ขนิษฐา

ผู้เขียน : ขนิษฐา

อัพเดท: 27 ม.ค. 2011 05.15 น. บทความนี้มีผู้ชม: 2464 ครั้ง

นวัตกรรมสามารถพาเราไปทวีปแอนตาร์กติก ข้ามทะเลทรายซาฮารา ได้ล่องเรือไปตามลำน้ำไนล์ ราอาจจะได้พบหัวหน้าเผ่าในสมัยโบราณกำลังสู้รบกับข้าศึก หรือเราอาจจะได้นั่งเก้าอี้ที่ใกล้กับพิธีราชาภิเษกที่ใดสักแห่งหนึ่งโดยที่เราไม่ต้องขยับตัว


นวัีตกรรมกับการเปลี่ยนแปลงของโลก

โลกนั้นกว้างใหญ่ไพศาล มนุษย์เราก็เป็นเพียงส่วนเล็กๆเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆจุดหนึ่งบนพื้นแผ่นดินโลกอันกว้างใหญ่เท่านั้นเปรียบก็คงเหมือนฝูงมดตัวเล็กตัวน้อยนั่นแหละที่มีพิษน้อยเมื่ออยู่โดดเดี่ยวแต่ถ้ารวมกันเมื่อไรมันก็ทวีคูณขึ้นจนมิอาจคาดเดาได้และใครจะรู้ว่ามนุษย์ที่เป็นเพียงจุดเล็กๆจะสามารถสร้างสิ่งอัศจรรย์ไว้บนโลกมากมายเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านมานานแสนนานโลกที่ดูกว้างใหญ่ในกาลก่อนกับเหลือเล็กเพียงเราขยับมือเท่านั้น และด้วยมือเพียงสองมือกับอีกหนึ่งสมองอันเล็กน้อยของมนุษย์เรานี้ ก็สามารถทำให้มันพาไปยังที่ต่างๆได้ บางวันเราอาจไปทวีปแอนตาร์กติก ข้ามทะเลทรายซาฮารา ได้ล่องเรือไปตามลำน้ำไนล์ หรืออาจพาเราไปเห็นกลุ่มศัลยแพทย์กำลังผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจคนด้วยเครื่องมือที่ทันสมัย เราอาจจะได้พบหัวหน้าเผ่าในสมัยโบราณกำลังสู้รบกับข้าศึก หรือเราอาจจะได้นั่งเก้าอี้ที่ใกล้กับพิธีราชาภิเษกที่ใดสักแห่งหนึ่งในโลก แล้วเมื่อเรารู้ตัวอีกทีเราก็จะพบว่าเรามีเพื่อนอยู่ทั่วทุกซอกซอยทุกมุมโลกแล้ว โดยที่ภาษา วัฒนธรรม และความห่างไกลก็ไม่สามารถมาขวางกั้นมิตรภาพอันอิสระและไร้พรมแดนนี้ได้ แล้วทำไมเราถึงทำได้ล่ะ คำตอบของคำถามนี้ก็คือ “เพราะว่าเรามีนวัตกรรม” นวัตกรรมมีความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานว่าคือ”สิ่งที่ทำขึ้นใหม่หรือแปลกจากเดิมซึ่งอาจจะเป็นความคิด วิธีการ หรืออุปกรณ์ เป็นต้น. ซึ่งถ้านับแต่อดีต ในทุกยุค ทุกสมัย การดำเนินกิจกรรมด้านต่างๆ ในสังคม ชุมชน หรือบุคคล มักจะเผชิญปัญหาต่างๆ มากมาย ดังนั้น มนุษย์จึงพยายามสร้างสิ่งใหม่ๆ วิธีการใหม่ๆ ขึ้นมาเพื่อใช้แก้ปัญหา เพื่อเปลี่ยนจากสภาพที่เคยเป็นอยู่แต่เดิม นำไปสู่สภาพที่ดีขึ้นเพื่อสนองความต้องการของตนเอง นวัตกรรมจึงเกิดจากจินตนาการของมนุษย์เราและเข้าไปเกี่ยวข้องกับทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเราไม่ว่าจะเป็น นวัตกรรมทางการแพทย์ นวัตกรรมทางการเกษตร นวัตกรรมทางอุตสาหกรรม นวัตกรรมทางการสื่อสาร นวัตกรรมทางการบริหาร และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือนวัตกรรมทางการศึกษาในทุกวันนี้ โทมัส อัลวา แอนเดอร์สัน เคยกล่าวว่า “นวัตกรรม เป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าการเป็นแค่การจุดประกายความคิดอะไรใหม่ๆ ให้บังเกิดขึ้นมาเท่านั้น แต่มันยังเป็นกระบวนการของการทำให้ความคิดเหล่านั้นสามารถนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้อย่างแพร่หลาย” เพราะ ถ้าเราทำความเข้าใจแต่เฉพาะบางส่วนของกระบวนการทางนวัตกรรม มันก็จะก่อให้เกิดประโยชน์แก่เราไม่ได้เต็มที่นักถึงแม้เราจะตั้งใจที่จะทำมันให้ดีที่สุดก็ตามและถึงแม้นวัตกรรมจะทำให้เกิดความสะดวกสบายกับกับมนุษย์เรามากมาย แต่มันก็กลืนกินทุกอย่างไปพร้อมๆกับความเจริญของมัน ยิ่งมันเจริญเท่าไรเราที่เป็นผู้สร้างมันกลับเสื่อมถอยลงเรื่อยๆเท่านั้น มันทำให้เราหลงลืมบางอย่างที่สำคัญในชีวิตไปมันทำให้ใจของเรามืดบอดลงไปทีละน้อยๆ เราลืมอะไรกันบ้างนะ เราลืมความใส่ใจเล็กน้อยๆที่เราควรมีให้กับบุคคลที่รายล้อมอยู่รอบตัวเรา เราลืมครอบครัวที่ประกอบไปด้วยพ่อแม่ ปู่ย่าตายายและพี่น้องของเราเพราะเราใช้ชีวิตอย่างเร่งรีบในแต่ละวัน เราลืมธรรมชาติที่มีความงดงามซ่อนเร้นอยู่มากมาย ลืมมองก้อนเมฆในวันที่ฟ้าแจ่มใส ลืมมองหยดน้ำค้างและดอกไม้แย้มกลีบยามพระอาทิตย์ส่องสาดแสงแห่งวันใหม่เพราะเรามัวหลงเพลินกับแสงสีและความสะดวกสบายที่เกิดจากของปลอมที่เป็นผู้เราสร้างมันขึ้นมาเอง จะมีสักกี่คนที่เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราเคยจ้องมองรอบตัวเราอย่างจริงจังหรือเปล่าว่ามันเปลี่ยนไปแค่ไหน เราเคยฝันถึงอากาศอันสดชื่นแถวชนบท หรือฝูงนกนางนวลที่บินโผอยู่เหนือหาดทราย รอยยิ้มของบุคคลอันเป็นที่รักและรอยยิ้มของเด็กๆที่ใสซื่อบริสุทธิ์บ้างหรือนะ ซึ่งนวัตกรรมก็เหมือนกับทุกอย่างนั่นแหละเมื่อมีข้อดีมากเท่าไรก็ย่อมมีข้อเสียมากเท่านั้น ถ้าโลกหมุนกลับได้ก็จงเชื่อเถอะว่ามนุษย์เราก็ยังคงที่จะพัฒนานวัตกรรมจากจินตนาการอันล้ำเลิศเช่นเดิมเพราะว่าใครจะไปรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ก็ใครจะไปรู้ว่าเราเคยหัดนับเลข แล้วจะมีเครื่องคิดเลขในปัจจุบัน ก็ใครจะไปรู้ว่าจากสัญลักษณ์ควันไฟจะมามีโทรศัพท์และอินเตอร์เน็ตแรงสูงไว้ให้เราใช้สื่อสาร ก็ใครจะไปรู้ว่าเคยมีคนฝันจะขึ้นไปเก็บดาวบนฟ้า แล้วก็มีคนขึ้นไปได้จริงๆ ก็ใครจะไปรู้ว่าเราเห็นนกบินฟ้า กับทำให้มีคนนำมาสร้างเครื่องบินได้ ก็ใครจะไปรู้ว่าจากจรวดกระดาษของเรา จะมีจรวดที่อยู่บนอวกาศได้ ก็ ใคร..ใคร...ใคร.........................จะรู้ ก็ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะมีนวัตกรรมอะไรอีกบ้างแล้วเราจะตามทันมันหรือเปล่า แต่สิ่งหนึ่งที่เรารู้ก็คือรอยยิ้มและจิตใจที่บริสุทธิ์ก่อกำเนิดกลั่นกรองมาจากก้นบึ้งหัวใจของมนุษย์เรานั้น นวัตกรรมที่ทันสมัยขนาดไหนก็ไม่สามารถสร้างขึ้นมาทดแทนได้และเราก็ไม่สามารถเรียกคืนมาได้ถ้ามันหายไป มันก็จะหายไป.....ตลอดกาล

บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที