นับตั้งแต่วันที่กานต์ได้เจอโทไบอัส ชีวิตในรั้วแคนเทอร์เบอร์รี่ก็ไม่เงียบเหงา เวลาตื่นเช้า เธอก็จะได้กลิ่นหอมๆของอาหารเช้าที่โทไบอัสทำไว้บ้าง เห็นหนุ่มน้อยนอนเล่นอยู่บนโซฟาบ้าง แม้ว่าจะเป็นเวลาสั้นๆ กานต์ก็รู้สึกไว้ใจและผูกพันกับเขาอย่างประหลาด
แต่อีกหกเดือนเราก็จะกลับไปเมืองไทยแล้วนะยัยกานต์ เป็นอย่างมากก็แค่เพื่อนสนิท เธอบอกกับตัวเองเพื่อสลัดความคิดเพ้อฝันต่างๆนานาออกไป
กานต์หอบหนังสือเกี่ยวกับความเชื่อและพิธีกรรมของชาวเมารีมานั่งอ่าน มีทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่ามนุษย์แถบหมู่เกาะเอเชียแปซิฟิคนี้อพยพมาจากแถวไต้หวัน ล่องเรือลงมาเรื่อยๆจนตั้งหลักปักฐาน มีหลักฐานคือพวกลวดลายเครื่องปั้นดินเผา และบ้านเรือนที่ใช้จากมุงหลังคา
ทำอะไรอยู่ เสียงทุ่มต่ำทว่าสดใสลอบมากระทบโสตประสาท
เมื่อกานต์เงยหน้าขึ้นไปมองก็พบโทไบอัสอยู่ในระยะประชิด มือข้างหนึ่งเท้าโต๊ะ สายตาจับจ้องอยู่ที่หนังสือ เมื่อมองใกล้ๆกานต์ยิ่งหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ สายตาที่ดูเอาจริงเอาจังเวลาอ่านหนังสือ เส้นผมสีอ่อนที่ซอยไล่ลงมาเคลียแก้ม ริมฝีบางบางๆที่ขยับเล็กน้อยตามจังหวะการอ่านหนังสือในใจ โทไบอัส...
เขาหันมายิ้มเล็กน้อยก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆ พลางหยิบหนังสือทฤษฎีฟิสิกส์เล่มหนาเตอะออกมาจากกระเป๋า
โห... กานต์อุทานออกมาเสียงดัง
โทไบอัสยักคิ้วเป็นเชิงว่า ไงล่ะ นึกว่าตัวเองอ่านหนังสือเยอะคนเดียวรึไง
ทั้งสองนั่งอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ เหนื่อยบ้างก็งีบหลับ ตื่นมาใหม่ก็อ่านต่อ จดโน้ตต่อ นานๆจะหันมาชวนกันคุยนอกเรื่อง
คุณมีความฝันมั๊ย โทไบอัสเปรยๆขึ้นมาด้วยสำเนียงอังกฤษที่ฟังเมื่อไหร่ก็ชวนให้นึกถึงบรรพบุรุษอันแสนหยิ่งยะโสเจ้าของภาษา
มีมั้ง... ฉันอยากเป็นนักเขียน นักวิจัยที่ค้นพบเรื่องราวใหม่ๆ คุณล่ะ กานต์หันไปมองเป็นเชิงถามกลับ
ผมอยากเป็นนักประดิษฐิ์ ผมชอบสร้างเครื่องยนต์และซ่อมกลไกต่างๆ แต่...เขาหยุดอยู่เพีงเท่านั้นแล้วก็ถอนหายใจยาว เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ แล้วหลับตานิ่งและนาน
เวลาผ่านไปอีกหลายชั่วโมง โทไบอัสก็ยังหลับตาท่าเดิมอย่างนั้นจนกานต์นึกว่าเขาผล็อยหลับไปแล้วจริงๆ เธอจึงนั่งอ่านหนังสือต่อโดยไม่ได้สนใจว่าหนุ่มเมืองผู้ดีลืมตาและลอบถอนหายใจอยู่หลายครั้ง
เธอจะอยู่ที่นี่แค่หกเดือน เราจะไปพูดถึงความฝันเพ้ออะไรทำไมกัน เขาบอกตัวเองเศร้าๆแล้วหลับตาลงอีกครั้ง
ห้องสมุดที่นี่มีที่นั่งหลายแบบ ทั้งยังสามารถนำน้ำเข้ามาดื่มได้ ทั้งนี้ภาชนะต้องมีฝาปิด กานต์เดินไปซื้อช็อกโกแล็ตร้อนใส่คาราเมลมาหนึ่งแก้วปล่อยโทไบนัสนอนหลับปุ๋ยเฝ้ากระเป๋า (คนหลับจะเฝ้ากระเป๋าได้ยังไง?)
ช็อกโกแล็ตเข้มข้นบวกกับความหอมหวานจากคาราเมลแท้ๆปลุกความสดชื่นกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอีกครั้ง กานต์ยกแก้วกระดาษขึ้นสูดกลิ่นหอมหวานนั้นอีกครั้งก่อนที่โทไบอัสจะลืมตาตื่นขึ้นแล้วฉกมันไปซดรวดเดียวหมดแก้ว
อร่อยจัง...เขาพูดพร้อมบิดขี้เกียจปล่อยสาวไทยนั่งมองอย่างเคืองๆ
นี่นายโทบี้ ตื่นมาก็หาอาหารลงกระเพาะเลยนะ เอาช็อกโกแล็ตชั้นคืนมาเดี๋ยวนี้ กานต์ต่อว่า
ผมกลืนมันลงไปหมดแล้ว จะเหลืออยู่คืนคุณก็ที่ติดอยู่แถวนี้ เขาชี้บริเวณรอบปากที่ยังมีคราบโก้โก้ติดอยู่ ดวงตาคนเพิ่งตื่นนอนใสปิ๊งวิบวับด้วยความเจ้าเล่ห์
ต๊ายยยย นี่นายให้ท่าสาวไทยใจบริสุทธิ์แบบนี้เรอะ! ชี้รอบปากแล้วส่งสายตาแบบนั้นมาหมายความว่าอะไรกัน! ใจของกานต์เต้นตุ้บตั้บ ไม่ใช่ว่าเราจะไร้เดียงสาขนาดไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่จะทำได้อย่างไรล่ะ ก็เราเป็นผู้หญิงนี่นา...
ถือว่าให้เป็นค่าขนกระเป๋าก็แล้วกัน เอานี่...หอบกลับบ้านไปเลย เธอเสไปอีกทาง
เขาเลิกคิ้วอีกครั้งเป็นเชิงถามว่าแน่นะ เธอก็เลิกคิ้วตอบเป็นเชิงว่า แน่สิ
ตอนแรกนึกว่ากำลังคิดไม่ซื่อกับผมอยู่ซะอีก ผมอุตส่าห์เปิดโอกาส โทไบอัสกระซิบขณะลุกขึ้นแบกเอากระเป๋าสองใบเดินออกนำออกไป เขาเดินโคลงไปโคลงมาราวกับคนเมาด้วยท่าทีร่าเริงเหมือนเคย
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที