เมื่อไม่นานมานี้มีโอกาสได้เรียนวิชามนุษย์กับศาสนา ว่าด้วยเรื่องปัญหาชีวจริยศาสตร์ (Bioethic) หรือปัญหาทางจริยธรรม ศีลธรรมที่เกิดขึ้นจากความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ โดยอาจารย์ผู้สอนได้อ้างถึงการโคลนนิ่งสิ่งมีชีวิตเพื่อเป็นตัวอย่างในการเรียนการสอน ตอนที่เรียนนั้น คิดเพียงแต่ว่าสนุกดีที่ได้รับรู้มุมมองของศาสนาต่างๆที่มีต่อความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ แต่พอมาถึงตอนนี้...ตอนที่มีความรู้ ความเข้าใจอะไรมากขึ้น จึงนึกขึ้นได้ว่านอกจากความสนุกจากการรับฟังเรื่องราวและมุมมองของคนอื่นๆ การเรียนเรื่องปัญหาชีวจริยศาสตร์ยังมีส่วนกระตุ้นให้เราได้คิดถึงอะไรบางอย่าง... อะไร ที่มีชื่อว่า นวัตกรรม
ตามความเข้าใจส่วนตัว คำว่านวัตกรรม คือสิ่งที่เกิดขึ้นมาจากความฝัน ความต้องการของมนุษย์ เพราะเมื่อคิดดูดีๆ นวัตกรรมอันได้แก่สิ่งประดิษฐ์ เครื่องมือ อุปกรณ์ หรือแม้แต่แนวคิดต่างๆล้วนเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองความปรารถนาของมนุษย์ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเครื่องบินที่เกิดขึ้นเพราะมนุษย์ฝันจะบินได้อย่างนก กล้องถ่ายรูปที่สร้างขึ้นด้วยความต้องการที่จะจำลองทุกสิ่งที่ตาเห็นให้เหมือนจริงที่สุด หรือแม้แต่ Social Network อย่าง Facebook ที่กำลังเป็นที่นิยมใช้ในขณะนี้ ก็เกิดขึ้นเพราะความปรารถนาในด้านการติดต่อสื่อสารที่รวดเร็ว ทันเหตุการณ์ และครอบคลุมไปทั่วทุกพื้นที่โลก
นวัตกรรมคือปัจจัยสำคัญที่เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของมนุษย์และวิถีการเป็นไปของโลก ใช่หรือไม่?
ลองจินตนาการดูถึงวันที่เราต้องกลับไปซักผ้ากองโตด้วยสองมือเปล่า วันที่เราต้องใช้สองเท้าเดินไปทำงานหรือไปเรียน วันที่เราต้องนั่งหลังขดหลังแข็งเขียนรายงานส่งอาจารย์หรือเจ้านาย (ย้ำว่าเขียน....ไม่ใช่พิมพ์) หรือวันที่เราต้องรอฟังข่าวคราวของญาติสนิทมิตรสหายจากบุรุษไปรษณีย์ที่นำจดหมายมาส่ง
สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราเคยคุ้นเคยเมื่อครั้งอดีต เคยเป็นสิ่งที่เราเห็นว่าธรรมดาเมื่อไม่กี่สิบปีที่แล้ว แต่ปัจจุบัน เรากลับเห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งผิดแปลก...และเป็นสภาพชีวิตที่เราไม่ต้องการจะหวนกลับไปพบ เพราะอะไร? ไม่ใช่เพราะความคุ้นเคยต่อความสะดวกสบาย ความสุขที่ได้จากการมีนวัตกรรม มีสิ่งประดิษฐ์ มีเครื่องมือ เครื่องใช้ เครื่องทุ่นแรงต่างๆหรอกหรือ?
ที่กล่าวมานี้ ไม่ใช่จะบอกว่านวัตกรรมเป็นสิ่งที่ไม่ดีหรือเป็นสิ่งที่สร้างนิสัยเสียคือความรักสบายให้แก่มนุษย์ เพียงแต่อยากจะชี้ให้เห็นว่า แรกเริ่มเดิมที เราสร้างสรรค์นวัตกรรมขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของเรา เราสร้างนวัตกรรม สร้างงาน สร้างความคิดต่างๆขึ้นเพื่อใช้เป็นบันไดไปสู่ความสุข ความสบายของเรา หากทุกวันนี้ ดูเหมือนว่านวัตกรรมจะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของมนุษย์แต่ละคนมากขึ้นอย่างน่าตกใจ เด็กหลายคนใช้เวลามากมายช่วงวันหยุดไปกับกระดิกนิ้วอย่างว่องไวเพื่อบังคับตัวละครในเกมส์บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ หนุ่มสาวจำนวนไม่น้อยที่หัวเราะและส่งยิ้มให้กับหน้าจอโทรศัพท์มือถือมากกว่าการพูดคุย สนทนา กับคนในครอบครัวของตน แม้กระทั่งผู้ปกครองเอง หลายคนยังใส่ใจกับเนื้อหาของละครโทรทัศน์หรือตัวเลขบ่งบอกดัชนีหุ้นมากกว่าจะสนใจพฤติกรรมหรือความเป็นไปของลูกหลาน
แม้ว่าเรา...มนุษย์จะเป็นผู้สร้างนวัตกรรมขึ้นมา แต่ลองคิดดูให้ดีว่าทุกวันนี้ ใครเป็นคนใช้ใคร เราใช้นวัตกรรม หรือนวัตกรรมกำลังล่อให้เราไปใช้มันกันแน่?
มนุษย์สร้างนวัตกรรมขึ้นด้วยความฝัน ความต้องการ และความปรารถนา และนวัตกรรมก็ได้ตอบแทนผู้สร้างของมันด้วยการมอบความสุข ความสะดวกสบายต่างๆให้ แต่ในขณะเดียวกัน นวัตกรรมได้เปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่คอยคิดจะหาแต่ประโยชน์สุข ความสะดวกสบาย และความอยากได้ ความปรารถนาสิ่งต่างๆอย่างไม่สิ้นสุด หากมนุษย์กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีลักษณะแบบนี้ แล้วโลกที่มนุษย์อาศัยอยู่...โลกอันเป็นสังคมโดยรวมของทุกสิ่งมีชีวิตจะเป็นอย่างไร?
โลกจะดีขึ้นก่อนจะย่ำแย่ลงในท้ายที่สุดเพราะถูกมนุษย์ขุดค้นเอาประโยชน์ต่างๆมาใช้จนหมด หรือโลกจะค่อยๆทรุดลงแล้วกลับฟื้นคืนเพราะมีมนุษย์ที่คิดได้ และหันกลับมาใช้นวัตกรรม ประดิษฐกรรมรักษาความสุข ความสมบูรณ์ของโลกไปพร้อมกับความสุข ความสะดวกสบายของตนเอง
การเปลี่ยนแปลงของโลกขึ้นอยู่กับนวัตกรรม...นวัตกรรมจะเป็นไปอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับความฝัน ความต้อง ความปรารถนาของมนุษย์
มนุษย์...เพียงผู้เดียว
นางสาววรรณ์ฐิตา พวงจันทร์แดง นิสิตชั้นปีที่ 1 คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
