ผู้หญิงที่ใครๆเรียกว่าแม่ เราจะว่าบทเริ่มแห่งชีวิตที่เหมือนโดมิโนที่ก่อให้เกิดชีวิตน้อยๆไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็มีบทกำเหนิดมาจากผู้หญิง แต่มีใครรู้บ้างว่า นับแต่กำเหนิดนั้น ผู้หญิงนั้นก็เริ่มต้นแห่งความลำบากทั้งกายทั้งใจ แต่การลำบากนั้นเปี่ยมล้นด้วยความรักความทนุถนอมตามสัญชาติณานที่เรี่ยกว่า " แม่" การเลี้ยงลูกนั้น ส่วนมากจะกลายเป็นหน้าที่ของหญิงเสียมากกว่า ฉนั้นถาระหน้าที่ต่างในการเลี้ยงลูกนับตั้งแต่เป็นตัวอ่อนที่อยู่ในท้องนับตั้งแต่เกิดการปฎิสนธิจึงเริ่มขึ้น
นั่นเป็นเพียงการเริ่มนับหนึ่งเท่านั้นสำหรับผู้หญิง จากที่ได้เห็นรอบข้างของผู้เขียนจะเห็นถึงความอดทนที่เรียกว่าทรหดเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่เริ่มแพ้ท้อง ผู้หญิงเหล่านั้นก็จะพูดได้ว่าแทบจะหมดสภาพของความสวย ความแข็งแกร่งอย่างที่เคยมี การทำสิ่งใดๆก็ถดถอยลง ทั้งด้านสุขภาพและจิตใจ แต่ละคนก็ทำทุอย่างเพื่อสิ่งที่ปฎิสนธิอยู่ในท้อง ทำทุกอย่างเพื่อให้ชีวิตนั้นเกิดมาอย่างสุขภาพแข็งแรง
บทความนี้เกิดจากการเขียนและส่งขึ้นมาสู่ระบบแบบอัตโนมัติ สมาคมฯไม่รับผิดชอบต่อบทความหรือข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ ผู้อ่านจึงควรใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรอง และหากท่านพบเห็นข้อความใดที่ขัดต่อกฎหมายและศีลธรรม หรือทำให้เกิดความเสียหาย หรือละเมิดสิทธิใดๆ กรุณาแจ้งมาที่ ht.ro.apt@ecivres-bew เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกจากระบบในทันที
