ทำไมเทศกาลสงกรานต์จึงกลายเป็นเทศกาลแห่งความหดหู่ หลายคนกลับไม่ถึงบ้านและบางคนกลับบ้านแล้วไม่ได้กลับมาทำงานอีก ที่จริงอุบัติเหตุนั้นเกิดขึ้นทุกวันอยู่แล้ว อาจมากกว่านี้ด้วยซ้ำไป โดยเฉพาะเด็กวัยรุ่นที่ชอบซิ่ง หรือเพราะเรามัวแต่จับจ้องว่าปีนี้จะตายกี่คน ก็เลยมีแต่ข่าวอุบัติเหตุ... เทศกาลแบบนี้ หลายคนไม่กล้าไปไหน.. หลายปีมาแล้ว ฉันเคยไปเที่ยวที่ภาคเหนือ ได้ไปพักที่บ้านญาติ และพากันไปรดน้ำดำหัวผู้เฒ่า สมัยนั้นยังไม่เข้มงวดเรื่องเหล้าเดือนที่ทำกันเอง ไปบ้านไหนเขาก็ยกเหล้าเดือนมาต้อนรับและเพื่อนก็ให้ดื่มเพราะเป็นมารยาท รสชาดอร่อยดี กว่าจะรดน้ำครบทุกบ้านเราก็จิบกันไปหลายถ้วย รู้สึกมึนๆ แต่ที่อันตรายที่สุดคือทุกบ้านมีงานเลี้ยง มีเหล้าเลี้ยง หนุ่มสาวทุกรุ่นเมาสะเงาะสะแงะกันถ้วนหน้าอย่างกับไม่เคยเมา แล้วก็ขี่มอเตอร์ไซด์แว้นไปแว้นมา ไปหลอกล่อให้เขาสาดน้ำ ริมถนนหลวงอย่างสนุกสนาน ไม่คำนึงถึงอันตรายใดๆเลย พวกเราขับรถต้องระวังกันอย่างมาก ทุกวันต้องมีข่าวมอเตอร์ไซด์ถูกชนบ้างถูกเฉี่ยวบ้าง ทำให้นึกสังเวชใจ บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
