ลูกจ้างมืออาชีพ

ผู้เขียน : ลูกจ้างมืออาชีพ

อัพเดท: 02 ก.พ. 2009 22.51 น. บทความนี้มีผู้ชม: 24396 ครั้ง

การเดินทาง...การเคลื่อนที่จากจุดหนึ่ง ไปยังจุดหนึ่ง...ระหว่างการเดินทาง ได้พบสิ่งต่างๆทั้งที่ดีที่น่าจดจำและไม่ดีแต่ไม่อาจลืมเลือนได้...บึนทึกการเดินทางเป็นประสบการณ์ และ ความทรงจำที่ผู้เขียนอยากจะบันทึกไว้และถ่ายทอดเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและประสบการณ์....


ภาระกิจที่ประเทศอเมริกา

14-20 กุมภาพันธ์ 2540

ภาระกิจที่ประเทศอเมริกา การเดินทางคนเดียวครั้งนี้เพื่อไปศึกษาดูงาน-สร้างวิสัยทรรศน์ งานที่ไปเป็นงานแสดงสินค้าที่เรียกว่า Super Show ซึ่งจัดขึ้นเมืองแอตแลนตา  เป็นงานแสดงสินค้าประเภท Sporting Goods

นี่เป็นการเดินทางคนเดียวครั้งแรก!!! (บริษัทช่างใจร้ายจริงๆ)

การเดินทางครั้งนี้ได้เรียนรู้ว่า

1.การเดินทางไกลคนเดียว ครั้งแรก 
ด้วยภาษาอังกฤษเท่าที่มีก็สามารถที่จะเดินทางกลับมาได้ด้วยความปลอดภัย 
เย้...ไปไหนก็ได้แล้ว...สั่งมาเลย

2.การเดินทางไกล ที่ต้องมีสัมภาระจะต้องมีการจัดเตรียมสิ่งของอย่างไรและต้องระวังตัวอย่างไร โดยเฉพาะเมื่อต้องเข้าห้องน้ำ

3." 7วันแห่งความทรมาน " ได้เกิดขึ้นที่นี่...เพราะนอนไม่หลับเนื่องจากเป็นคนขี้กลัวและชอบหลอกตัวเอง  ก่อนเดินทางก็คิดว่า เราจะต้องนอนที่โรงแรมคนเดียว  และที่โรงแรมแห่งนั้น   เตียงตัวนั้น ในห้องนอน  อาจจะเคยมีคนตายที่นั่น  หรือไม่ก็อาจจะมีคนนำศพเขาไปไว้ในตู้เสื้อผ้าพอเราเปิดตู้เสื้อผ้าออกมาศพก็จะหล่นออกมาเหมือนในหนัง  ต้องมีผีแน่ๆหรือไม่ก็อาจจะมีคนฆ่ากันตายแล้วนำศพไปไว้ใต้เตียงก็ได้นะ  เป็นไงละ ความคิด ?  7คืนที่ไม่ได้นอน ไปนอนเอาที่งาน

4.การเป็นผู้หญิงคนเดียว ตัวเล็กๆ น่าสงสาร แถมยังมีอาการเหมือนคนง่วงนอนทุกวัน  ทำให้ " ประธานบริษัท " ซึ่งไปในงานนี้ด้วยเหมือนกันเกิดอาการเอ็นดู  รับไปทานข้าวเย็นกับลูกค้าด้วย  ท่านบอกว่า " ใครช่างใจร้ายจริงปล่อยเธอมาคนเดียว " ท่านใจดี มีน้ำใจมากและปฏิบัติต่อเราอย่างดี ดูแลเราอย่างดี  เมื่อท่านได้มีโอกาสมาโรงงานที่เมืองไทยท่านก็เดินทางจับมือและกล่าวว่า..." สบายดีไหม  เพื่อนฉันที่อเมริกา "

การได้นั่งทานข้าวกับประธานบริษัท จึงเป็นความประทับใจที่ไม่เคยลืม

5.ในเรื่องงานไม่ได้อะไรมากนักเพราะเป็นการเดินทางเพียงเพื่อศึกษาดูงาน-สร้างวิสัยทรรศน์  จากประสบการณ์ครั้งนี้ทางบริษัทก็มั่นใจว่า...สามารถปล่อยเขาไปทำงานได้ถ้ามีความจำเป็น

6.การพัฒนาบุคคลากรด้วยวิธีการแบบนี้ Work ! เมื่อพนักงานที่มีความจงรักภักดีต่อองค์กร 

7.ที่ประเทศอเมริกามีการเดินทางโดยใช้เครื่องบินค่อนข้างมาก

8.การส่งพนักงานไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศเป็นวิสัยทรรศน์ของผู้บริหารแต่ละคน  บางคนก็ไม่มีนโยบายด้านนี้เลย  สำหรับเราแล้ว ผู้บริหารที่ไม่ใส่ใจเรื่องนี้นับว่าเป็นคนใจแคบ  หากเป็นบริษัทร่วมทุน หรือ บริษัทต่างชาติที่เข้ามาประกอบธุระกิจในเมืองไทยแล้วทางรัฐบาลน่าจะเข้ามามีส่วนร่วมในการสนันสนุนและให้มีการออกข้อกำหนดให้เขาต้องลงทุนในการให้การอบรม การส่งพนักงานไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศ และ ให้สอนเทคโนโลยีให้กับคนไทยด้วย  เพื่อที่ว่าประเทศของเราจะได้มีคนที่มีความสามารถมากขึ้น

9.ห้องน้ำใหญ่มั๊ก มาก เมื่อเทียบกับห้องน้ำที่ญี่ปุ่น อะไรๆก็ดูใหญ่  ไม่ประหยัด เหมือนที่ญี่ปุ่น

10.เครื่องบินลำใหญ่มั๊ก  มาก เที่ยวบินเที่ยวนั้นมีที่ว่างเยอะแยะ  เราสามารถนอนราบไปยังที่นั่งอื่นได้  ด้วยอาการง่วงนอนแบบสุดๆๆ  ตอนดึกๆหนาวมากต้องคลุมโปรงเพราะเสื้อผ้าที่เตรียมขึ้นเครื่องน้อยเกินไปและไม่ค่อยเหมาะ  คงเป็นเพราะเราไม่มีประสบการณ์ในการเดินทาง
(แต่...จริงๆแล้วในเครื่องเขาปรับอุณหภูมิให้กลางไว้ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมวันนั้นอากาศมันแย่ขนาดนั้นล่ะ ? )

Let's Share !

บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที