สู่โลกแห่งเกษตรอุตสาหกรรม
จุดเริ่มต้นของควายเหล็ก
ผมอยากออกแบบเครื่องจักรกล มีโทรศัพท์จากบริษัทสยามคูโบต้าให้เข้าไปสัมภาษณ์งาน เข้าไปทำข้อสอบเสร็จก็ให้รอที่การบุคคล คุณนาวินเชิญครับ
โอ้แม่เจ้าผู้ใหญ่ 8 คนนั่งรอสัมภาษณ์เราเพียงคนเดียว พี่ส้มแสดงอาการถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก(แกชอบตัวใหญ่ๆอึดๆ)ได้อยู่ R&D สมใจนึก พี่ส้มสอนให้ผมช่างคิดประดิษโน่นนี่ โปรเจคแรกเลยตกแต่งรถไถให้ขี่ไปแล้วมอเตอร์ไซด์อาย ผมก็เอาได้อาจารย์ที่ออกแบบ ISZUSU DMAX ส่วน คอนโซลมาช่วย เนียนแต่ไม่แข็งแรงเรื่องความแข็งแรงหน้าที่ผม เอารถกระบะมาทับยังไม่เป็นไรเลย project นี้ชื่อ NC Sporty สวย แต่ขายได้นิดหน่อยเหมือนเป็นดอกไม้ประดับสวน
NC-RIDING โปรเจคสร้างวิศวกร
พี่ส้มเรียกผมไปคุยว่าจะออกแบบรถไถนั่งขับ ภายใน6เดือนทำได้มั้ยต้องใช้อะไรบอกพี่ ตอนนั้นพจนานุกรมฉบับ เนย ไม่มีคำว่าทำไม่ได้อยู่ ก็บอกว่าผมวางระบบแล้วมีด้วยกัน 5 ระบบหลักต้องการวิศวกร 5 คนดูแลแต่ละระบบ พี่ส้มถามแล้วคุณทำอะไรล่ะ ผมต้องคอยประกอบดูว่าทั้ง 5 ระบบที่ออกแบบมาสามารถส่งไปทำงานจริงได้รึเปล่า ฝ่ายทรัพยากรบุคคลเหนื่อยมากที่จะหาคนให้ผม ผมคัดจาก50 เหลือ 5 คนซึี่งทั้ง5ต้องสามารถทำงานให้ผมได้โดยไม่ล้มเลิก วิศวกรทั้ง5คนเรียนรู้พื้นฐานจากผมและต่อยอดออกเป็น 5 สาย ซึ่งจะประกอบเป็นรถไถนั่งขับ แต่แล้วเหตุการพลิกผันเมื่อเบอร์1สยามคูโบต้า คนไทย ประกาศกร้าวว่าเรามีพร้อมทั้งความรู้ เทคโนโลยีการผลิตและดีลเลอร์เน็ตวอร์ค ต่อจากนี้เราจะทำผลิตภัณฑ์ตราช้าง ไม่ต้องพึ่งคูโบต้า เป็นเรื่องพี่วีโดนเรียกไปญี่ปุ่น 2 อาทิตย์ และกลับมาพร้อมกับการเรียกผมเข้าไปคุย เราคงต้องยุบทีม NC-RIDING ผมถามเมื่อไหร่ครับ ภายในสิ้นเดือนนี้ แล้วลูกน้องผมจะไปอยู่ไหนครับพี่ต้องให้คำตอบผมก่อน เราจะย้ายเนยไปทำธุรกิจแทรคเตอร์ที่นั่นต้องการอนาคต แล้วลูกน้องผมล่ะ ไม่มีตำแหน่งว่าง จากนั้นพี่วีก็ยกหูโทรไปที่โตโยต้าไทยแลนด์ ซึ่งกำลังต้องการวิศวกรไปทำงานที่ญี่ปุ่น ผมกลับมาบอกลูกน้องว่ามีโอกาสดีมาหาทุกคนวันนี้หยุดใช้โปรแกรมออกแบบแทรคเตอร์ ใช้โปรแกรมออกแบบรถยนต์แทน แล้วก็เตรียมเรื่องภาษาญี่ปุ่น ผมคิดว่าพวกเราได้ออกแบบรถตามความฝันแน่ แล้วพี่ล่ะ พี่จะไปทำให้ธุรกิจแทรกเตอร์ให้ยิ่งใหญ่ แล้วเราจะเจอกันอีกครั้ง เมื่อคนไทยกล้าใช้รถที่ออกแบบและผลิตด้วยคนไทย ขอให้โชคดี
การจากไปของน้องรักและความสำเร็จที่แลกมาด้วยหลายๆอย่าง
ตอนผมเข้าธุรกิจแทรกเตอร์ทุกอย่างดูขาดแคลน เพราะเค้าเหมือนแยกมาตั้งบริษัทใหม่ มีคนแค่ 15 คนยอดขายปีล่ะ 400 คัน ผมรู้สึกไม่คล่องตัวเหมือนอยู่ R&D ที่วันๆคิดอะไรบ้าๆบอๆก็ได้ ไม่ถูกใจก็ตัดทิ้ง ผมเป็นวิศวกรเพียงคนเดียว และเป็นเพียง 1 เดียวด้านเทคนิคทฤษฎี เกิดหวั่นใจหลังอยู่ได้เพียง 2 อาทิตย์จึงไปสมัครงานที่สยามโตโยต้า เผื่อได้เจอน้องๆร่วมกันทำรถโตโยต้า น้องๆไปญี่ปุ่นส่วนผมจะได้ผลิตเครื่องยนต์รอ ทุกอย่างผ่านหมดแล้วอยู่ที่พี่วี เนยมาคุยกะพี่หน่อยใครรับคุณว่ะที่สยามโตโยต้า เนยรู้มั้ยพี่สร้างบริษัทนี้มาตั้งแต่ยังเป็นทุ่งอยู่เลย แล้วไอ้คนที่รับคุณมันก็เป็นพวกที่พี่รับมันมาทำงานทั้งนั้นมันกล้าดียังไง
เชื่อพี่อยู่ที่นี่มีให้เล่นแทบทุกอย่าง พี่ให้เวลาตัดสินใจอยากอยู่แผนกไหนบอกมา โตโยต้าเงียบเลยจริงๆ โทรไปเค้าก็บอกว่าอยู่ในเครือเดียวกันห้ามดึงคน
น้องๆจากไปแล้ว เหลือผมคนเดียว เลยศึกษางานแผนกล่ะอาทิตย์ แล้วตัดสินใจไปหาพี่วี ผมจะทำให้SCG เห็นว่าสยามคูโบต้าเป็น Holding ที่ไม่ควรขาย
ผมจะอยู่ธุรกิจแทรกเตอร์ ผมเห็นช่องทางทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ ประจวบเหมาะกับญี่ปุ่นทำโปรเจค E27 มีคนไทยเข้าร่วม 4 คน วิศวกร ช่างเทคนิค การตลาด และล่าม
โจทย์ที่ผมคิดคือ 1.แทรกเตอร์ที่ทำงานได้เหมือน taxi คือทำงาน 24 ชั่วโมงเป็นปีๆไม่เสียหาย
2.แทรกเตอร์ที่ใช้งานได้ทั่วประเทศทุกสภาพดิน
ผมใช้เวลาแก้ปัญหาต่างๆนี้ประมาณ 2 ปี จึงได้รถ L3408 และ L2808 ซึ่งกลั่นออกมาจากวิศวกรญี่ปุ่นกว่า 20 คน และวิศกรไทย 1 คน
ผนวกกับด้านการตลาดที่ไ่ม่ธรรมดาปิด impact เมืองทองและแปลงเมืองทองเป็นแปลงนา ดึงชาวนาทั่วประเทศมาดูประสิทธิภาพ
วันนั้นขายได้ 6000 กว่าคัน คันล่ะ 400000 บาท ประมาณ 2000 กว่าล้าน ภายในวันเดียว
และมันก็จุดประกายทำให้ผมออกต่างจังหวัดเห็นรถสีส้มก็รู้ทันที นี่คือหนึ่งในโจทย์ของชีวิตที่เราผ่านมาด้วยน้ำตา
อยากแชร์ให้เพื่อนๆเผื่อเป็นแรงบันดาล
สิ่งที่เขียนดูสวยหรูแต่จริงๆมันแลกมาด้วยเลือดเนื้อและน้ำตา
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
