ให้นึกถึงวันที่เราขับรถครั้งแรกเมื่อขับใหม่ๆเราก็ยังควบคุมรถของเราไม่ค่อยได้ดี พอควบคุมได้แล้วเราก็ต้องลองขับในที่ไม่มีรถมากมายก่อนลองในตรอกในซอย ในหมู่บ้านแรกๆต้องมีครูฝึกไปด้วยเพื่อคอยชี้แนะวิธีการขับที่ดีและถูกต้อง พอเริ่มเป็นแล้วก็ออกสู่ถนนใหญ่มีด้วยกันสี่เลนเราขับอยู่เลนซ้ายสุดไปก่อนพอเริ่มเข้าใจก็ค่อยๆขยับเลนออกไป ขับแรกๆก็มีเฉี่ยวบ้างชนบ้างเป็นเรื่องธรรมดา ที่สำคัญอย่าหมดกำลังใจขับแรกๆหัวมันคอยจะคิดขวาดี ซ้ายดี เบรคดี เร่งดี รถมันก็จะตะกุกตะกัก บ้างเป็นเรื่องปกติ หมั่นขับฝึกซ้อมให้ชำนาญ พอชำนาญทีนี้ไม่ต้องคิดแล้วซิ่งได้เลย มันเป็นอัตโนมัติ จะเบรคจะหยุดจะเร่งแซงจะปาดทำได้ดังใจเราต้องการ ตรงนี้มาถึงจุดที่เรียกว่าคนขับรถเป็น จิตใจเรามันก็เหมือนกับรถยนต์นั่นแหละ ถ้าไม่ขับไม่ใช้งานมันก็น่าเสียดายเพราะสิ่งที่เราใช้ๆกันอยู่มันก็เหมือนคนเดินเท้า วิ่งๆๆไปเดี๋ยวก็หอบ รถคันเบ้อเริ่มจอดอยู่เราไม่เคยใช้มัน ถนนมันมีสี่เลน ใจก็มีสี่ฐาน เรียกสติปัฏฐานสี่ เริ่มที่ กาย เวทนา จิต และ ธรรม ถ้าเราใช้ได้อย่างคล่องแคล้วแล้วก็พร้อมที่จะเข้าสู่อริยภูมิ อริยภูมิก็เหมือนจุดหมายปลายทางที่เราจะไปถึงแต่ก่อนจะไปถึง ต้องผ่านมรรคคือทางที่จะนำไปสู่อริยภูมิ เมื่อไปถึงแล้วเราก็จะเหมือนเปลี่ยนจากรถยนต์เป็นเครื่องบินแล้วทีนี้ขึ้นไปบนอากาศเส้นทางสะดวกสบายรถไม่ติดอยากบินไปไหนก็มีแต่ความสะดวกสบายรวดเร็ว แต่เครื่องบินกว่าจะขึ้นได้นั้นความเร็วต้องถึงสัมภาระต้องพอประมาณ พอบินขึ้นไปแล้วก็จะพบว่าความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างนี้นี่เอง ต่อไปก็ค่อยๆทะยานปลดเปลื้องสัมภาระให้เบาบินออกนอกโลกไปคงพบกับดินแดนใหม่ๆอีกมากมาย โลกกุตระธรรม
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
