หนึ่งสิ่งในใจ "สองเรา"
ลมเอ๋ย วันนี้เจ้าจะพัดผ่านไปแห่งหนตำบลใด หากแม้นว่าเจ้าจะพัดผ่าน
บ้านหมอก เมืองแห่งข้าแล้วไซร้ วานหอบเสียงกระซิบแห่งใจข้า ไปครวญ
ให้เธอคนนั้นได้ยิน และรับรู้ว่า ข้านั้นคิดถึงเพียงใด คิดถึงจนอดทนต่อไปแทบ
ไม่ไหว มันอึดมันอัด มันสุมในทรวงจนแทบระเบิดออกมา
ฝากคำแห่งข้าไปโอบกอดเธอไว้ ฝากเสียงแห่งหัวใจไปกระซิบครวญ
บรรเลงเป็นเพลงให้เธอฟัง ทุกๆครั้งที่ นั่งคิดถึง ฝากบอกด้วยว่า ข้าคนไกลคนนี้
อยู่สุขกาย สบายดี
ที่กังวลและห่วง คงเป็นเพียง ห่วงเธอหัวใจแห่งข้าเท่านั้นแม้นระยะทางจะไกลแสนไกล แต่ใจข้าแอบอิงแนบสนิททุกเพลา ทุกคืนวัน
จันทร์เพ็ญ ข้านั่งมองดูเดือนดาวเฉกเช่น เธอนั่งมองเช่นกัน แม้อยู่ไกลกัน
แต่เห็นจันทร์ดวงเดียวกัน จึ่งทำให้คล้ายอยู่ใหล้กันและคลายความคิดถึงให้ลดลงบ้าง
ฝากบอกให้เธออดทนรอคอย คนไกลคนนี้ด้วย ไม่นาน เวลาที่คอยขวางกั้น
ระยะทางที่คอยพรากเรา จะพ้ายและแพ้รักแท้แห่งหัวใจ วันนั้นข้าจะอยู่เคียงข้าง
ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกัน แม้วันนี้ข้าเกิดท้อแท้ขึ้นมาบ้าง ข้ายังมีคนคอยให้รัก ข้ายังมี
คนคอยที่ข้าจะมอบหัวใจเป็นสิ่งตอบแทน
ท้ายที่สุดนี้ ฝากบอกเธอคนไกล เจ้าแห่งหัวใจข้าด้วยว่า ถึงเพลานอนคราใด
ให้เธอนั่งก่อนขอบคุณครับ ลมเพื่อนยาก
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
