คนคุณภาพสู่องค์กรคุณภาพ

��������������รศ.ดร.ปริทรรศน์� กล่าวถึงแนวทางการบริหารบุคลากร ว่า ประการแรกเมื่อผมเข้ามาเป็นผู้อำนวยการสมาคมฯที่สำคัญ
ที่สุด คือ ต้องสร้างความเข้าใจกับพนักงานทั้งหลายว่า บทบาทหน้าที่ของผมนั้นไม่ได้มีหน้าที่เพียงผู้บังคับบัญชาหรือเข้ามา เป็นผู้สั่งให้พนักงานดำเนินการ ผมเข้ามาในฐานนะเพื่อนร่วมงานและต้องการทำงานร่วมกันกับพนักงานทุกคนมีอะไรที่จะให้ คำแนะนำกับผมมีอะไรที่คิดว่าผมควรทำในฐานะผู้ที่มีความรับผิดชอบต่อองค์กรทั้งหมดในตำแหน่งนี้ก็อยากได้ รับคำแนะนำ หรือข้อเสนอแนะต่างๆ ประตูห้องทำงานผมจะเปิดอยู่ตลอดเวลาเมื่อประตูห้องเปิดนั่นหมายความว่าผมยินดีต้อนรับ ทุกท่าน ใครต้องการพูดคุย ปรึกษาหารือ หรือมีข้อเสนอแนะ สามารถเข้ามาได้ตลอดเวลา เพราะทุกคนคือเพื่อนของผม

��������������"ครั้งหนึ่งผมมีโอกาสเดินทางไปประเทศจีน ได้เข้าไปที่วังต้องห้ามเมื่อเข้าไปแล้วสังเกตุเห็นว่ากำแพงของวัง นั้นมีความหนาถึง 30 เมตรทำให้ผมตอบคำถามตัวเองได้ว่าเหตุใด จักรพรรด์เมืองจีนถึงอยู่ไม่ได้เพราะเขาห่างไกลจาก ประชาชนมากมายมหาศาล ไม่มีทางเลยที่ประชาชนจะเข้าถึงจักรพรรด์และจักรพรรด์เข้าถึงประชาชนเมื่อสาธารณชน ไม่สนับสนุน เขาก็ไม่สามารถอยู่ได้ เช่นเดียวกันการทำงานในองค์กร ผมไม่สามารถทำงานคนเดียวได้ ทุกคนต้องช่วยกัน ความรับผิดชอบสูงสุดอยู่ที่ผมในฐานะผู้อำนวยการ ผมจะทำอย่างไรให้เพื่อนร่วมงานทำงานได้อย่างสะดวกสบายที่สุด อุปสรรคขัดขวางน้อยที่สุด มอบอำนาจให้เขามากที่สุด แต่ความรับผิดชอบต้องอยู่ที่ผมเป็นเรื่องสำคัญที่สุด และนั่นคือโจทย์ของผม"

�������������� พนักงานของ ส.ส.ท. เป็นบุคลากรที่มีคุณค่ามาก เป็นทรัพย์สินทางปัญญา เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถเป็นผู้ที่มี ปรัชญาดี พนักงานของ ส.ส.ท. มีความตั้งอกตั้งใจและเชื่อว่าเรามีบทบาทในการพัฒนาประเทศไทยฉะนั้นทำอย่างไรให้คน ของเรานั้นสำคัญที่สุด จากหลักการที่ได้ศึกษามา กลุ่มคนที่มีบทบาทต่อ ส.ส.ท. มีอยู่ 5 กลุ่มด้วยกัน คือ

��������������กลุ่มแรก คือ กลุ่มของพนักงานและครอบครัวของพนักงาน ส.ส.ท. ที่เราต้องสร้างให้เกิดความสุขในส่วนของพนักงาน จะต้องมีความสะดวกและคล่องตัวในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิผล

��������������กลุ่มที่ 2 คือ กลุ่มองค์กรต่างๆ หน่วยงานภาครัฐ หน่วยงานภาคเอกชน ที่ทำงานร่วมกับ ส.ส.ท. ซึ่งสามารถให้ ส.ส.ท. ดำเนินงานต่อไปได้� ถ้าเรียกตามศัพท์ของบริษัทเอกชนก็จะเป็น supplier หรือ business partner

��������������กลุ่มที่ 3 คือ กลุ่มลูกค้าที่มาใช้บริการของ ส.ส.ท. จะเห็นว่าลูกค้ามาเป็นอันดับที่สาม เพราะพนักงาน ส.ส.ท.ในกลุ่ม แรกและผู้ร่วมงานกับ ส.ส.ท. ในกลุ่มที่ 2 เป็นส่วนที่จะเชื่อมต่อลูกค้า ให้กับ ส.ส.ท. ถ้า 2 ส่วนนี้ดีลูกค้าจะได้รับบริการที่ดีแล้ว ก็จะทำให้ได้คุณภาพในการบริการต่างๆ ที่ดี ลูกค้าคือส่วนสำคัญที่จะทำให้องค์กรเรานั้นยืนอยู่ได้

��������������กลุ่มที่ 4 คือ กลุ่มของสังคมโดยรอบ ส.ส.ท.

��������������กลุ่มที่ 5 คือ กลุ่มผู้ที่ช่วยเหลือสนับสนุนทางด้านการเงินผู้ที่สนับสนุนให้เราสร้างความสัมพันธ์กับองค์กรทั้งในประเทศ ไทยและประเทศญี่ปุ่น

��������������� ทั้ง 5 กลุ่มที่กล่าวมา เป็นกลุ่มที่สำคัญมาก ซึ่งต้องสร้างความเข้าใจ สร้างให้เกิดความรักในองค์กรทำให้องค์กร สามารถพัฒนาและเติบโตต่อไปได้ ต้องมีการนำเทคโนโลยีใหม่ๆ เข้ามา ดูความต้องการของภาคเอกชนสถาบันการศึกษา ทั้งหลายที่เขาพัฒนาคน สร้างคนนั้น ยังขาดอะไรที่เราจะสามารถช่วยเสริมได้ ด้วยการทำงานร่วมกับสถาบันการศึกษาตรง นั้นก็จะเป็นตัวช่วยทำให้ ส.ส.ท. เองในฐานะองค์กรซึ่งเผยแพร่วิทยาการ สร้างฐานเศรษฐกิจ ดังปรัชญาที่ตั้งไว้จะทำให้ องค์กรเราเป็นประโยชน์ เป็นหลัก ในการที่จะช่วยพัฒนาประเทศชาติต่อไปได้

��������������� และเมื่อถามถึงแนวทางในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ของ ส.ส.ท. นั้น รศ.ดร.ปริทรรศน์ ได้ให้ทัศนะว่าต้องดูว่า ประเทศไทยก้าวไปถึงจุดไหน ต่อไปในอนาคต 5-10 ปีข้างหน้าจะเป็นอย่างไรขณะนี้ประเทศไทยเรา อยู่ในฐานะที่โดนบีบ คือ อยู่ตรงกลาง ประเทศเวียดนาม ประเทศจีนไล่เราขึ้นมาด้วยการผลิตที่มีต้นทุนต่ำ ขณะเดียวกันประเทศญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี ประเทศสหรัฐอเมริกา หรือประเทศยุโรป ถึงแม้ต้นทุนสูงแต่เขาก็มีเทคโนโลยีสูงกว่าเรา หน้าที่ของ ส.ส.ท.หรือของไทยต้อง พัฒนาตัวเองก้าวขึ้นไปสู่ระดับสูงให้ได้ ทำอย่างไรจะนำเทคโนโลยีเข้ามาพัฒนางานให้ได้มากที่สุด

��������������� ฉะนั้นต้องดูว่าประเทศไทยของเราในอีก 5 ปีข้างหน้าภาคใดที่มีความสำคัญโดยส่วนตัวผมเองมองว่าภาคเกษตร มีความสำคัญมาก เพราะประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมทำอย่างไรถึงจะช่วยเอาเทคโนโลยีเหล่านั้นมาพัฒนาเกษตร อุตสาหกรรมให้เจริญเติบโตให้ก้าวหน้าไปมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ร่วมกับองค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน ในขณะเดียวกัน นอกเหนือจากภาคเกษตรอุตสาหกรรมแล้ว อุตสาหกรรมอื่นๆซึ่งมีการลงทุนจากต่างประเทศทำอย่างไรถึงจะให้ อุตสาหกรรม ต่างๆ เหล่านั้นยังคงอยู่กับเราต่อไปได้ โดยที่ไม่เคลื่อนย้ายไปสู่ประเทศอื่นๆ ที่ต้นทุนแรงงานต่ำกว่า ตรงนั้นก็ต้องเอาความรู้ ความคิดของเราที่เป็นเทคโนโลยีขั้นสูงใส่เข้าไป สร้างมูลค่าเพิ่มของอุตสาหกรรมของเราให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

��������������� "หากจะพิจารณากร๊าฟที่แกนตั้งเป็นมูลค่าเพิ่ม มีเส้นโค้งของกร๊าฟอยู่ 1 เส้น ลักษณะเหมือนรูปอ่างน้ำโค้งด้านหนึ่งเป็น ด้านของการออกแบบ การใช้เทคโนโลยีต่างๆ� ถัดลงมาในแนวนอนเป็นด้านของการผลิตถัดขึ้นไปโค้งด้านขวาเป็นทางด้าน การตลาด การสร้างตราผลิตภัณฑ์ต่างๆขณะนี้ประเทศไทยอยู่ ตรงกลางคือเก่งด้านการผลิตซึ่งได้มูลค่าเพิ่มต่ำ ทำอย่างไร เราถึงจะขึ้นไปทางที่มูลค่าเพิ่มสูงทั้งสองด้านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้านหนึ่งสร้างการตลาดที่เข้มแข็ง สร้างแบรนด์ ของ เราเอง ส.ส.ท. เองต้องสร้างแบรนด์ให้เข้มแข็ง ในขณะเดียวกันเราก็พยายามรักษาความเป็นดั้งเดิมที่ดีไว้เป็นรูปแบบเป็น เอกลักษณ์ของเราให้ได้ ณ ตรงนั้นก็จะทำให้เกิดมูลค่าที่สูงขึ้น สร้างตราสัญลักษณ์ของเราให้ได้ตรงนี้ประเทศไทยถึงจะ พัฒนาก้าวหน้าเข้มแข็งต่อไปได้"

��������������� ก่อนจะจบการสนทนาในครั้งนี้� รศ.ดร.ปริทรรศน์ ได้ทิ้งท้ายถึงการนำพาองค์กรให้ผ่านพ้นภาวะวิกฤต ว่าในเรื่อง ของเทคโนโลยี หรือเทคนิค ส.ส.ท. มีอยู่แล้ว ดังนั้นในเรื่องของ Productivity การเพิ่มผลิตภาพทั้งหลายการปรับปรุง พัฒนา เป็นเรื่องของการใช้เทคนิคคุณภาพ การบริหารจัดการคุณภาพ ทั้งสิ้น เป็นกระบวนการที่ไม่สิ้นสุดถ้ามองดูในองค์กรของเรา ว่ามีความสูญเปล่า ความสิ้นเปลืองตรงจุดไหน เราช่วยกันลดตรงจุดนั้น ขณะเดียวกันก็เพิ่มมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์หรือบริการ ของเราให้ได้มาก ตรงนั้นคือการที่จะอยู่ได้ ในโลกยุคปัจจุบันและอนาคตไม่ใช่เรื่องของคุณภาพและต้นทุนคงที่หรือการ ลดต้นทุน คุณภาพคงที่อีกต่อไป แต่ต้องคุณภาพเพิ่มสูงขึ้น ขณะเดียวกันก็ต้องลดต้นทุนไปด้วยเช่นกัน วิธีการนี้ไม่ใช่เพียง ส.ส.ท. เท่านั้นที่สามารถทำได้ องค์กรต่างๆ ก็สามารถทำได้เช่นกัน