วัฏจักรคาร์โนด (Carnot cycle)
เครื่องทำความเย็นทั้งหมดทำงานในกระบวนการผสม วัฏจักรซึ่งจะทำความเย็นสำเร็จ และด้วยวิธีการทำให้เป็นของเหลว ตลอดไปจนถึงการขยายตัว วัฏจักรคาร์โนดเป็นการผสมของกระบวนการไอเซนโทรปิก (Isentropic) และไอโซเทอร์มอล (Isothermal)
- 1 ไป 2 การขยายตัวแบบไอเซนโทรปิก
- 2 ไป 3 ความร้อนระบายออกแบบไอโซเทอร์มอล
- 3 ไป 4 การอัดตัวแบบไอเซนโทรปิก
- 4 ไป 1 ความร้อนคายออกแบบไอโซเทอร์มอล
การขยายตัวแบบไอเซนโทรปิก (Isentropic expansion) ซึ่งของเหลวจะทำงาน และขยายตัวโดยรักษาเอนโทรปีให้คงที่ นี้เป็นกระบวนการอะเดียบาติก (Adiabatic process) ไม่มีความร้อนที่เข้าหรือออกจากระบบ มันเป็นกระบวนการย้อนกลับได้ตั้งแต่ที่ทำงานสามารถที่ทำให้ของไหลนั้นกลับมาอัดได้อีก วิธีการที่ดีที่สุดของการขยายตัว เพราะว่ามันเป็นอุณหภูมิที่ใหญ่ที่สุดที่ความดันเปลี่ยนแปลงไป
การขยายตัวแบบไอเซนทาลปิก (Isenthalpic expansion) ซึ่งของไหลผ่านการเปลี่ยนความดันโดยไม่มีการส่งถ่ายความร้อน นี้เป็นกระบวนการปกติในระบบการทำความเย็นสำหรับมันสะดวกการใช้ อย่างไรก็ดี มันเป็นประสิทธิภาพทางเทอร์โมไดนามิกส์ที่ต่ำ นั่นเป็นเพราะว่ามันมีกระบวนการที่ไม่สามารถย้อนกลับมาได้นี้เป็นทางอุดมคติ
ซาดิ คาร์โนด (ปี พ.ศ. 2339-2375) เป็นวิศวกร และนักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศส ได้พัฒนาในปี พ.ศ. 2367 เครื่องยนต์ความร้อนสมมติ ที่ให้ประสิทธิภาพ 100% (สามารถเรียนรู้ซึ่งจะขัดแย้งในกฎข้อที่ 2) เขายกตัวอย่างเครื่องยนต์สมมติ และค้นพบเครื่องยนต์ที่เหมาะสมต้องเป็นกระบวนการย้อนกลับไม่ได้ ทุก ๆ การถ่ายเทความร้อน ในวัฏจักรทางอุดมคติต้องเป็นกระบวนการไอโซเทอร์มอล หรืออะเดียบาติก
จากสูตร K = TC/TH - TC แสดงให้เห็นเป็นประสิทธิภาพทางอุดมคติ ที่ไม่มีทางเข้าถึง
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
