ออด.....เสียงสัญญาณบอกเวลาเลิกเรียน เก่งเก็บสมุดและกระเป๋าดินสอลงเป้เพื่อกลับบ้านแต่ในใจกลับครุ่นคิดถึงการบ้านความเรียงในหัวข้อ เทคโนโลยีที่ฉันรู้จัก ที่อาจารย์เพิ่งสั่งเมื่อสักครู่
เก่งเข้ามาเรียนในตัวจังหวัดโดยอาศัยอยู่วัดกับหลวงลุง ทุกเช้าเก่งต้องตื่นตีสี่เพื่อเตรียมไปเดินบิณฑบาตกับหลวงลุงก่อนไปเรียน เก่งไม่ชอบนั่งรถหรือจักรยานเค้าชอบเดินเพราะระหว่างทางที่เดินเค้าได้คิด เค้าได้เห็นโลกและวิถีของคนที่อะไรๆค่อยๆเปลี่ยนแปลง
ระหว่างการเดินทางในวันนี้เค้าพยายามนึกถึงความหมายของคำว่านวัตกรรมที่อาจารย์อธิบาย อาจารย์กล่าวว่า นวัตกรรมคือ ความคิด การปฏิบัติ หรือสิ่งประดิษฐ์ใหม่ที่ยังไม่เคยมีใช้มาก่อน หรือเป็นการดัดแปลงของเดิมที่มีอยู่แล้วให้ทันสมัยและได้ผลดียิ่งขึ้นเพื่อให้มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลที่ดีกว่าเดิม ประหยัดทั้งเวลาและเงิน โดยนวัตกรรมมีการแบ่งเป็น 3 ระยะคือ หนึ่งคือ การประดิษฐ์คิดค้นใหม่หรือการปรับปรุงแก้ไขของเก่า สองการพัฒนาโดยมีการทดลองว่าได้ผลดีหรือไม่อย่างไร และสุดท้ายการนำไปใช้หรือปฏิบัติ
เก่งเดินผ่านร้านโชคอนันต์การไฟฟ้ามองเห็นหลอดไฟ โคมไฟรูปแบบต่างๆ หลากหลายสีสันแขวนวางสลับกันดูสวยงามไพล่คิดไปถึงสมัยก่อนที่มีเพียงแสงสว่างจากดวงตะวัน หรือตกค่ำก็คงเพียงแสงจันทราและดาวดวงพร่างพราวฟ้าเท่านั้น เมื่อมนุษย์เริ่มมีการเรียนรู้ก็พัฒนาเป็น คบไฟ ตะเกียง เทียนไข จวบจนมีการใช้ไฟฟ้า ความสว่างแผ่กระจายไปทั่วทุกแห่งหนจนแทบจะแยกไม่ออกว่าไหนกลางวันหรือกลางคืน นี้กระมั่งที่เรียกว่านวัตกรรมมีการประดิษฐ์คิดค้นใหม่ เพื่อปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นจากเดิมที่อยู่กับความมืดมิดในยามค่ำคืนก็เริ่มมีแสงสว่าง แต่แสงดาวก็ค่อยๆเลือนหายไปจากท้องฟ้า นั้นทำให้เก่งคิดว่านวัตกรรมมันก็คือวิวัฒนาการทางความคิดของมนุษย์ที่ก่อกำเกิดมาเพื่อเติมเต็มความอยาก ความไม่พอของเหล่ามนุษย์ ไม่ใช่ว่ามันไม่ดี แต่หลวงลุงเคยบอกไว้ว่า ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีสองด้าน เหรียญยังมีหัวกับก้อยเมื่อมีคุณอนันต์ย่อมมีโทษมหรรย์ เราต้องรู้จักใช้ รู้จักอยาก และรู้จักพอ ดูอย่าง วิลเบอร์และออร์วิลล์ ไรต์ (Wilbur-Orville Wright) สองพี่น้องตระกูลไรต์ รู้ทั้งรู้ว่าพระเจ้าสร้างมนุษย์ให้มีขา ขามีไว้เดิน แต่ใจกลับไม่นึกอยาก ไม่พอใจที่จะเดินแต่กลับอยากจะบิน บินได้เยี่ยงนกทั้งคู่จึงเฝ้าเพียรศึกษาหาวิธีการบิน จวบจน ค.ศ.1903 การบินครั้งแรกก็เกิดขึ้น นี้ก็เป็นคม คมด้านดี รู้จักใช้มันก็กลายเป็นประโยชน์ เป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติ แต่หากมองประโยชน์ต่อตนเองนั้นมันก็ได้แค่การสนองความอยาก ความอยากบิน
เก่งนึกถึงตอนที่ป้าแม้นแม่ค้าขายผักในตลาดเถียงกับลุงสมช่างซ่อมรองเท้าเถียงกันอย่างอย่างออกรสที่หน้ากุฏิหลวงลุงเรื่องเสื้อเหลือง-เสื้อแดง เพราะที่บ้านของทั้งคู่ติดจาน ทำให้มีช่องรายการพิเศษมากมายแต่ทั้งคู่เลือกที่จะดูอยู่ไม่กี่ช่อง เมื่อว่างจากงานของตัวเองทั้งคู่จะเลือกดูช่องสีที่ตัวเองใส่ ไม่ว่าเค้าจะมีประท้วงที่ไหน ออกเดินทางเมื่อไหร่ หรือด่านายกว่านายกไม่ดีอย่างไรแกรู้หมด นี้แหละข่าวสารพวกรัฐบาลจะมาบิดเบือนประชาชนไม่ได้หรอก ป้าแม้นแกว่าอย่างนั้น แต่แกไม่รู้หรอกว่าแกถูกหลอกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองอย่างกรายๆ และการที่แกฟัง ดู แต่ช่องสีนี้ทำให้แกเหมือนถูกล้างสมอง เชื่อและฟังความเพียงฝั่งฝ่ายเดียว นี้ก็คงเป็นอีกคมหนึ่งของนวัตกรรม หรือเทคโนโลยีทางการสื่อสาร เก่งคิด
ยิ่งคิดยิ่งสับสน เก่งเริ่มงงกับความคิดของตัวเอง ตกลงว่านวัตกรรมนี้มันดีจริงหรือ มันก่อให้เกิดประสิทธิภาพและเพิ่มประสิทธิผลจริงหรือ ความงุนงงเริ่มก่อเกิด
ในจังหวะที่เก่งกำลังครุ่นคิดอัตราเร่งของฝีเท้าเริ่มลดลงจนไปหยุดหน้าร้านกาแฟ พลันสายตาหันไปเห็นรายการทีวี เป็นรายการสารคดีเทิดพระเกียรติของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มี โครงการฝนหลวง โครงการกังหันชัยพัฒนา รวมทั้งโครงการไบโอดีเซล (โครงการน้ำมันดีเซลสูตรน้ำมันปาล์ม) ซึ่งเป็นโครงการที่พระองค์ท่านได้รับรางวัลจากงาน บรัสเซลส์ ยูเรกา (Brussels Eureka)ในปี 2546 ซึ่งเป็นงานแสดงสิ่งประดิษฐ์ใหม่ของโลกวิทยาศาสตร์ ณ.กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยี่ยม นั้นเป็นเวลาเกือบสิบปีแล้วที่ประเทศไทยเริ่มรู้จักกับแหล่งพลังงานทดแทนจากสายพระเนตรที่ยาวไกลของพระองค์ท่าน ซึ่งสอดคล้องตามพระปณิธานของสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์และเกียรติยศจะตกแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ให้บริสุทธิ์ ในหลวงของเราเป็นพ่อแบบที่ดีเยี่ยม
เหมือนมีม่านน้ำใสๆเออล้นที่นัตย์ตา ความปราบปลื้มปิติได้ก่อตัวและถ่าโถมเข้ามาในความรู้สึกของเก่ง และในห้วงขณะหนึ่งแห่งความคิดเก่งเหมือนได้คำตอบ ทุกสิ่งอย่างล้วนมีสองด้าน นวัตกรรมก็เช่นเดียวกัน ด้านดีหมุนเวียนเปลี่ยนโลกไปในทางเจริญ พัฒนา และสนองความสบายของมนุษยชาติ กลับกันหากเราเลือกใช้ไปในทางที่เลวร้ายนวัตกรรมก็หวนกลับมาทำร้ายเราเอง เก่งยิ้มพลางเร่งฝีเท้าเพื่อกลับวัด เค้าต้องไปทำความสะอาดโบสถ์ก่อนลงมือเขียนความเรียงเรื่อง "เทคโนโลยีที่ฉันรู้จัก"
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
