ปกิต

ผู้เขียน : ปกิต

อัพเดท: 09 พ.ย. 2006 22.44 น. บทความนี้มีผู้ชม: 3504 ครั้ง

จากัวร์ชายหนุ่มที่เคยผิดหวังกับความรัก จนกลายเป็นว่าเค้าเกลียดผู้หญิงไปเลย แต่โรงเรียนชายล้วนที่เค้าอยู่นั้นมีนโยบายให้มารวมกับโรงเรียนหญิงล้วนซะนี่ แล้วเรื่องราววุ่นๆก็เกิดขึ้นเมื่อเค้าและเธอได้มาเรียนในห้องเดียวกัน ติดตามอ่านกันนะคะ


เจอกันครั้งแรก

ณ โรงเรียนหญิงล้วนชื่อดังย่านใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนหญิงหน้าตาน่ารักซะเป็นส่วนมาก และนักเรียนส่วนใหญ่จะมีผลการเรียนอยู่ในระดับดี

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียน

                “หา!!!!!!! ไม่นะ” “นี่ฉันจะทำยังไงดีอ่ะ” “แต่โรงเรียนชายล้วนผู้ชายน่ารักเพียบเลยนะ”

เสียงนักเรียนหญิงหลายคนพูดกันเซ่งแซ่ภายในแถว ขณะเข้าแถวตอนเช้า

                “เอาล่ะ นักเรียนทุกคนเงียบ” ผู้อำนวยการโรงเรียนจอมโหดกล่าวขึ้น

                “เป็นนโยบายของทางโรงเรียนเรา ที่จะมีการรวมโรงเรียนของเรากับโรงเรียนชายล้วนเป็นโรงเรียนเดียวกัน เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยในการดูแลนักเรียน”

                “ขอให้นักเรียนทุกคนทำตัวให้ดี เพราะเราไม่ได้อยู่กันแต่ผู้หญิงเรามีผู้ชายมาอยู่ด้วย โดยเฉพาะเรื่องชู้สาว ห้ามเกิดในโรงเรียนนี้เด็ดขาด!!!”

 

อีกฝั่งของโรงเรียนหญิงล้วนเป็นโรงเรียนชายล้วน ที่มีชื่อเสียงว่าเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนชายหน้าตาดีมากกกกกก

และเก่งในด้านกีฬา ดนตรีอีกด้วย ที่นี่เสียงการสนทนาก็ดังเซ็งแซ่ไม่แพ้กัน แถมเสียงส่วนมากจะเป็นการประท้วงซะมากกว่า

                “ขอให้นักเรียนอยู่ในความสงบนะครับ การที่โรงเรียนจะมีการรวมกับโรงเรียนหญิงล้วนนั้นเป็นนโยบายที่โรงเรียนเราทั้งสองโรงเรียนได้ลงมติเอาไว้แล้ว นักเรียนทุกคนไม่มีสิทธิ์ประท้วงนะครับ ขอให้นักเรียนทุกคนเตรียมตัวให้ดี แล้วเปิดเทอมเราจะมาเจอกับโรงเรียนใหม่และเพื่อนใหม่

แล้ววันเปิดเทอมวันแรกก้อมาถึง นักเรียนทุกคนมีอาการตื่นเต้นกันทั้งนั้นที่ได้เจอเพื่อน(ชาย/หญิง)ใหม่

และเรื่องราวต่างๆก้อกำลังจะมาถึง............

                “หา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! โรงเรียนสุภาพบุรุษสุภาพสตรี ใครตั้งชื่อเนี่ย ห่วยแตกชะมัด -_-

หญิงสาวตัวเล็ก ผิวขาว ตากลมโต หน้าตาน่ารัก ท่าทางแก่นๆ ยืนอยู่ที่หน้าป้ายชื่อโรงเรียนแห่งใหม่ ดูท่าทางเธอจะไม่พอใจกับชื่อใหม่ของโรงเรียนเอาซะเลย แล้วก้อมีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น

                “โรงเรียนสุภาพบุรุษสุภาพสตรี แค่ชื่อก้อไม่อยากจะอยู่ล่ะ แถมยังต้องมาอยู่ร่วมกับพวกผู้หญิงอีก น่าเบื่อที่สุด!!!” ชายหนุ่มพูดแล้วทำท่าเซ็ง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆควันออกหูเลยทีเดียว

                “ทำไม...ผู้มันน่าเบื่อนักรึไง อย่าคิดนะว่าพวกชั้นอยากจะมาอยู่ร่วมกับพวกผู้ชายอย่างนายนักน่ะ”

                “ก้อไม่แน่หรอก ฉันได้ยินเค้าพูดกันมาว่าพวกผู้หญิงกระดี๊กระด๊ากันจะตายไป”

                “!!!!!>O<!!!!!” หญิงสาวทำท่าจะเข้าไปต่อยชายหนุ่ม

 

อออออออดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!! เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้น

                “ฝากไว้ก่อนเถอะนาย”

                “แล้วรีบมาเอาคืนละกัน” ชายหนุ่มพูดแล้วเดินสะบัดหน้าเข้าโรงเรียนไป ปล่อยให้หญิงสาวยืนเจ็บใจอยู่คนเดียว

 

 

 

 

คาบแรกของการเรียนก็มาถึง

                “ซวยจริงๆ ทำไมชั้นต้องมาเจอกับผู้ชายเฮงซวยอย่างนี้ด้วยนะ” สาวน้อยร่างบางพูดขึ้น ขณะเดินขึ้นบันได้อาคารเรียน

                “ต้องแยกห้องกับเพื่อน แล้วยังต้องมีพวกผู้ชายมาร่วมห้องด้วยอีก จะเป็นยังไงบ้างก้อไม่รู้”

เธอบ่นกับตัวเอง พอดีกับที่เดินถึงห้องเรียนพอดี

                “นักเรียนที่เพิ่งมาใหม่ออกมาเข้าแถวกับเพื่อนที่หน้าห้องนะจ๊ะ เดี๋ยวเราจะมาเลือกคู่บัดดี้กัน”

โอ๊ย!!!!!ถ้ามีบัดดี้เป็นผู้หญิงก้อดีหรอกนะ แต่เป็นผู้ชายล่ะก้อ......เฮ้อ!!!! “-_-

                “เอาละ ครูจะให้ทุกคนรู้จักคู่บัดดี้ของตัวเองนะจ๊ะ ครูได้จับรายชื่อไว้เรียบร้อยแล้ว ห้องเรามีนักเรียนหญิง 20 คน นักเรียนชาย 20 คน จับคู่กันได้พอดี”  หา!!!จับคู่กับพวกผู้ชาย โหย...จะไปรอดมั้ยเนี่ย

                “คู่แรกนะจ๊ะ พลอยชมพู” ชั้นคนแรกเลยหรอเนี่ย  “มาค่า.....”

                “อืมดีจ้ะ บัดดี้ของพลอยชมพูคืออนาวินจ้ะ เอาล่ะทั้งสองคนออกมาหน้าห้องเลยนะจ๊ะ”

                “นาย/เธอ”

                “อาจารย์คะ หนูไม่พอใจกับบัดดี้ของหนูค่ะ”

                “ผมก้อเหมือนกันครับ ถ้าผมต้องเป็นบัดดี้กับใยนี่ผมขอไม่มีบัดดี้แล้วกันครับ”

                “ไม่ได้หรอกนะจ๊ะ ครูได้จัดไว้ให้พวกเธออย่างลงตัวแล้ว พวกเธออยู่ห้องเดียวกันถึงยังไงก้อต้องเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว หรือเธอจะให้ครูเสนอเรื่องถึงผู้อำนวยการ”

                “งั้นก้อได้ค่ะ/ครับ”

                “ดีมาก งั้นแนะนำตัวกับเพื่อนๆก่อนแล้วค่อยไปหาที่นั่งนะจ๊ะ”

                “สวัสดีค่ะ พลอยชมพู ชื่อเล่นชื่อ พลอย ค่ะ”

                “สวัสดีครับ ผม อนาวิน ชื่อเล่น จากัวร์ ครับ” จากัวร์โค้งเพื่อนๆเป็นการทักทาย ท่าทางของเค้าทำให้สาวๆทั้งห้องกรี๊ดสลบยกเว้นพลอย  หืมขี้เก๊กชะมัดเลยคิดว่าตัวเองหล่อนักรึไง หน้าตาก้องั้นๆแหละ

                “งั้นเธอสองคนไปหาที่นั่งได้เลยนะจ๊ะ เดี๋ยวครูจะบอกชื่อเพื่อนคนต่อไป”

                “ค่ะ/ครับ” แล้วทั้งสองก้อเดินไปหาที่นั่ง พวกเค้าเดินไปนั่งที่ริมหน้าต่างข้างหลังสุดกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างคนต่างทำหน้างงใส่กัน

                “ทำไมนายยอมตามฉันมาล่ะ”

                “ป่าวซักหน่อย ที่ตรงนี้เป็นที่นั่งเก่าของฉัน”

                “เดิมฉันก้อนั่งตรงนี้เหมือนกัน”

                “อืมงั้นก้อนั่งเหอะ” จากัวร์พูดแล้วผลักให้พลอยเข้าไปนั่ง ถึงพลอยจะไม่ค่อยพอใจกับการกระทำของจากัวร์ซักเท่าไรนัก แต่ก้อยอมแต่โดยดี

เวลาผ่านไปอาจารย์ก้อบอกรายชื่อนักเรียนทั้งหมด

                “เอาล่ะจ้ะนักเรียน ทุกคนก้อมีคู่บัดดี้กันหมดแล้วนะจ้ะ ครูขอให้นักเรียนทุกคนทำความรู้จักกันให้มากๆนะ เพราะอาทิตย์หน้าครูจะมาสำรวจว่านักเรียนรู้ประวัติของเพื่อนแค่ไหน ใครที่ตอบผิดต้องโดนทำโทษนะจ้ะ”  โหย!!!!เปลืองสมองจริงๆต้องมานั่งจำเรื่องของนายนี่

                แล้วการเรียนก้อเริ่มขึ้น ฉันได้นั่งข้างๆนายจากัวร์นี่มันโชคร้ายจริงๆ เพราะนอกจากจะได้นั่งกับผู้ชายปากเสียนี่แล้ว ยังโดนพวกผู้หญิงทั้งห้องรุมด่าฉันทางสายตาอีก เฮ้อ!!!!!!  คาบแรกก้อวิชาฟิสิกส์น่าเบื่อจะตายนอนดีกว่าแต่เอ???? ไหนลองดูหน้านายจากัวร์นี่ชัดๆซักทีซิ ว่าจะหล่อสักแค่ไหนทำไมสาวๆในห้องถึงได้รุมชอบกันนัก ทั้งๆที่ผู้ชายในห้องก้อออกจะเยอะแยะเหมือนฝูงลิง

 ++ ผิวขาว คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่ง ใบหน้าเรียวได้รูป บุคลิกดี ++ เฮ้ย!!!!นี่มันหล่อมากเลยนี่หว่า มิน่าล่ะทำไมพวกนั้นถึงได้คลั่งไคล้กันถึงขนาดนี้ เชอะ!!แต่ชั้นไม่สนใจหรอก ปากก้อเสีย แถมขี้เก๊กอีกต่างหาก ผู้ชายในห้องนี้ก้อใช่ว่าจะหน้าตาไม่ดีนะ แค่ดีไม่เท่านายจากัวร์เท่านั้นเอง

                “นี่ๆๆ เธอ”

                “ใยพลอยชมพู”

                “ขา.......อาจารย์”

                “ตั้งใจเรียนหน่อยสิ คาบแรกก้อเหม่อเลยนะ”

                “ขอโทษค่า อาจารย์”

 

 

                “นี่ๆๆ เธอ”

                “อะไร นายจากัวร์”

                “เมื่อกี้เธอจ้องหน้าฉันทำไม”  นายนี่ถามชวนหาเรื่องแฮะ

                “ป่าวสักหน่อย ฉันก้อแค่มองไปเรื่อยๆ”

                “อืมงั้นก้อแล้วไป”   ตานี่มีความรู้สึกรึป่าวเนี่ย เห็นตีสีหน้าเฉยตลอดเวลาเลย นี่ฉันนั่งข้างๆคนไม่มีหัวใจเหรอเนี่ย เวรกรรมของช้านแท้ๆ

ออออออออดดดดด พักกลางวันแล้ว เย้!!! จะได้กินข้าวสักที

                “!!!อะไรนะนี่แกได้เป็นบัดดี้กับจากัวร์หรอ!!!” ใยฝ้ายกับใยแก้มเพื่อนซี้ของฉันที่โดนแยกกันไปคนละห้องพูดขี้นพร้อมกัน

                “เออ...ทำไมหรอ”

                “ก้อจากัวร์เนี่ยเค้าหล่อที่สุดในโรงเรียนชายล้วนเลยนะ ได้เป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนทุกปี

เล่นบาสก้อเก่ง แถมร้องเพลงเพราะอีกต่างหาก ฐานะทางบ้านก้อดีด้วยนะ เรียกได้ว่าหล่อครบสูตรเลยหล่ะ”

ฝ้ายพูดขี้น

                “จริงอ่ะ มีคนแบบนี้ในโลกด้วยหรอ อะไรจะเพอร์เฟกต์ปานนั้น” ฉันทำท่าทางไม่เชื่อ

                “จริงๆนะแก เนี่ยตอนที่รู้เรื่องว่าโรงเรียนเราจะได้รวมกับโรงเรียนชายล้วนอ่ะ มีแต่คนถามว่าจากัวร์จะได้อยู่ห้องไหน” แก้มพูดเสริม

                “ก้องั้นๆแหละ ปากเสีย ขี้เก๊ก แล้วก้อไม่มีหัวใจ”

                “!!!!!ไม่มีหัวใจ!!!!!” ฝ้ายกับแก้มพูดพร้อมกันอีกครั้ง

                “ก้อนายนั่นตีสีหน้าเดียวตลอดเวลา ฉันไม่เห็นว่าเค้าจะรู้สึกรู้สาอะไรเลย ขนาดตอนที่ฉันถูกอาจารย์ว่านะ เค้ายังนั่งเฉยๆเลย”

                “!!!!!นินทาฉันพอรึยังฮะ!!!!!”   

                “เอ่อ....คือ....ฉัน”

"เฮ้ยนี่แกสองคนไม่คิดจะช่วยฉันเลยใช่มั้ย"

                "ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก เธอช่วยเหลือตัวเองดีกว่า" แล้วจากัวร์ก้อลากพลอยไปที่หลังตึก


บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที