไทยเกินดุล 15,418.74 ล้านบาท (565.10 ล้านเหรียญสหรัฐ) ดังแผนภาพที่ 1 ซึ่งเป็นการเกินดุลการค้าครั้งแรกในรอบสี่ปี นับตั้งแต่ปี 2554 เป็นต้นมา อันเป็นผลมาจากการนำเข้าทองคำฯ ลดลง ขณะเดียวกันไทยสามารถส่งออกสินค้าที่มีการสร้างมูลค่าเพิ่มภายในประเทศอย่างเครื่องประดับแท้ทั้งเครื่องประดับทอง เครื่องประดับเงิน และอัญมณีเจียระไนได้เพิ่มมากขึ้น

สินค้าที่มีมูลค่าการส่งออกสูงสุดในปี 2557 คือ เครื่องประดับแท้ ด้วยสัดส่วนร้อยละ 38.23 ของมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับไทย และมีอัตราการขยายตัวร้อยละ 9.73 (ร้อยละ 3.42 ในหน่วยเงินเหรียญ-สหรัฐ) ซึ่งหากแยกพิจารณาในสินค้ารายการสำคัญพบว่า

• เครื่องประดับทอง เพิ่มขึ้นร้อยละ 4.09 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า จากการส่งออกไปยังตลาดหลักทั้งฮ่องกง สหรัฐอเมริกา และสวิตเซอร์แลนด์ ที่อยู่ในอันดับ 1, 2 และ 5 ด้วยอัตราการขยายตัวร้อยละ 10.10, ร้อยละ 17.41 และร้อยละ 35.24 ตามลำดับ สะท้อนให้เห็นถึงกำลังซื้อเครื่องประดับทองของผู้บริโภคในประเทศเหล่านี้ที่เพิ่มมากขึ้น ส่วนมูลค่าส่งออกไปยังตลาดสำคัญในอันดับที่ 3 และ 4 อย่างสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และสหราชอาณาจักร ปรับตัวลดลงร้อยละ 37.00 และร้อยละ 3.00 ตามลำดับ

ทั้งนี้ การส่งออกไปยังสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ที่มีมูลค่าลดลงนั้น เนื่องจากสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์หันไปนำเข้าเครื่องประดับทองจากประเทศคู่ค้าอื่นมากขึ้นโดยเฉพาะอินเดีย ด้วยเครือข่ายการค้าและความสัมพันธ์อันดีระหว่างอินเดียกับสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ประกอบกับผู้ประกอบการชาวอินเดียสามารถผลิตเครื่องประดับสไตล์อาหรับซึ่งสอดคล้องกับรสนิยมของผู้บริโภคชาวสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้เป็นอย่างดี จึงทำให้สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์นำเข้าสินค้าจากอินเดียมากขึ้น

ส่วนการส่งออกไปยังสหราชอาณาจักรได้ลดลง เป็นผลจากภาวะเศรษฐกิจภายในประเทศที่ยังมีความไม่แน่นอน ผู้บริโภคจึงระมัดระวังการใช้จ่าย ส่งผลให้ความต้องการซื้อเครื่องประดับทองซึ่งเป็นสินค้าที่มีราคาค่อนข้างสูงลดลงตามไปด้วย

นอกจากนี้ ไทยยังสามารถส่งออกเครื่องประดับทองไปยังตลาดที่มีแนวโน้มเติบโตสูงขึ้นอย่างแคนาดา สิงคโปร์ บาห์เรน และรัสเซีย ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 10, 11, 13 และ 14 ได้เพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 30.04, ร้อยละ 48.98, ร้อยละ 47.78 และร้อยละ 43.62 ตามลำดับ โดยการส่งออกเครื่องประดับ-ทองไทยไปยังสิงคโปร์ ส่วนหนึ่งเพื่อจำหน่ายในประเทศ และอีกส่วนหนึ่งเป็นการนำเข้าเพื่อส่งออกต่อไปยังตลาดอื่นๆ ขณะที่บาห์เรนและรัสเซียนำเข้าสินค้าเพื่อการบริโภคภายในประเทศเป็นส่วนใหญ่

• เครื่องประดับเงิน ขยายตัวร้อยละ 11.95 อันเป็นผลจากการส่งออกไปยังตลาดสำคัญไม่ว่าจะเป็นเยอรมนี รัสเซีย ออสเตรเลีย และฮ่องกง ซึ่งอยู่ในอันดับ 2, 3, 4 และ 5 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 24.41, 1.59 เท่า, ร้อยละ 18.05 และร้อยละ 10.85 ตามลำดับ รวมถึงตลาดที่กำลังทวีความสำคัญมากขึ้นอย่างสิงคโปร์ ไต้หวัน และมาเลเซีย ที่อยู่ในอันดับ 9, 10 และ 12 ก็เติบโตสูงถึงร้อยละ 72.50, 2.03 เท่า และ 1.58 เท่า ตามลำดับ

ขณะที่มูลค่าการส่งออกเครื่องประดับเงินไปยังสหรัฐอเมริกา ตลาดหลักที่มีส่วนแบ่งสูงสุดกว่าร้อยละ 37 ปรับตัวลดลงร้อยละ 1.63 เนื่องด้วยความเชื่อมั่นในการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของประเทศที่ดีขึ้นต่อเนื่อง ผู้บริโภคจึงเริ่มปรับเปลี่ยนพฤติกรรมจากการซื้อเครื่องประดับเงินซึ่งมีราคาย่อมเยาในช่วงภาวะเศรษฐกิจซบเซาเป็นการซื้อเครื่องประดับทองที่มีมูลค่าเพื่อสะสมเป็นสินทรัพย์แทนมากขึ้น

•   เครื่องประดับแพลทินัม เติบโตถึงร้อยละ 28.64 โดยมูลค่าการส่งออกไปยังตลาดหลักทั้งญี่ปุ่นที่ครองสัดส่วนสูงสุดเกือบครึ่งหนึ่ง รวมถึงฮ่องกง สหราชอาณาจักร และสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งอยู่ในอันดับ 2, 4 และ 5 ต่างมีอัตราการขยายตัวร้อยละ 11.26, ร้อยละ 64.93, ร้อยละ 97.00 และ 3.67 เท่า ตามลำดับ รวมถึงตลาดที่มีศักยภาพโดดเด่นอย่างสิงคโปร์ และไต้หวัน ที่ก้าวขึ้นมาอยู่ในอันดับ 6 และ 10 ก็มีมูลค่าเพิ่มขึ้นกว่า 9.94 เท่า และ 3.33 เท่า ตามลำดับ แม้ว่าการส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาตลาดสำคัญในอันดับ 3 จะมีมูลค่าลดลงร้อยละ 2.05 ก็ตาม ทั้งนี้ มูลค่าการส่งออกเครื่องประดับแพลทินัมที่เพิ่มขึ้นนั้น เป็นผลจากราคาวัตถุดิบแพลทินัมมีระดับราคาต่อออนซ์สูงกว่าราคาทองคำไม่มากนัก หากแต่เครื่องประดับแพลทินัมมีภาพลักษณ์เป็นสินค้าที่มีระดับและมีคุณค่าไม่แตกต่างจากทองคำ ผู้มีฐานะดีหรือมีกำลังซื้อสูงส่วนใหญ่จึงมีความต้องการบริโภคเครื่องประดับแพลทินัมเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ทองคำที่ยังมิได้ขึ้นรูปหรือทองคำกึ่งสำเร็จรูป เป็นสินค้าที่มีมูลค่าการส่งออกสูงเป็นอันดับ 2 ในสัดส่วนร้อยละ 27.72 ของมูลค่าการส่งออกอัญมณีและเครื่องประดับไทยโดยมีมูลค่าส่งออกลดลงร้อยละ 10.01 อันเป็นผลมาจากราคาทองคำที่ปรับขึ้นลงอย่างผันผวนอยู่ในแนวลบ ทำให้ราคาเฉลี่ยทองคำในปี 2557 อยู่ที่ระดับ 1,266.40 เหรียญ-สหรัฐต่อออนซ์ (www.kitco.com) ลดลงจากปี 2556 ร้อยละ 10.26 ซึ่งราคาทองคำที่ปรับลดลงนั้น ปัจจัยหลักยังคงมาจากความกังวลต่อสถานการณ์ทางเศรษฐกิจโลกที่เกิดขึ้นในรอบปีไม่ว่าจะเป็นรายงานภาวะเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาที่สะท้อนการเติบโตอย่างแข็งแกร่ง ความกังวลต่อการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารกลางสหรัฐ และราคาน้ำมันดิบที่ลดลงต่อเนื่องจนทำให้เงินเหรียญสหรัฐแข็งค่าขึ้น รวมถึงประเด็นเศรษฐกิจของรัสเซียที่คาดว่าอาจเข้าสู่ภาวะถดถอยจึงทำให้นักลงทุนเทขายทองคำซึ่งเป็นสินทรัพย์ปลอดภัย และโยกเม็ดเงินไปลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงที่ให้ผลตอบแทนสูงกว่า

อย่างไรก็ดี ราคาทองคำได้ปรับตัวเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในช่วงปลายปี 2557 และสูงขึ้นต่อเนื่องในเดือนมกราคม 2558 จากความกังวลต่อภาวะเศรษฐกิจโลกที่มีความไม่แน่นอน รวมถึงประเด็นที่ธนาคารกลางหลายประเทศออกมาตรการพยุงค่าเงินของประเทศตน และธนาคารเหล่านี้ยังทยอยซื้อทองคำสะสมเพิ่มขึ้นด้วย อีกทั้งธนาคารกลางสวิตเซอร์แลนด์ได้ยกเลิกเพดานการกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนเงินฟรังก์สวิสเมื่อเทียบกับยูโร ขณะที่ธนาคารกลางยุโรป ประกาศใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณครั้งใหญ่ นอกจากนี้ ยังมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจในกรีซ ปัจจัยดังกล่าวข้างต้นจึงยังคงมีผลต่อทิศทางของราคาทองคำในช่วงไตรมาสแรกของปี 2558 นี้

เพชร เป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญในอันดับที่ 3 ด้วยสัดส่วนร้อยละ 18.24 และมีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 16.43 โดยเพชรที่เจียระไนแล้วนับเป็นสินค้าส่งออกหลักในหมวดนี้ ด้วยอัตราการขยายตัวร้อยละ 13.37 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า สำหรับตลาดส่งออกเพชรที่สำคัญของไทยใน 5 อันดับแรก คือ ฮ่องกง เบลเยียม อินเดีย อิสราเอล และสหรัฐอเมริกาที่ล้วนมีมูลค่าสูงขึ้นร้อยละ 15.06, ร้อยละ 16.67, ร้อยละ 9.22, ร้อยละ 12.11 และร้อยละ 50.00 ตามลำดับ นอกจากนี้ ไทยยังสามารถส่งออกเพชรไปยังตลาดศักยภาพที่มีแนวโน้มขยายตัวได้ดีอย่างจีนและอาร์เมเนีย ซึ่งอยู่ในอันดับ 9 และ 10 ได้เพิ่มขึ้นถึง 1.36 เท่า และ 35.08 เท่า ตามลำดับ  

พลอยสี เป็นสินค้าส่งออกอันดับ 4 ในสัดส่วนร้อยละ 9.09 และขยายตัวถึงร้อยละ 28.38 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า ทั้งนี้ หากแยกพิจารณาเป็นรายผลิตภัณฑ์ พบว่า

• พลอยเนื้อแข็งที่เจียระไนแล้ว (ทับทิม แซปไฟร์ และมรกต) เติบโตขึ้นถึงร้อยละ 26.11 โดยพลอยเนื้อแข็งเจียระไนที่ไทยส่งออกราวร้อยละ 46 เป็นแซปไฟร์ซึ่งมีอัตราการขยายตัวร้อยละ 21.98 ขณะที่เป็นการส่งออกทับทิมในสัดส่วนร้อยละ 36 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 28.02 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า ทั้งนี้ มูลค่าการส่งออกพลอยเนื้อแข็งเจียระไนที่ขยายตัวได้ดีนั้นเป็นผลจากการส่งออกไปยังตลาดหลักใน 5 อันดับแรกทั้งฮ่องกงผู้ครองตลาดในสัดส่วนกว่าร้อยละ 46 สหรัฐอเมริกา สวิตเซอร์แลนด์ จีน และอินเดีย ด้วยมูลค่าเติบโตถึงร้อยละ 29.46, ร้อยละ 27.73, ร้อยละ 37.48, 1.60 เท่า และร้อยละ 7.49 ตามลำดับ อีกทั้งไทยยังสามารถส่งออกไปยังศรีลังกาตลาดในอันดับ 11 ได้สูงขึ้นกว่า 2.59 เท่า หากแต่ส่วนใหญ่เป็นการนำเข้าแซปไฟร์จากศรีลังกามาเจียระไนแล้วส่งออกกลับไปยังศรีลังกา
• พลอยเนื้ออ่อนที่เจียระไนแล้ว ขยายตัวถึงร้อยละ 28.36 จากการส่งออกไปยังตลาดหลักอย่างฮ่องกงที่มีส่วนแบ่งในตลาดสูงสุดราวร้อยละ 58 มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 31.42 รวมถึงตลาดสำคัญรองลงมาทั้งสหรัฐอเมริกา อินเดีย จีน และสวิตเซอร์แลนด์ซึ่งอยู่ในอันดับ 2, 3, 4 และ 5 มีอัตราการขยายตัวถึงร้อยละ 43.98, ร้อยละ 51.24, ร้อยละ 30.55 และร้อยละ 42.76 ตามลำดับ รวมถึงตลาดใหม่ที่เติบโตสูงอย่างฝรั่งเศส ซึ่งขยับมาอยู่ในอันดับ 9 ก็ขยายตัวขึ้นกว่า 1.75 เท่า

เครื่องประดับเทียม เป็นสินค้าส่งออกในอันดับที่ 5 ด้วยสัดส่วนร้อยละ 4.03 และมีอัตราการเติบโตถึงร้อยละ 18.89 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า อันเป็นผลจากการส่งออกไปยังตลาดหลักใน 5 อันดับแรกไม่ว่าจะเป็นลิกเตนสไตน์ สหรัฐอเมริกา สิงคโปร์ เยอรมนี และสหราชอาณาจักร ต่างมีมูลค่าขยายตัวร้อยละ 39.62, ร้อยละ 6.23, ร้อยละ 47.96, ร้อยละ 3.94 และร้อยละ 17.18 ตามลำดับ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผู้บริโภคซึ่งเป็นกลุ่มวัยรุ่นหรือคนรุ่นใหม่ที่มีกำลังซื้อ ไม่สูงนักนิยมสินค้าแฟชั่นทันสมัย ราคาไม่แพงและสามารถซื้อหาปรับเปลี่ยนได้ตามเทรนด์ เครื่องประดับเทียมของไทยซึ่งได้รับการยอมรับในด้านคุณภาพ ราคา และดีไซน์จึงกลายเป็นทางเลือกที่ได้รับความนิยมจากกลุ่มคนดังกล่าว

มูลค่าการส่งออกไปยังญี่ปุ่นที่เพิ่มขึ้นนั้นเป็นผลจากการส่งออกทองคำฯ เครื่องประดับทอง เครื่องประดับแพลทินัม และเพชรเจียระไน ได้สูงขึ้นร้อยละ 54.05, ร้อยละ19.59, ร้อยละ 11.26 และร้อยละ 10.39 ตามลำดับ

ส่วนการส่งออกไปยังสหราชอาณาจักรขยายตัวได้ดีจากสินค้าส่งออกสำคัญไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับเงิน และเครื่องประดับเทียม ที่ล้วนเติบโตได้ร้อยละ 9.26 และร้อยละ 17.18 ตามลำดับ แม้ว่าสินค้าส่งออกหลักอย่างเครื่องประดับ-ทองจะมีมูลค่าลดลงร้อยละ 3.00 ก็ตาม

ขณะที่มูลค่าส่งออกไปยังอินเดียตลาดในอันดับ 9 ลดลงร้อยละ 1.11 เนื่องจากการส่งออกเครื่องประดับทองและทองคำฯ ซึ่งเคยเป็นสินค้าสำคัญของไทยไปยังตลาดนี้มีมูลค่าลดลงร้อยละ 21.63 และร้อยละ 97.28 ตามลำดับ จากมาตรการสกัดกั้นการนำเข้าทองคำและเครื่องประดับทองจากไทยตั้งแต่ปี 2556 เป็นต้นมา ส่วนสินค้าส่งออกไปยังอินเดียในสัดส่วนกว่าครึ่งหนึ่งเป็นเพชรเจียระไนที่ขยายตัวได้ดีร้อยละ 9.62 นอกจากนี้ ไทยยังสามารถส่งออกโลหะเงิน พลอยเนื้อแข็งเจียระไน พลอยก้อน และพลอยเนื้ออ่อนเจียระไน สินค้าส่งออกรายการถัดมาได้เพิ่มขึ้นถึง 14.13 เท่า, ร้อยละ 7.49, ร้อยละ 63.47 และร้อยละ 51.24 ตามลำดับ

รัสเซียและประเทศในกลุ่มเครือรัฐเอกราช เป็นอีกหนึ่งตลาดที่มีศักยภาพโดดเด่นที่ไทยควรทำตลาดอย่างจริงจัง ด้วยมีมูลค่าส่งออกเติบโตสูงและมีส่วนแบ่งตลาดมากขึ้นต่อเนื่องจากปีที่ผ่านมา โดยปัจจัยหลักมาจากการส่งออกไปยังรัสเซียที่มีมูลค่าขยายตัวกว่า 1.07 เท่า โดยสินค้าหลักที่ส่งออกไปยังตลาดนี้ได้เพิ่มขึ้นคือ เครื่องประดับเงิน และ เครื่องประดับทอง ส่วนตลาดสำคัญรองลงมาคือ อาร์เมเนีย มีมูลค่าสูงขึ้นถึง 6.60 เท่า ซึ่งสินค้าส่งออกหลักเป็นเพชรก้อน และเครื่องประดับทองที่ต่างขยายตัวได้ดี

สำหรับการส่งออกไปยังสหภาพยุโรปที่เพิ่มขึ้นนั้นมาจากการส่งออกสินค้าหลักทั้งเครื่องประดับเงิน เครื่องประดับ-ทอง และเพชรเจียระไนที่ต่างเติบโตได้สูง โดยตลาดส่งออกหลัก 3 อันดับแรกของไทยในกลุ่มสหภาพยุโรปคือ เยอรมนีเบลเยียม และสหราชอาณาจักรที่มีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 25.21, ร้อยละ 17.67 และร้อยละ 7.46 ตามลำดับ

ส่วนการส่งออกไปยังกลุ่มประเทศตะวันออกกลางนั้นมีสัดส่วนตลาดและมูลค่าลดลงจากปีที่ผ่านมา เนื่องจากการส่งออกไปยังตลาดหลักอย่างสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ได้น้อยลงถึงร้อยละ 28.99 โดยสินค้าส่งออกสำคัญทั้งเครื่องประดับ-ทอง เพชรเจียระไน พลอยเนื้อแข็งและพลอยเนื้ออ่อนเจียระไนต่างปรับตัวลดลงมาก ปัจจัยหนึ่งมาจากสงครามความขัดแย้งจากผู้ก่อการร้ายกลุ่มรัฐอิสลาม (ไอเอส) ที่สร้างความรุนแรงขึ้นภายในตะวันออกกลาง ซึ่งมีส่วนให้ผู้บริโภคลดการใช้จ่ายสินค้าฟุ่มเฟือยลง ส่งผลต่อสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในฐานะประเทศผู้ส่งออกสินค้าต่อไปยังประเทศในกลุ่มตะวันออกกลางให้ลดปริมาณการนำเข้าลงตามไปด้วย อีกทั้งสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ยังหันไปนำเข้าสินค้านี้ผ่านทางประเทศอื่นๆ อย่างเช่นอินเดียและฮ่องกงมากขึ้นแทนการนำเข้าจากไทยโดยตรง สำหรับตลาดส่งออกสำคัญรองลงมาอย่างอิสราเอล และบาห์เรน ต่างมีมูลค่าเพิ่มขึ้นร้อยละ 12.86 และร้อยละ 49.98 ตามลำดับ โดยสินค้าส่งออกหลักไปยังอิสราเอลคือ เพชรเจียระไน และเพชรก้อน ส่วนสินค้าที่ส่งออกไปบาห์เรนเกือบทั้งหมดเป็นเครื่องประดับทอง

ขณะที่การส่งออกไปญี่ปุ่นยังคงมีมูลค่าลดลงต่อเนื่อง นับจากปีที่ผ่านมา อันเป็นผลกระทบจากการปรับขึ้นภาษีมูลค่าเพิ่มเมื่อเดือนเมษายน 2557 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เศรษฐกิจญี่ปุ่นหดตัว เนื่องจากผู้บริโภคลดการจับจ่ายใช้สอยลงอย่างมาก อย่างไรก็ดี แม้ในภาวะเศรษฐกิจซบเซา ชาวญี่ปุ่นที่มีฐานะดีกำลังซื้อสูงส่วนหนึ่งก็หันไปซื้อสินทรัพย์ปลอดภัยทั้งทองคำ เครื่องประดับทอง และเครื่องประดับแพลทินัมเพิ่มมากขึ้น