4. End the practice of awarding business on the basis of price tag. Instead, minimize total cost. Move towards a single supplier for any one item, on a long-term relationship of loyalty and trust
ยุติการซื้อวัสดุโดยอาศัยการตัดสินกันที่ราคาแต่เพียงอย่างเดียว แต่ควรสร้างสายสัมพันธ์กับผู้ขายระยะยาว
ในประเด็นนี้ ดร. เด็มมิ่ง ให้แนวคิดไว้ดังนี้
1. ราคาของวัสดุ จะไม่มีความหมายอะไรเลย หากว่าไม่มีมาตรการที่เชื่อถือได้ในการกำหนดมาตรฐานของคุณภาพสินค้านั้น
2. การซื้อของโดยกำหนดสเป็คแล้ว ให้ผู้ขายมาทำการประมูลโดยกำหนดเอาราคาต่ำสุดเป็นเกณฑ์ไม่ถูกต้อง ยิ่งกระจายการซื้อออกไปหลายๆแหล่ง และซื้อกันเป็นล๊อตๆ โดยไม่มีสัญญาผูกพันระยะยาว ยิ่งเป็นความผิดพลาด เพราะผู้ขายจะไม่มีความมั่นใจว่าเราจะซื้อกับเขาอีกนานเท่าใด จึงไม่มีการลงทุนอย่างจริงจังในการปรับปรุงคุณภาพของวัตถุดิบที่ส่งเข้ามายังผู้ซื้อ
3. บริษัทขนาดใหญ่ในอเมริกา ได้ล้มละลายมามากต่อมากแล้ว ด้วยเหตุผลด้านความผิดพลาดในการจัดซื้อวัตถุดิบมาแล้ว อาทิ
a. ซื้อวัตถุดิบโดยอาศัยการประมูลเอาราคาต่ำสุดเป็นเกณฑ์
b. ไม่มีระบบการแจ้งกลับไปยังผู้ขายวัตถุดิบ ในกรณีวัตถุดิบอันนั้น ไม่สามารถใช้งานได้ดีในสายการผลิต แม้ว่าจะผ่านการตรวจรับตามสเป็กทุกประการก็ตาม
c. ใช้ผู้ขายวัตถุดิบหลายราย และทำสัญญาซื้อขายระยะสั้น อย่างมากก็ปีต่อปี ดร. เด็มมิ่ง เสนอว่า
i. ควรจะลดจำนวนผู้ขายวัตถุดิบให้น้อยรายลง เป็นไปได้ควรเลือกที่ดีที่สุด เพียงอย่างละ 1 ราย
ii. ทำสัญญาค้าขายระยะยาว (มากกว่า 1 ปี) เพื่อผู้ผลิต จะได้ตั้งใจลงทุนพัฒนาคุรภาพของเขาอย่างจริงจัง
iii. การจัดซื้อวัตถุดิบควรเป็นงานกลุ่ม โดยทีมงานประกอบด้วย คนจากฝ่ายจัดซื้อ ฝ่ายวิศวกรรม และฝ่ายผลิต ฝ่ายควบคุมคุณภาพ ร่วมกันทำงานและให้ผู้ขายวัตถุดิบ ให้เรามีส่วนร่วมในการวางแผนด้านคุณภาพด้วย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
