ถามว่ากำไรสูงสุด คือ เป้าหมายของเถ้าแก่(รุ่นใหม่) ใช่หรือไม่ ถึงแม้การเวลาที่ผ่านไปยาวนานสักปานใดแทบทุกคนที่มาทำธุรกิจขนาดย่อมส่วนตัวมีความคาดหวังเบื้องต้นไว้อย่างนั้นเพื่อความร่ำรวยของตนเอง ขอให้ขายของได้มาก ๆ สินค้าและบริการเป็นที่ต้องการของสังคมและนิยามที่สังคมให้กับตัวเองว่า เถ้าแก่ คนที่เข้ามาทำกิจการส่วนตัวจะต้องรอและรอคอยความสำเร็จอยู่ตลอดเวลา ในตอนแรก ๆ คนที่มาทำธุรกิจใหม่ ๆหวังไว้เช่นนั้นและมีความสุขกับมัน สนุกกับความสำเร็จที่วัดกันจากเงินที่ได้เกินมาจากการลงทุน คิดไว้ในใจว่าอีกไม่นานเราจะเป็นอาเสี่ย แต่ความสำเร็จที่ว่านี้กับเราไม่นานไม่เชื่อลองถามพวกเขาดูสิ เพราะอะไร เรื่องราวแบบนี้มีกันให้เห็นได้ยินได้ฟังกันที่หน้าจอทีวี หรือบทละครที่วาระสุดท้ายของเถ้าแก่ที่หากินแบบหวังรวยอย่างเดียววาระสุดท้ายคือ อยู่ไม่ได้นั่นเอง
ด้วยเหตุนี้การปล่อยให้ลูกค้า เสียความรู้สึกและไม่พึงพอใจในเวลาต่อมา เมื่อใช้สินค้าและบริการของเถ้าแก่ ร้านนี้ไปแล้ว ว่าทำไมคุณภาพต่ำ ไม่เป็นไปตามความคาดหวังของลูกค้า ดังตัวอย่างเกี่ยวกับร้านขายกางเกงยีนส์ นั่นละ ถ้าลูกค้าซื้อไป แล้วใส่ไม่ได้ตามรูปร่าง สรีระของตนเอง จะเป็นอย่างไร เขาจะพอใจไหม เขาจะบอกพ่อแม่ เพื่อนฝูง ญาติสนิท มิตรสหายอีกกี่คนว่าร้านนี้ไม่จริงใจ ในโลกแห่งความเป็นจริง มีเถ้าแก่ร้านแบบนี้มากมายก่ายกอง แม้กระทั่ง แผงขายผลไม้เอง ยังมี คงไม่ต้องเขียนอะไรยาว คนอ่านที่เคยประสบมาคงรู้ดี
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
