ปาราชิก 4
เมื่อภิกษุกระทำผิดตามบทบัญญัติ ดังต่อไปนี้ ซึ่งถือเป็นการผิดพระธรรมวินัยอย่างร้ายแรง ภิกษุผู้นั้นต้องปาราชิก ( ต้องถูกจับสึกพ้นจากความเป็นพระ ) กล่าวคือ
- เสพเมถุน คือ ร่วมประเวณีกับสตรี
- ถือเอาของที่เจ้าของเขาไม่ให้ ได้ราคา 5 มาสก ( ราว 1 บาท )
- แกล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย
- อวดอุตริมนุสสธรรม ที่ไม่มีในตน เช่น อวดอ้างว่าเหาะได้ทั้งที่เหาะไม่ได้
บอกว่ามีหูทิพย์ตาทิพย์ ให้เป็นที่ปรากฏในหมู่ชน โดยปกติแล้วห้ามสำแดงคุณวิเศษ
อันมีในตน เว้นแต่พระพุทธเจ้าทรงมีพุทธานุญาต ( ในสมัยพุทธกาล )
อย่างที่มีอุปไมยว่า อัน มหมาตย์มักแสร้งแปลงองค์ ( คนมีดีจริงมักไม่คุยโอ้อวด )
อนึ่ง พวกที่นอกลู่นอกทางจากพระธรรมวินัยจะเรียกว่า พวกเดียรถีย์ หรือสมีและอลัชชี ก็ได้ แล้วแต่พฤติการณ์อันสำแดงออกแห่งความเป็นมิจฉาทิฐิของเขาเหล่านั้น
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
