มานพ

ผู้เขียน : มานพ

อัพเดท: 10 พ.ค. 2014 20.17 น. บทความนี้มีผู้ชม: 450139 ครั้ง

เป็นผู้ประกอบการธุรกิจเองเป็นสิ่งที่คนทุกคนภาคภูมิใจ แต่รู้ไว้ว่า มันยาก ถ้าเข้ามาทำแบบสุ่มสี่สุ่มห้า เพราะธุรกิจแต่ละประเภทแต่ละธุรกิจ มีวิธีทางสู่ความสำเร็จแตกต่างกันแต่มนง่ายถ้าอ่านเรื่องนี้ มีหลายตอนติดตามอ่านตลอด แล้วท่านจะรู้ว่าเถ้าแก่มืออาชีพเป็นง่ายนิดเดียว


รู้จักกับที่มาของคำว่า “เถ้าแก่”

รู้จักกับที่มาของคำว่า  “เถ้าแก่”

              เราเคยได้ยินคำว่า  “เถ้าแก่” จนติดหูเมื่อเดินไปในย่านที่มีการซื้อขายสินค้า  แท้จริง“เถ้าแก่”  เป็นคำเรียกเจ้าของร้านค้าหรือผู้ประกอบการในภาษาจีนแต้จิ๋ว การเป็นเถ้าแก่นั้นเป็นเรื่องยากไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นได้  แต่มิได้หมายความว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับคนขยัน  

             สิ่งที่ “เถ้าแก่” หรือว่าที่ “เถ้าแก่” จะต้องรู้ก่อนเสมอคือคำว่า  ธุรกิจ  ซึ่งความหมายคือ  การดำเนินกิจการของบุคคลหรือกลุ่มคนที่อาศัยความคิด แรงงาน ทุน เวลาและการจัดการเกี่ยวข้องกับการผลิตสินค้า   การพาณิชย์ (การซื้อมาขายไป)   การบริการหวังผลกำไร เป็นจุดประสงค์หลักและในขณะเดียวกันจะต้องมีการเสี่ยงต่อการขาดทุนด้วย

               ธุรกิจ เป็นกิจกรรมที่อยู่รอบตัวเรามีจุดประสงค์เพื่อ  ตอบสนองความจำเป็นและความต้องการของมนุษย์ที่จะอำนวยความสะดวก  ความพึงพอใจในการดำเนินชีวิตประจำวัน กล่าวคือตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่ง เข้านอนล้วนต้องมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับธุรกิจทั้งสิ้น จึงมีความจำเป็นต้องศึกษาหาความรู้อยู่เสมอ  ธุรกิจมีบทบาทในการขับเคลื่อนระบบเศรษฐกิจของประเทศ  เป็นกลไกที่สำคัญในการสร้างความมั่งคั่งให้กับประเทศ   ประเทศต่างๆส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญกับธุรกิจ

              ปัจจุบันรัฐบาลไทย เริ่มหันมาให้ความสำคัญกับธุรกิจขนาดย่อมและมอบหมายให้หน่วยงาน  และสถาบันการเงินต่างๆ จัดสรรเงินกู้เพื่อสนับสนุนธุรกิจขนาดย่อมให้มีสภาพคล่องมากขึ้น

         ดังนั้น  เป็นการง่ายที่จะเริ่มต้นทำธุรกิจและ  ก้าวสู่การเป็น“เถ้าแก่”  ขอเพียงแต่มี

1.       ความสามารถในการจัดการ  เช่น  การจัดแหล่งเงินทุน  การวางแผนการใช้เงินทุนเพื่อสามารถให้หมุนเวียนได้ในกิจการและประโยชน์สูงสุดกับกิจการของตนเอง  การหาทำเลที่ตั้ง  หาความต้องการของตลาดตอบสนองความต้องการอย่างฉลาด            

2.       ทักษะการพยากรณ์  เช่น  การคาดคะเนความต้องการของลูกค้า  เมื่อสถานการณ์ทางธุรกิจที่เปลี่ยนไป  ไม่ว่าจะตกต่ำ  หรือเฟื่องฟู   

3.       ทักษะในการเจรจาต่อรองการเจรจาต่อรองการเจรจาต่อรอง  เป็นทักษะที่สามารถฝึกฝนให้เกิดความชำนาญได้  ซึ่งการเจรจาต่อรองอาศัยทักษะพื้นฐานเรื่องการพูด  การคิดเชิงระบบตลอดจนการวางแผนเป็นพื้นฐานสำคัญและจะเกิดเมื่อ

                        -  การซื้อขายกับลูกค้า   เมื่อสินค้าไม่มีราคาตายตัว

                        -  การจัดหาวัตถุดิบ  และสินค้ามาจำหน่าย

                        -  อื่น ๆ  เช่น  การทำผิดกฎข้อบังคับของสังคม  ชุมชน  สินค้าด้วยคุณภาพและลูกค้าไม่พอใจ  รวมทั้งเหตุการณ์ไม่คาดฝัน  ส่วนใหญ่จะเป็นการปล้นสินค้าจากจารชน   เป็นต้น     

                                 สุดท้ายที่“เถ้าแก่”   รุ่นใหม่ต้องมีคือ  จริยธรรมทางธุรกิจ  แต่  มิได้หมายความว่า   ไม่หวังผลกำไร  เพราะเถ้าแก่คือเจ้าของธุรกิจ   ที่หวังกำไร  


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที