ckeng

ผู้เขียน : ckeng

อัพเดท: 01 ธ.ค. 2010 19.26 น. บทความนี้มีผู้ชม: 15783 ครั้ง

เที่ยวแบบธรรมชาติแบบต่างบ้านต่างเมือง


เวียงจันทร์เมืองหลวงแห่งลาว

                         
                                          4947_19.jpg

         เมื่อข้ามสะพานไทย-ลาวมาแล้วเราก็ได้เข้ามาเมืองหลวงของลาวที่มีชื่อว่า "เวียงจันทร์" เวียงจันะทร์เป็นเมืองหลวงของประเทศลาวในปัจจุบัน เป็นเมืองการค้าขาย
มีตึกรามบ้านช่อง ถ้าจะเป็นเมืองเวียงจันทร์ในขณะนี้ก็ประมาณ กรุงเทพฯเราเมื่องยี่สิบปีก่อน เพราะบ้านเรือนยังมีไม่มายสักเท่าไร และหน่วยงานราชการก็จะมาสร้างที่เวียงจันทร์  ร้านค้าร้านขายก็ดัดแปลมาจากบ้านช่องของชาวบ้าน ที่มีอยู่เพื่อต้อนรับแขกผู้มาเยือน จะมีตึกสูงก็เพียงไม่กี่ตึกและจะปกคลุมไปด้วยต้นไม้ การพันายังไม่เหมือนบ้านเราที่เต็มไปด้วยวัตถุนิยม มีเทคโนโลยี่มากมาย แต่ก็แปลกที่ทำไมไม่ยักมี 3Gเหมือนประเทศลาว และอีกอย่างหนึ่งที่น่าสนใจของประเทศลาวก็คือตัวอักษรลาว ที่บรรดาลูกทัวร์ของข้าพเจ้า ตังตัวเป็นนักอักษรศาสตร์ วินิจฉัยว่า เหมือนถั่วงอกบ้าง เหมือนไส้เดือนบ้าง ก็แล้วแต่นานาจิตตังค์ 

            4947_26.jpg  4947_24.jpg  4947_25.jpg

       แต่อย่างไร เขาก็มีรูปแบบที่เขารักษาไว้เป็นเอกลักษณ์ของเขาเอง ก็สวยใสๆอีกแบบหนึ่ง 

       
       จุดแรกในประเทศลาวเราได้มานมัสการศาลหลักเมืองลาวที่วัดเจ้าแม่ศรีเมือง  
                                                        4947_4.jpg
                                                          
                                                                     ศาลหลักเมืองที่วัดศรีเมือง

                                       4947_6.jpg    4947_9.jpg    
                                                                              บริเวณรอบวัดศรีเมือง

                                                                          
                                    4947_10.jpg
                                                                 ช่างแกะสลักศิลปที่ประดับประดาภายในวัด 
                                                                            
        
   วัดศรีเมืองเป็นที่ประดิษฐานเสาหลักเมืองซึ่งเป็นที่นับถือสักการะของชาวลาว วัดศรีเมืองมีตำนานมาแต่โบราณว่า ในการฝังหลักเมืองนั้นเสาหลักเมืองจะต้องมีผู้เฝ้ารักษา ดังนั้นเจ้าเมืองจึงประกาศหาอาสาสมัครที่จะมาคอยเฝ้าเสาหลักเมือง ก็คือการฝังไปพ้อมกับเสาหลักเมืองมิฉนั้นก็ไม่สามารถฝังหลักเมืองได้ แต่จนแล้วจนเล่าก็ไม่มีใครมาเลย ก็ใครอยากจะสละชีวิตตัวเองได้เล่าคงทำใจยาก แต่แล้ววันหนึ่งก็มีผู้หญิงท้องประมาณสามเดือนกว่า มาเดินวนเวียนอยู่ที่หลุมที่จะทำการฝังหลักเมือง อยู่หลายครั้ง ผู้หญิงท้องคนนี้ชื่อว่า "นางศรี" เป็นหญิงหม้าย สามีนางเสียชีวิต ตอนไปสงคราม จึงเหลือนางกับลูกเพียงสองชีวิตเท่านั้น นางมาเดินวนเวียนอยู่หลายครั้งและก็พึมพำกับท้องนางจนครั้งสุดท้ายนางก็มาหยุดยืนที่ปากหลุมแล้วนางก็พูดกับลูกในท้อง แล้วนางก็กระโดดลงไปในหลุมที่ทำการฝังเสาหลักเมือง เมื่อผู้ก่อสร้างเห็นก็ผลักม้าขาวพร้อมกับสิ่งของที่ใช้ในการสร้างเสาหลักเมืองลงไปแล้วการก่อสร้างเสาหลักเมืองก็เป็นอันเสร็จเพราะนางศรี ที่เล่ามานี่ก็ได้จากการเล่าของไกด์และได้หาข้อมูลมาบ้างเล็กๆน้อยแต่ที่วัดศรีเมืองแห่งนี้มีประชาชนมาบนบานศาลกล่าวต่างๆนานและมักจะสำเร็จจึงทำให้วัดศรึเมืองแห่งนี้เป็นที่นับถือศรัธาของประชาชนชาวลาวเป็นอย่างมากยกเว้นถ้าคุณมาขอเรื่องความรักคุณมาผิดทีแล้วจะบอกให้
 
                                                       4947_cc.jpg  

   จุดที่สองของทิปนี้คือการไปเที่ยวที่ประตูชัยซึ่งมีศิลปกรรมแบบฝรั่งเศสเพราะประเทศลาวเคยเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสมาก่อน

      4947_17.jpg  4947_00941.jpg 4947_IMG_00891.jpg

        ในบริเวณประตูชัยจะรายล้อมไปด้วยหน่วยงานราชการของลาว บริเวณประตูชัยจะมีนักท่องเที่ยวและเด็กๆชาวลาวเข้ามาเที่ยวชมปติมากรรมการก่อสร้างที่สวยงามในแนวยุโรปที่สวยงามอีกรูปแบบหนึ่ง

              4947_IMG_00931.jpg  4947_18.jpg      4947_IMG_0095.jpg
            

       หลังจากได้แหกตาสามัคคี(ก็ถ่ายรูปหมู่)กันแล้วจุดหมายต่อไปก็คือพิพิธภัณฑ์หอพระแก้ว ที่เคยประดิษฐานพระแก้วมรกตของเราเมื่อตอนเก่าก่อนโน้นนะ เพราะอยู่ใกล้ๆกับตึกชัย ภายในมีศิลปสวยงามมากทั้งบรรยกาศก็ร่มรื่นไปด้วยแมกไม้นานาพรรณก็ดูเอาตามรูปก่อนแล้วกันนะ

                                             4947_IMG_0051.jpg  

       4947_16.jpg  4947_11.jpg 4947_IMG_0083.jpg
 

       4947_14jpg.jpg   4947_13.jpg 4947_IMG_0065.jpg

       ภายในจะประดิษฐานรายล้อมไปด้วยพระพุทธรูปในปางต่างๆสวยสดงดงามไปด้วยความโบราณก็ว่าได้แต่ให้ผู้อ่านทุกท่านสังเกตุดความแตกต่างระหว่างพระพุทธรูปของเรากับพระพุทธรูปของลาวว่ามีความแตกต่างกันที่ตรงไหน ในวันที่ผู้เขียนไปเยือนลาวครั้งนี้ถือว่าโชคดีเพราะว่าไม่มีคนกรุ๊ปคนไทยเลยจะมีก็แต่บักสีดาทั้งนั้น(ก็ฝรั่งนะละ)

         4947_IMG_0063.jpg      4947_12.jpg     4947_15.jpg

   จุดเที่ยวต่อไปก็ปาเข้าไปเที่ยงกว่าแล้ว ก็คือพระธาตุหลวง ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนลาว พระธาตุหลวงถือว่าเป็นสัญญาลักษณ์ของคนลาวที่มีความสวยงามมากแต่ที่ลาวนี่มีอีกข้อหนึ่งที่พิเศษว่าบ้านเราคือตอนพักเที่ยงเขาใช้เวลาตั้งสองชั่วโมง ตามนโยบายของฝรั่งเศสที่ชาวลาวยังนำมาใช้ ในชีวิตประจำวันแต่ในบางสถานที่ก็ใช้ตามหลักสากล

                 4947_IMG_0106.jpg€  4947_IMG_0107.jpg










































บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที