จนมาถึงวินาทีแห่งความลุ้นระทึกใจ.....เมื่อหนูก้าวสู่ห้องสอบ ณ โรงเรียนอู่ทอง จ.สุพรรณบุรี ใจของหนูก็เต้น ...ตึกๆ..ต๊อกๆ....แต่ก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับการแข่งขันเกินร้อย. .-.^__^ -
เริ่มทำการแข่งขัน.......แต่งกลอนสุภาพ ๒ บท ในหัวข้อเรื่อง " ชีวิตที่พอเพียง" ด้วยสมองอันน้อยนิดของหนูก็แต่งได้ออกมาว่า
องค์พ่อหลวงปวงไทยให้แนวทาง
ราษฏร์น้อมสร้างนิสัยในถิ่นฐาน
ไม่เป็นหนี้ มีเงินเก็บ จากการงาน
ร่วมสืบสานศิลป์โบราณงานของไทย
ใช้ชีวิตพอเพียงเลี้ยงปากท้อง
แล้วจักต้องทำจิตใจให้ผ่องใส
ควบคู่กับคุณธรรมนำจิตใจ
รู้จักกิน รู้จักใช้ ให้พอเพียง
(((((((((((((( กลอนสองบทนี้ .....ก็ได้ถูกเรียบเรียงเขียนใส่กระดาษส่งครูคุมสอบ)))))))))))))))))))))......ไข้เริ่มขึ้น......ปวดหัวตึบๆๆๆๆๆ ใจเต้น ต๊อกๆๆๆๆๆ
เริ่มแข่งขันทักษะต่อไป........ฟังแล้วสรุปความ ...หัวข้อที่ได้ฟังก็คือ " ยอดนักประหยัด"........ฟังแล้วก็จะหลับ เพราะมันชั่งยาวเหลือเกิน (แล้วจะเขียนได้ไหมเนี่ย)......ก็จับใจความได้ก็เลยเขียนส่งไปให้ครูคุมสอบ......(ครูคุมสอบอ่านมาได้ประมาณ ๒ หน้ากระดาษ .....อันตัวหนูเองด้วยอาการหลับๆตื่นๆ ก็สรุปได้ บรรทัดครึ่ง แจ๋วจริงๆ ....55555555555)
เริ่มแข่งขันทักษะต่อไป.......เป็นการแข่งขันวัดความรู้ทางหลักภาษาไทย.......จำนวน ๕๐ ข้อ ๔๐ นาที ....หลังจากฟังและสรุปความเสร็จก็เบลอๆเล็กน้อย ...เพราะรู้สึกปวดหัว.....มานั่งทำหลักภาษาไทย ก็แจ๊คพอตแจก เมื่อครูคุมสอบบอกว่า " หมดเวลาส่งค่ะ" ... (อยากจะร้องดังๆ.....พึ่งได้ ๔๐ ข้อ ).......แล้วน้องจิก็ไม่รอช้า หยิบปากกาอย่างมั่นคงและมั่นใจ ....เลือกข้อ ค ควาย ทิ้งดิ่งลงมาเลย ...[*๐*]
+++++++++++ผลการแข่งขัน.......ผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศ+++++++++ ((((( เป็นไปได้ )))))))
รอบชิง....ตัดเฉือนกันด้วยการอ่านทำนองเสนาะ สรุป และ แสดงความคิดเห็น โดยการพูด (((((((( พูดแบบ สดๆๆๆๆ...ไม่มีการเตรียมให้พูด)))))
ครูคุมสอบให้จับฉลากเลือกเบอร์ ว่าใครจะเป็นผู้โชคดีได้อ่านคนที่เท่าไหร่......(ในใจก็ภาวนา อย่าจับได้เบอร์ ๑ เลย เพื่อนคนหนึ่ง จับเป็นคนแรก ได้เบอร์ ๔ หนูได้จับฉลากเป็นคนที่สอง เหลือฉลากอีก 6 เบอร์ ให้หนูได้จับ.....ทันใดนั้น ก็ยกมือขวาอันมั่นคงก็ล้วงลงไปหยิบฉลากอย่างมั่นใจ.......เมื่อเปิดมาดู....โอ้!!!!!!! พระเจ้า .....เบอร์ ๑ ) คิดดูเถอะค่ะ .......อยากจะร้อง เหลืออีกตั้ง ๖ เบอร์ มือดีจริงๆ จับได้เบอร์ ๑เลย...
วินาทีที่หัวใจเต้นอย่างรุนแรงก็มาถึง......เริ่มอ่านทำนองกลอนแบบทำนองเสนาะ.......แต่ไม่รู้ว่าอ่านเสนาะหูคณะกรรมการหรือเปล่านะค่ะ 5555555555 ...... ตอนอ่านไม่เท่าไหร่ พอไปรอด แต่ตอนสรุปนี่สิค่ะ มันต้องสรุปสดๆกันตรงนั้น ตอนนั้นเลย จากการที่มีประสบการณ์และช่ำชองในการมั่วเก่ง.....ก็ได้โชว์ความสามารถในการมั่วออกมาอย่างเต็มความสามารถ.......ถูๆไถๆไปเรื่อยๆ จบลงด้วยการแสดงความคิดเห็น.....แค่สรุปหนูก็แสดงความมั่วอย่างไม่มีขีดจำกัดแล้ว...เรื่องแสดงความคิดเห็นไม่ต้องพูดค่ะ......(แต่ก็ขอพูดนิดหนึ่ง).....ก็เช่นเคย .... คิดยังไงก็พูดไปอย่างนั้น...แบบว่ากรรมการหัวเราะ...(ไม่รู้ว่าหัวเราะที่หนูแสดงความคิดเห็นถูกใจ....หรือ หัวเราะที่หนูออกไปพร่ำอะไรให้เขาฟังหรือเปล่าอะนะค่ะ) 55555555555......เมื่อหนูพูดจบลงด้วยคำว่า.....ขอบคุณค่ะ...
ดอยอินทนนท์ที่มาอยู่ในอกหนู....มันก็ถูกยกออกไป....ทำให้อกหนูโล่งไปเลย 555555555+++......(ขณะนั้นคิดอย่างเดียว...ผลจะเป็นอย่างไรก็ชั่งไม่สนใจแล้ว.....ขอกินข้าวก่อนเถอะ หิวจะแย่)
+++++ถึงตอนประกาศผล.....นางสาวจิราภรณ์ กาญจนสุพรรณ......ได้เหรียญทอง......++++++++++
หัวเราะอย่างสะใจเป็นความงามแบบไทยๆ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ........ ได้มาได้ไงเนี่ย....ภูมิใจเป็นที่สุด ....ไม่รอช้า คว้าโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรหาอาจารย์พิสูจน์ แล้วบอกว่า.....หนูได้เหรียญทองค่ะอาจารย์.......ก็หน้าชื่นตาบานกันไป
อยากจะขอขอบคุณทุกคะแนนเสียงที่เข้ามาลงเลือกให้กำลังใจกันทุกๆท่าน.....หนูรับรองว่าจะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นไปกว่านี้อีก .....-^_^-
หน้าบานอย่างกระด้ง.......ไม่เชื่อก็ดูสิค่ะ [ ^_____^ ] !!!
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
