คำชาย

ผู้เขียน : คำชาย

อัพเดท: 25 ส.ค. 2012 20.40 น. บทความนี้มีผู้ชม: 94111 ครั้ง

ความรู้สึกมากมายจะเกิดขี้นได้อย่างไร
ความรู้สึกมากมายจะเกิดขึ้นตามวันเวลา


... วันเวลา กับความรู้สึก ...ตอนที่ 1

... วันเวลา กับความรู้สึก ...

 

กับวันเวลาที่แสนจะยาวนาน...

จนบางครั้งเราอาจจะรู้สึกว่าความจริง คืออะไร...

เราจะรอเวลาเพื่ออะไร... และเราคิดจะทำอะไร...

ไม่จำเป็นที่จะต้องรอเวลาให้ผ่านไป...

แต่บางทีวันเวลาที่ผ่านไปอย่างยาวนาน จนทำให้เรารู้สึก...

ถึงอะไรบางอย่างในตัวเอง ... นั่นคือความรู้สึกเหงา ลึก ๆ อยู่ในใจ...

ต้องการใครสักคนที่จะคอยให้เราได้มองดูความรู้สึกของเขาบ้าง...

แต่ในความจริงแล้วอาจเป็นที่ตัวของตนเองที่ไม่ยอมจะปล่อยและยอมรับ

ความจริงในตอนนี้ ...

 

ใครจะรู้ว่าวันเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวันนั้นมันมีความหมายหรือความว่างเปล่า

โดดเดี่ยวเดียวดายสักแค่ใหน... ถึงจะรับรู้มันได้แล้วเพื่ออะไร ....

 

แล้วคนที่เรารู้สึกดี... ถ้าเขาไม่ต้องการที่จะรู้จักกับวันเวลาของเราที่ให้เพื่อเขา

จะมีประโยชน์อะไร ... อาจเป็นเพราะเขายังรู้สึกถึงวันเวลาที่ผ่านของเขา

หรือวันเวลาที่เขากำลังทำอยู่ ... แต่ถ้าหากเราจะบอกวันเวลาที่เราได้ผ่านมา...

ใหักับใครบางคนที่เรารู้จัก ... มันเป็นเรื่องที่ลำบากมาก...

 

 

แต่จะยังไงก็ตาม ถึงวันเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ใหน หรือบางทีเวลาอาจจะไม่ได้ผ่านไปเลยก็ตาม อย่างน้อยเรายังมีวันเวลาที่จะรับรู้ความสึกของตนเอง

... พยายามที่จะรับรู้วันเวลาจริงที่ผ่านไปในแต่ละความรู้สึก ทุกครั้ง...

ที่เราคิดถึงมัน ... มันอาจจะทำให้เรารู้ว่าวันเวลาของเรามีค่าสักแค่ใหน

หรือวันเวลาของเรานั้นได้มีค่าอะไรเลย

 

... บางครั้งเราก็ต้องการเวลามากมายเพื่อหาคำตอบกับความรู้สึกของตัวเอง...

ว่า... ทำไม.. ถึงต้องเป็นเช่นนี้ เราพยายามที่จะให้เวลาในความโดดเดี่ยว

แต่ที่จริงแล้ว เราได้รู้จะกับคนมากมาย และเวลาที่ผ่านมาตั้งนาน...

เพียงแต่เราไม่ยอมรับเวลาที่ผ่านไปนั้น เพื่อใคร เพื่อเราเองจริง ๆ หรือเปล่า...

 

ถึงแม้บางครั้งเราได้รับรู้ถึง วันเวลา ที่...


... วันเวลาที่มีความสุข...

... วันเวลาที่ประทับใจ...

...วันเวลาที่ประหลาดใจ...

...วันเวลาที่ปวดใจ...

... วันเวลาที่เศร้าใจ...

 

เรายังเลือกที่จะเก็บวันเวลากับความรู้สึกของเราของเอาไว้ได้...

อยู่ที่ว่าเราจะเลือกมองวันเวลาที่ผ่านมาของเราในส่วนใหนเท่านั้นเอง...

 

แต่ไม่ว่าวันเวลานั้นจะเพื่ออะไรก็ตาม อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้ประสบการณ์ที่...

แสนประทับใจ... ประหลาดใจ .... หรือจะเศร้าสักเพียงใด...

ขอให้เวลาของเรายังคงเดินไปเรื่อย ๆ ถึงแม้บางครั้งรู้สึกเหนื่อย มาก ๆ แต่เวลานั้นก็ยังคงเดินไปเรื่อย ๆ โดยที่ไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย....

 

ถ้าเรามีความรู้สึกเหมือนกับวันเวลาที่ คอยแต่จะเดินไปในแต่ละวัน โดยที่ไม่รับรู้ถึงความรู้สึกอะไร สักอย่าง ไม่ต้องมีความสุข ไม่ต้องมีความทุกข์ ...

มีแต่เดินไปอย่างโดยเดี่ยวเดียวดาย เดินไปเรื่อยๆ ....

ไร้ซึ่งจุดหมายปลาย....

ไร้ซึ่งความรู้สึก....

ไร้ซึ่งหนทาง...
ไร้ซี่งคนเคียงข้าง...

ไร้ซึ่งกำลังใจจากใคร...

ไร้ซึ่งกำลังใจจากตนเอง ...

และไร้ซึ่งความเจ็บปวด...

 

 บางครั้งถ้าชีวิตของเราเป็นเหมือนกับวันเวลาบ้างก็คงจะดี

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราจะพยายามเรียนรู้วันเวลาที่แสนจะยาวนาน...

หรือจะแสนสั้นก็ตาม ... เพื่อที่จะทำให้ความรู้สึกของเรา เป็นเหมือน...

ดัง “ วันเวลา”

 

 

 


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที