บัวบานเจ้าเอย..........................
ขอเจ้าปลด ความหมกหมุ่น ตัวใจเจ้า
หินหนักทับ ใจหมองเศร้า ไม่ห่างหาย
ปล่อยใจเบา เป็นบัวบาน เบาสบาย
คอยเตือนใจ ว่าความดี มีอยู่จริง
จงป่าวร้อง ว่าความดี มีจริงแน่
ธรรมชาติ นั้นคือแม่ ไม่สงสัย
แม่มีคุณ งามความดี สุดบรรยาย
ให้กำเนิด ทุกชีวิต ไม่ผิดเลย
ธรรมชาติ คือมารดา กำเนิดเจ้า
ธรรมชาติ คืิอพระเจ้า อันกว้างใหญ่
สูงลึกล้ำ คอยโอบกอด ทุกสิ่งไว้
ด้วยมารดา ด้วยพระเจ้า องค์เดียวกัน
ธรรมชาติ เป็นก้้าวแรก ชีวิตเจ้า
มีย่างก้าว พบพานผ่าน อย่างหลากหลาย
เกิดความเชื่อ เกิดศรัทธา ต่างมากมาย
ก้าวสุดท้าย กลับสู่แม่ คนเดียวกัน
เพราะมีแม่ คนเดียวกัน จึงเทียบเท่า
อย่าแบ่งเขา แบ่งเรา ศาสนา
อย่าแบ่งชั้น วรรณนะ ศาสดา
เิกิดแก่เจ็บ ตายทุกคน แท้เท่าเทียม
จงนำทิศ จงนำทาง ที่แท้เที่ยง
ไม่โอนเอียง ตามกระแส ที่เชี่ยวไหล
ไม่โอนอ่อน ผ่อนตาม ความพอใจ
ไม่หลงไหล ในความอยาก อันแยลยล
จงเป็นดัง ดวงอาทิตย์ แด่บัวเพื่อน
บัวช่วยบัว บันดาลใจ ให้บัวตื่น
จิตรู้แจ้ง ใจเบิกบาน กายรู้ตื่น
ปัญญารอบ รู้กล้าหาญ กาลสำคัญ
จงกล้าหาญ กล้าก้าวสร้าง แด่ผู้ด้อย
โอกาสน้อย ผู้ยากจน โง่เจ็บไข้
แก่พ่อแม่ พี่น้องเรา ผู้ยากไร้
จนทั้งกาย จนทั้งใจ ใครปราณี
จงเดินทาง ออกไปจาก ความหมกหมุ่น
หันหน้ามอง โลกที่กว้าง ช่างหน้าเศร้า
ช่างมากมาย คนจนเจ็บ พี่น้องเรา
จงช่วยเขา แก้เหตุทุกข์ สุขแท้จริง
........ขอจงบาน สถิตย์ใน ใจผู้คน
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
