ตอนที่ 9 คนที่ใช้ไม่ได้คือพวกที่ชอบโยนงานให้คนอื่น
ซะกามากิ เชื่อว่า บริษัทจะดีหรือย่ำแย่นั้น ไม่ได้อยู่ที่สินค้าหรือบริการว่ามีคุณภาพดีหรือไม่ แต่ขึ้นอยู่กับคนที่มีว่าดีหรือไม่ต่างหาก และผลรวมของกำลังงานของพนักงานทั้งหมดก็คือพลังของบริษัท
คนดีนั้น เป็นคนที่องค์การใดก็ต้องการครับ ไม่มีใครปฏิเสธหรือตั้งแง่ซักถามว่าจริงหรือเปล่า
เกณฑ์ที่ใช้ในการตัดสินว่าคนคนหนึ่งดีหรือไม่นั้นหลายหลากมากมี แตกต่างกันไปตามเงื่อนไขที่เราใช้ในการพิจารณา สำหรับซะกามากิแล้ว เขาให้ข้อคิดว่าควรมองว่าคนคนนั้น ชอบโยนงานให้คนอื่นหรือไม่
คำว่าโยนงานนี้ ผมคิดว่า ซะกามากิ ต้องการสื่อให้เห็นแยกออกไปจากการสั่งงาน และการมอบหมายงานครับ เพราะโดย sense ของคำมันสื่อออกไปแบบว่า ไม่รับผิดชอบติดตามงานที่ส่งต่อไปให้คนอื่น แบบนี้เรียกว่า โยนงานครับ
ซะกามากิอธิบายว่า การชอบโยนงาน สะท้อนให้เห็นถึงการขาดจิตสำนึกและไม่รับผิดชอบ ซึ่งหลายคนเมื่อได้รับมอบหมายงานแล้วก็โยนงานออกไปให้ลูกน้องต่อเลย โดยไม่ได้สนใจติดตามซักถามความคืบหน้าเสียด้วยซ้ำ นานเข้าเมื่อลูกน้องไม่ทำงานตามที่คิดก็ปัดความรับผิดลงไปที่ลูกน้อง เมื่อเวลาถูกถามจากเจ้านายระดับสูงกว่า หัวหน้างานแบบนี้ มักจะบอกว่า งานอยู่ที่นาย A เดี๋ยวผมจะเรียกมาสอบถามว่าคืบหน้าอย่างไร... หรืออะไรประมาณนี้ ผมก็คิดเหมือนกันท่านประธานซะกามากิ แหล่ครับว่า แล้วมีแก (คือคนที่ชอบโยนงาน) ไว้ทำไมเนี่ย...
นิสัยชอบโยนงานนี้ ซะกามากิ ระบุชัดว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความสูญเสียสูญเปล่าอย่างมหาศาลกับองค์การ เราจึงพบว่า บริษัทใดก็ตามที่มีหัวหน้างาน รวมทั้งคนทำงานระดับปฏิบัติพวกนี้อยู่เยอะ บริษัทนั้นมักมีปัญหาการขาดทุน หรือไม่ก็ทรงทรงทรุดทรุด ถึงกับล้มเหลวไม่เป็นท่า
องค์การจึงต้องพยายามหาทางปลดคนพวกนี้ออกไปให้หมดครับ
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
